سرکردگان تشکلهای حکومتی در این هفتە با صدور بیانیە و انجام مصاحبە هایی کە توسط خبرگزاری ایلنا متن آنها منتشر شد، بصورت یک پارچە از وزیر کار پیشنهادی ابراهیم رئیسی رئیس جمهور قاتل و جنایتکار رژیم حمایت و از نمایندگان مجلس نیز خواستند بە او رای بدهند. در همان حال دوتن دیگر از آنها در همین خبرگزاری از برنامە وزیر جدید کار کە انتخاب اش قطعی بە نظر می رسد بە انتقاد پرداختە و نسبت بە اجرای آن ابراز نگرانی کردند. کە البتە بیشتر بە جهت خالی نبودن عریضە بود و تاثیری هم روی نظر وزیر نخواهد گذاشت. اتفاقا وزیر تازە برای اجرای همان مواردی در نظر افتادە است، کە دو تن از نمایندگان تشکلهای حکومتی در شورای عالی کار نسبت بە وجود آنها در برنامە ابراز نگرانی کردەاند. این نکتە را خود این آقایان بهتر از هر کس هم می دانند و قبلا توجیە هم شدەاند.
از ابتدای سرهم بندی کردن شوراهای اسلامی کار توسط حزب ارتجاعی و ضد کارگری جمهوری اسلامی تا کنون ١٢ دولت روی کار آمدە و رفتەاند. شوراهای اسلامی کار در این مدت از همە دولتها بە استثنای دولت احمدی نژاد حمایت و نقش دستیار و چشم و گوش آنها را داشتە اند.
حتی یک مورد بە غیر از دولت احمدی نژاد وجود ندارد کە آنها از دولتی اعم از اینکە اصلاح طلب، اصولگرا و غیرە خودش را خواندە باشد حمایت نکردە و برای آن کلی حسن و مزایای کاذب نتراشیدە وبە خورد مردم ندادە باشند.
آنها در همە دولتهای گذشتە بە استثنای دولت احمدی نژاد از طریق رهبری شان در خانە کارگر و حزب اسلامی کار، و حضورشان درحزب جمهوری اسلامی و حزب کارگزاران سازندگی و مشارکت و دیگر احزاب اصلاح طلب در ازای حمایت هایی کە از احزاب و جریانات حکومتی کردەاند سهم کوچکی از کیک قدرت را از آن خود کردەاند.
حسین کمالی سالهای زیادی در دولتهایی کە گرایشات مخالف هم داشتەاند وزیر کار بودە است و با همە هم کنار آمدە است. از دولت موسوی تا هاشمی و خاتمی. علی ربیعی از آغاز تاسیس شوراهای اسلامی تا تشکیل دولت روحانی در سازمانهای سرکوبگر امنیتی برای خودش موقعیت ممتازی داشتە و تا معاون اول وزارت اطلاعات، وزیر کار و سخنگوی دولت دوم روحانی شرکت داشتە وشوراهای اسلامی را نمایندگی می کردە است. علیرضا محجوب از آغاز علاوە بر دبیرکلی خانە کارگر تا سال گذشتە جزء نمایندگان مجلس بودە است. عدە دیگر از عوامل و رهبران شوراهای اسلامی امثال حسن صادقی در دستگاە وزارت کار و تامین اجتماعی سرکار بودەاند و هنوز هم هستند.
در همە دولتها آنها نقش شریک دزد و رفیق قافلە را ایفا کردەاند. از سویی بە برخی از رویکردهای کارگر ستیزانە دولتهایی کە از آنها حمایت می کنند ایراد می گیرند و در نقش مخالف آن رویکردها ظاهر می شوند، در همان حال در مواقع لازم جانب دولت و کارفرمایان را می گیرند و بە آنها کمک می کنند تا بتوانند آسانتر برنامە های ضد کارگری و عدالت ستیزانە شان را بە عمل درآورند و تشکلهای کارگری مستقل را سرکوب کنند.
این رفتار در مورد اکثریت انجمن های صنفی کە بنیان آنها در زمان احمدی نژاد و توسط دولت او و در رقابت با شوراهای اسلامی تحت کنترل کارگزاران و ایل و تبار رفسنجانی نهادە شد نیز صدق می کند. بعد از تمام شدن دوران احمدی نژاد و روی کار آمدن دولت روحانی، علی ربیعی انجمن های صنفی را بە نفع خود و دولت روحانی مصادرە و سرکردگان آنها را با سرکردگان شوراهای اسلامی ادغام و بین آنها کە قبلا رقیب هم بودند آشتی برقرار کرد و آنها را در همان مسیر شوراهای اسلامی بلە قربان گوی رژیم قرار داد.
در هر کشوری کە اتحادیە های کارگری از حق فعالیت آزاد برخوردارند و اتحادیە ها زیر نفوذ دولتها و سازمانهای کارفرمایی قرار ندارند. اتحادیە ها بدون شرط و شرط و شروط از هیچ حزبی حمایت نمی کنند. آنها در صورتی از یک حزب و جریان حمایت می کنند کە برنامە حزب مفروض با خواستهای کارگران و اهداف و برنامە اتحادیە انطباق داشتە باشد و حزب مورد حمایت بە آنها تعهد بدهد. هیچ اتحادیەای هردم بیلی از هیچ دولتی حمایت نمی کند، مگر آنکە رهبران آن سر سپردە بودە باشند و منافع شخصی داشتە باشند.
چند هفتە است کە رئیسی قاتل و جنایتکار، کسی کە در قتل عام هزاران تن از عدالتخواهان راستین از جملە صدها تن از رهبران کارگری و سندیکایی نقش موثری داشتە است، لیست اسامی وزرایش را منتشر نمودە. رئیسی حجت الله عبدالملکی یکی از مدیران کمیتە امداد را برای وزاتخانە کار معرفی کردە است. عبدلملکی علاوە بر داشتن خط فکری و مسلکی موتئلفە، حزبی کە بیشترین نقش را در از میان برداشتن مواد حمایتی قانون کار داشتە است، در برنامە اش مواردی را گنجاندە کە در تقابل با مواضع ظاهری خود این بە اصطلاح تشکلها قرار دارند. آدم می ماند کە قسم حضرت عباس آنها را باورکند، یا دم خروس شان را! حمایت از وزیری با این سابقە و برنامە را هیچ طور دیگری جز همدستی با دشمنان طبقە کارگر نمی توان تعبیر کرد! کاری کە این جماعت در تمام ٤٢ سال گذشتە کردەاند و نتیجە اش همین بی حقوقی است کە بە کارگران تحمیل کردەاند. از همین روی نامنصفانە نیست اگر گفتە شود این جماعت عدم وجودشان بە از وجودشان برای طبقە کارگر است.
افزودن دیدگاه جدید