خبر مسرت بخش امروز، چهارشنبه ۲۲ نوامبر، این بود که اسرائیل و حماس بر سر آتش بس موقت در غزه و تبادل تعدادی از گروگانهای اسرائیلی و زندانیان فلسطینی توافق کرده اند. بر اساس این توافق، آتش بس حداقل چهار روز ادامه خواهد داشت، که امکان ارسال کمکهای بشردوستانه به غزه را نیز باید فراهم آورد.
این که چنین توافقی در اصول حاصل شده و تنها بعضی مسائل "تکنیکی و لجستیکی" حل نشده اند، از دو روز پیش توسط بسیاری رسانه های معتبر اعلام، و توسط مسئولان سیاسی متعددی تأئید شده بود. اما دفتر بنیامین نتانیاهو بالاخره امروز صبح گزارش داد که کابینه اسرائیل شب گذشته با این توافق موافقت کرده است، و این در حالی بود که پیشتر شخص نتانیاهو چنین توافقی را با حماس تکذیب کرده بود. ضمناً یک دوره ۲۴ ساعته منظور و از امروز آغاز شده است که در آن می توان ایرادات قانونی را از سوی اسرائیلی ها علیه این توافق مطرح کرد. بنابراین انتظار می رود که آتش بس از روز پنجشنبه به اجرا درآید.
تکذیب توافق توسط نتانیاهو دلیل روشنی دارد: محافل راست افراطی در جامعه و دولت اسرائیل و خود نتانیاهو حماس را اساساً طرفی برای مذاکره نمی دانسته و بر این نظر بوده اند که حماس باید نابود شود. آشکار است که اکنون این محافل در برابر فشاری که در جامعۀ اسرائیل و نیز از چهارسوی دنیا برای قطع بمبارانهای غزه به دولت اسرائیل وارد می آید، عقب نشسته اند. البته در این میان موقعیت حماس نیز چندان مستعدتر برای مانور نسبت به موقعیت دولت اسرائیل نبوده است، با این توافق مستعدتر نیز نخواهد شد. اگر وجود کودکان و زنانی در میان گروگانها، موجبی برای الزام حماس به چنین توافقی است، که هست، وجود هر غیرنظامی اسرائیلی در میان گروگانها، دلیل بعدی برای آزادی آنهاست.
از این قرار توافق حاصله، سوای وقفه در کشتاری که در حدود یکماه و نیم اخیر توسط اسرائیل از مردم غزه جریان داشته است، شاید بتواند آغازی برای پایان این کشتار باشد، از سرگیری "جنگ" را دشوار کند و روزنه ای به یک راه حل در هر حال پایدارتر از ۴ روز، برای مخاصمۀ اسرائیل و فلسطین بگشاید. حداقل این که پس از ۴ روز آتش بس، بمباران مجدد غزه یا دست بردن به اسلحه آسان نمی نماید.
بر این زمینه است که اظهارات نتانیاهو دایر بر این که "اسرائیل پس از آتش بس، تا زمانی که به همه اهداف خود دست پیدا کند، به حمله به غزه ادامه خواهد داد"، تصریح اعلامیۀ حماس دایر بر این که " ما انگشتانمان را روی ماشه نگه می داریم" و تکرار خودغرضانۀ آن توسط امیرعبداللهیان، شایستۀ توصیفی جز یک جنگ طلبی کوربینانه ناشی از نافهمی خواست صلح نیستند.
افزودن دیدگاه جدید