چهل و پنج سال پیش خمینی و جریانات مذهبی مرتبط با او توانستند با دادن قول آزادی و وعدە های رفاهی رنگارنگ همچون، مسکن، آب و برق مجانی، تقسیم پول نفت، کار و غیرە، حمایت میلیون‌ها نفر از جمعیت محروم کشور از این امکانات را به‌دست آورند و با این ترفند نیروهای مترقی شرکت کنندە در انقلاب را کە برای رفاە محرومان مبارزە می کردند، بە حاشیە برانند و سپس آنها را بە وحشیانە ترین شکل ممکن سرکوب نمایند و همە ی امور کشور را بە انحصار خود درآورند.
بعد از قلع و قم نیروهای عدالتخواە و استقرار دیکتاتوری بە مراتب بدتر و خشن‌تر نە تنها خیلی زود بە همە ی وعدەهای خود پشت کردند، بلکە فقر و فلاکت را بە عرش رساندند.
در آن موقع بحران مسکن درست بە اندازەی همین سالها بە اوج خود رسیدە بود و به‌خصوص در شهرهای بزرگ آنقدر اجارە بها بالا رفتە بود کە اکثر کارگران و حقوق بگیران و سایر محرومین ساکن تهران و شهرهای بزرگ و متوسط با مزد و حقوق و درآمدی کە داشتند چون از پس اجارە خانە شان بر نمی آمدند، بە حاشیە نشینی روی آوردە بودند و بطور غیر قانونی در مناطق خارج از محدودە، شبانە یکی دو اطاق برای خود می ساختند و مجبور می شدند آب و برق خانە هایشان را نیز بطور غیر قانونی تهیە کنند.
در سالهای ٥٥ و ٥٦ مناطق خارج از محدودە آنقدر توسعە یافت کە بە درگیری های همە روزە بین ساکنان این مناطق با ماموران شهرداری و شهربانی منجر می شد. بە همین خاطر بود کە وعدە خانە و آب و برق مجانی تبدیل بە یکی از بسیجگرایانە ترین شعار های محبوب محروم ماندگان تبدیل شد.
امروز اما با گذشت ٤٥ سال از انقلابی کە کار، مسکن، آزادی، یکی از محبوبترین شعارهای آن انقلاب و برآمدە از نیاز و خواستهای محرومان شرکت کنندە در انقلاب بود، هنوز هیچ یک از آنها نە تنها برآوردە نشدە، بلکە بدتر از بهمن ٥٧ شدەاند.
روزنامە دنیای اقتصاد امروز گزارشی با عنوان "اجارە نشینی در جنوب شهر تهران" منتشر کرد کە گویای وخامت فزایندە بحران مسکن است و نشان می دهد کە پرداخت اجارە بها در این مناطق کە اکثرا فقیر نشین یا گروە های متوسط بە پایین هستند، حداقل ٤ ملیون تومان و ٣٥٠ میلیون رهن، تا ١٨ میلون تومان و ١٠٠ میلیون رهن قرار دارد. ١٨ میلیون معادل دو ماە حقوق پایە یک کارمند معمولی، و ٤ میلیون معادل بیش از ٥٠ درصد دستمزد و مزایای یک کارگر می باشد.
این روزنامە در بخشی از گزارش خود می نویسد:
" با توجه به افزایش قابل‌توجه مبالغ اجاره‌‌‌بها، هم‌‌‌اکنون در برخی موارد حتی اجاره ماهانه برخی واحدها از کل مبلغ حقوق یا درآمد خانوارهای مستاجر در این محله‌‌‌ها بیشتر می‌شود؛ در برخی موارد این اجاره‌‌‌بها برابر با کل درآمد ماهانه فرد و در برخی موارد هم این میزان بیش از نیمی از درآمد و حقوق ماهانه فرد مستاجر است. در فایل‌‌‌هایی که طی روزهای اخیر به بازار اجاره مسکن محله‌‌‌های جنوبی تهران در مناطق ۹ تا ۱۹ پایتخت عرضه شد، به طور متوسط مبلغ اجاره‌‌‌بهای یک واحد مسکونی ۷۲ مترمربعی، به صورت اجاره ماهانه ۶ میلیون تومانی، به علاوه پول پیش (رهن) ۳۲۰ میلیون تومانی پیشنهاد شده است"
با این احوال دولت و کارفرمایان همچنان بر طبل کاهش دستمزد و حقوق ها می کوبند ودولت و مجلس در شرایط تورم ٤٠ درصدی حقوق کارکنان دولت را با کلی منت، فقط ٢٠ درصد برای سال آیندە یعنی نصف نرخ رسمی دستکاری شدە تورم، تصویب کردەاند. .
افزودن دیدگاه جدید