«مسجد آبی» هامبورگ لانه پرورش تروریست‌ها تعطیل گردید

در ساعت ۵ یامداد امروز۲۴ ژوئیه ۲۰۲۴ به‌دستور وزارت کشور آلمان پلیس به مسجد آبی هامبورگ  ۵۳ مرکز اسلامی دیگر در کشور آلمان  یورش برد و تمام مدارک، اسناد و وسایل را از مسجد خارج کرده و به‌همراه خود بردند. در ۱۶ نوامبر سال ۲۰۱۳ پلیس این مسجد را مورد تفتیش و بازرسی قرار داد و مدارک زیادی را به‌همراه ۴۰۰ هزار یورو پول نقد با خود برد. اما این بار وزارت کشور دستور تعطیلی کامل مسجد و تخلیه آن‌را صادر کرد. این اقدام دولت آلمان افزون براعمال و اقدامات غیر قانونی این مسجد و دیگر مراکز اسلامی، نتیجه و پیامد تلاش فعالین سیاسی و مدنی ایرانی بود که در این سال‌ها پیگیرانه از مجلس محلی هامبورگ و دولت آلمان خواستار تعطیلی این مرکز بودند. تلاش  ایرانیان عضو حزب سبزها در تعطیلی این مسجد بسیار موثر وچشمگیر بود.

فعالین سیاسی ساکن هامبورگ دراین سال‌ها  همواره تظاهراتی درشهر هامبورگ در برابر مسجد برگزار می‌کردند و خواهان تعطیلی این لانه فساد می‌شدند. زیرا ایرانیان براین باور بودند که این مسجد در پوشش برگزاری مناسک و مراسم مذهبی پایگاهی‌ بود برای تبلیغات به‌نفع جمهوری اسلامی و جذب نیرو از پیروان تشیع در کشورهای دیگر و کمک رسانی و تربیت کادر برای گروه‌های ترویستی خاورمیانه و فریب و تطمیع برخی از ایرانیان برای خبر چینی،  شناسایی و فیلم گرفتن از اعضای سازمان‌ها واحزاب وانجمن‌های سیاسی هامبورگ. یکی دیگر از اقدامات این مسجد تبلیغ افکار یهودی‌‌ستیزانه بود. چنان‌که در سال ۲۰۲۲ سلیمان موسوی معاون این مرکز را به‌علت تبلیغات یهودی ستیزانه و ارتباط با حزب الله لبنان از آلمان اخراج کردند.

تاریخچه احداث مسجد آبی در شهر هامبورگ :  شهر هامبورگ از دیرباز یکی از مراکز عمده تجاری بین آلمان و ایران بوده و بندر هامبورگ مرکز اصلی فروش فرش و صدور آن به بقیه کشورهای اروپا وامریکا بوده‌است ، همواره بین بازار و مسجد ارتباط بسیار نزدیکی بوده و بازاریان حامی اصلی ملایان بوده اند. از این‌رو در سال ۱۳۳۲ که هیچ‌گونه مسجد یا مرکز اسلامی تشیع در اروپا وجود نداشته در جلسه‌ای که در هتل اتلانتیک هامبورگ برگزار می‌شود، تجار ساکن هامبورگ  تصمیم می‌گیرند که مسجدی را در این شهر احداث کنند. هزینه ساخت این مسجد به‌تدریج جمع آوری گردید و افزون بر تجار فرش در هامبورگ، "همدانیان "کارخانه دار یزدی هزینه‌ی خرید زمین مسجد را پرداخت کرد. بعدا شریف امامی به هامبورگ آمد و از طرف شاه مبلغ ۵۰ هزار مارک به احداث ساختمان مسجد کمک کرد. ساختمان این مسجد و مرکز تشیع در سال ۱۳۳۷ در منطقه ثروتمند‌نشین هامبورگ و در کنار دریاچه آلستر با نام مسجد امام علی به‌اتمام رسید که شبستان آن گنجایش ۱۵۰۰ نفر را داشت و چون در نمای بیرونی آن کاشی‌های آبی به‌کار رفته بود، به مسجدآبی معروف گردید.، در سال ۲۰۱۳ این مسجد به‌عنوان یکی از آثار میراث فرهنگی هامبورگ ثبت گردید. این مرکز مورد توجه آیت الله بروجردی قرار گرفت که درآن زمان مرجع تقلید شیعیان بود و آیت اله محمد تقی لاهیجی را به‌عنوان امامت و ریاست این مسجد برگزید. از سال ۱۳۴۴ تا سال ۱۳۴۹ آیت الله بهشتی امامت و ریاست این مسجد را به‌عهده داشت و محمد خاتمی نیز از سال ۱۳۵۷ تا سال ۱۳۵۹ به امامت و ریاست این مسجد برگزیده شده بود. این مرکز به‌عنوان یک نهاد فرهنگی ثبت گردید. از این‌رو به‌عنوان یک نهاد فرهنگی از دولت آلمان کمک مالی دریافت می‌کرد. اما به‌علت اعتراضات و افشا گری‌های فعالین سیاسی و مدنی و ایرانیانی که عضو حزب سبزآلمان  بودند، در سال‌های اخیر این کمک مالی قطع گردید.

پس از انقلاب مسجد طبق قانون به جمهوری اسلامی واگذار گردید و بدیهی بود که این مرکز را تبدیل به پایگاهی برای پیشبرد اهداف و ایدئولوژی خود کند. مسجد آبی از امکانات مطلوبی برای نفوذ در میان مسلمانان اروپا به‌ویژه شیعیان برخوردار بود. ایرانیان ساکن شهر هامبورگ پس از لندن از بیشترین میزان جمعیت در میان شهرهای اروپا برخوردارند. جمعیت نسبتا زیاد ایرانیان در هامبورگ خود موقعیت مناسبی را برای تبلیغات و عضو گیری  برای مسئولین مسجد آبی فراهم آورد. ازاین‌رو فعالیت خود را در تمام عرصه‌های اهداف خود گسترش داد. افزون بر ایجاد حوزه های آموزش دینی برای نوجوانان و جوانان شیعه ایرانی و دیگر کشورها، هم‌چنین با جریانات شیعه ساکن آلمان و اروپا ارتباط برقرار کرد و امکانات مالی و آموزشی خود را در اختیار آنان نهاد و از آنان نیز در مقاصد تروریستی استفاده می‌کرد. هرسال در ماه محرم با طرفداران خود در مرکز شهر هامبورگ مراسم سینه‌زنی همراه با علم وکتل به‌راه می‌ا‌نداخت. از دیگر اقدامات شگفتی آو رو فریبکارانه‌ی این مرکز برگزاری روز جشن وحدت دو آلمان  در سوم ماه اکتبر است که همسایگان مسجد را به صرف ناهار دعوت می‌کردند. هدف از این اقدام این بود تا ثابت کنند فعالیت‌های این مرکز جنبه فرهنگی دارد.

امیدواریم این لانه تبهکاری دراختیار ایرانیان ساکن هامبورگ قرار گیرد تا آن‌را به یک مرکز فرهنگی و خدمات رسانی تبدیل  کنند، در خاتمه بار دیگر از هموطنانی که با افشای عملکرد این مرکز توطئه، توانستند  دولت آلمان را ناگزیر به تعطیل کردن  مسجد ارتجاع کنند، سپاسگزاریم.