در هفتە های اخیر خبرهای متعددی از برگزاری تجمعات اعتراضی باز نشستگان کشوری در برخی رسانە ها منتشر شدە کە حاکی از پیوستن بازنشستگان کشوری بە بازنشستگان کارگری تابع تامین اجتماعی، بازنشستگان شرکت مخابرات، فولاد،فرهنگیان و غیرە در شهرهای مختلف است کە بیشترشان بە صورت هفتگی برگزار می شوند.
در تازە ترین مورد از پیوستن بازنشستگان کشوری باید بە تجمع اعتراضی آنها در قزوین کە در ٢٧ تیر برگزار و خبر آن بە برخی رسانە ها نیز راە یافت اشارە کرد.
تا چندی پیش عمدتا بازنشستگان تامین اجتماعی و کارگران تابع صندوق هایی مثل فولاد بودند کە در تظاهرات بازنشستگان شرکت می کردند. اما از مدتی پیش گرانی و تورم و حقوق ها بازنشستگی اندک، گروە های بازنشستگی دیگر را نیز وارد میدان اعتراضات کردە است.
تعداد و گستتردگی اعتراضات بازنشستگان نیز هر هفتە بیشتر می شود. اینهایی کە هر هفتە با شعارهایی همچون سفرە های ما خالیە، وعدەها تو خالیە، فقط کف خیابان بە دست می آد حق ما، هزینەها دلاریە، حقوق ما ریالی و... می آیند در واقع همانطور کە شعارهای شان نشان می دهند، معرف نارضایتی و اعتراض میلیونها کارگر و کارمند بازنشستە هستند کە حقوق و مستمری شان دیگر کفاف هزینە نیازهای اولیە شان را نمی دهد و غلو نیست اگر گفتە شود در مرز گرسنگی قرار دارند.
بی توجهی و بی محلی رژیم کە گاها برای برهم زدن اجتماعات بازنشستگان نیروهای سرکوبگر خود را بە مصاف آنها می فرستد، بە خشم و اعتراضات بازنشستگان می افزاید و هر هفتە تعداد دیگری را برای اعتراض بە خیابان ها می کشاند.
مطالبات گروە های مختلف بازنشستگان عموما معیشتی و اقتصادی و درمانی و دارویی است. گران شدن سرسام آور دارو و درمان و هزینە مسکن بخاطر نقشی کە هر یک در وضعیت اقتصادی بازنشستگان دارد نیز از محرکهای گسترش اعتراضات هستند.
نارضایتی در میان بازنشستگان لشگری نیز کمتر از سایرین نیست، اما اگر بە ندرت برای اعتراض بە خیابان می آیند، بە واسطە ممانعت های شغل نظامیگری است. از آنجا کە دولت اندوختە های بیشتر صندوق های بازنشستگی را تهی و صرف امورات دیگری کردە است و حاضر نیست بدهی های نجومی خود بە صندوق ها را بپردازد با منجمد کردن حقوق های بازنشستگی، افزایش سن بازنشستگی و بالا بردن سهم بیمە شدگان از درمان و دارو می خواهد از جیب و سلامت و رفاە بازنشستگان از بحران مالی صندوقها کم کند. از سوی دیگر با تغییراتی کە در قانون کار دارد بە عمل می آورد ورودی حق بیمە بە صندوق تامین اجتماعی را نیز کاهش می دهد و همراە با آن می خواهد کانال دریافت حق بیمە را از تامین اجتماعی بە ادارە مالیات منتقل کند.
این اقدام علاوە بر اینکە امکان دست اندازی دولت بە درآمد تامین اجتماعی را بیشتر می کند، باعث هزینە کردن آن در امورات دیگری می شود و تاثیر منفی زیادی روی بنیە مالی تامین اجتماعی می گذارد. یعنی وضعیتی را می تواند بوجود بیاورد کە همین حقوق های بازنشستگی زیر خط فقر نیز در معرض خطر قرار بگیرند.
هم از این روست کە اعتراضات و مبارزات بازنشستگان علاوە بر خواست افزایش حقوق باید علیە همە ی سیاستهایی گردد کە موجب وضعیت غیر قابل تحمل سالهای اخیر بازنشستگان و شاغلین شدە است. اکنون اگر با سیاستهای ضد کارگری رژیم در برنامە توسعە هفتم برخورد اعتراضی جدی و موثر نشود و رژیم بتواند آنها را از فعل بە عمل درآورد، آنها قدمهای بعدی را علیە حقوق کلیە مزد و حقوق بگیران بر خواهند داشت. از همین رو شاغل و بازنشستە از کارگر گرفتە تا معلم و کارمند لازم است متحدانە در کنار هم علیە بی حقوق سازی و بردە کردن نیروی کار کە هدف نهایی رژیم است بە مبارزە برخیزند. هیچ راە دیگری در حال حاضر برای پایان دادن بە این وضعیت فقر آور جز مبارزە مشترک و مستمر علیە بانیان آن وجود ندارد.
افزودن دیدگاه جدید