روز شنبه ۱۷ فوریه ۲۰۲۴ به پیشواز روز جهانی زبان مادری، کنفرانس «کثرت زبانی، چالشها و فرصتها» به دعوت مرکز زنان ترک و با «همکاری سازمان ملتها و مردمان غیر رسمی» (UNPO= Unrepresented Nations & People Organization ) برگزار شد.
سخنرانان در این مراسم با محوریت زبان مادری، از زوایای گوناگون معضل تبعیض را که در لایه های مختلف و بهشکل متقاطع نسبت به شهروندان اعمال میشود، به نقد کشیده و راهحلهای گره گشا را با اتکا به تجارب تاریخی و تحقیقات علمی ارائه دادند.
مجریان برنامه فرزانه ریگی (بلوچ) ، اومای رادمهر (تورک)، وجدان عبد الرحمن (عرب)، سارا افراسیابی (کورد) که از جمله با لباسهای ملی خود بخشی از تنوع ملی و قومی کشورمان را بازتاب داده بودند در فواصل مختلف از برنامه تجارب شخصی و ملاحظات خود را در رابطه با زبان مادری و تبعیض جاری در این زمینه را بازگو کردند.
تعداد یازده سخنران به این مراسم دعوت شده بودند. مجال بازتاب سخنان آنان در این گزارش کوتاه ممکن نیست و فقط به چند نمونه اشاره می شود. از جمله ملیکا زر از طرف جامعه رنگین کمانی، اهمیت مبارزه با تبعیض در شکل های مختلف از جمله در عرصه جنسی و جنسیتی را مورد تاکید قرار داد. ژاله تبریزی و رضا مریدی ضرورت فراهم أوردن امکان برای تحصیل به زبان مادری را به لحاظ بالا بردن کیفیت امر آموزش و نتایج مثبت آن درکشور کانادا را بهسمع حضار رساندند.
امیر کلان، که به شکل مجازی در کنفرانس حضور پیدا کردند، نتیجه تحقیقات خود را در زمینهی اهمیت آموزش به زبان مادری برای مقابله با امر تبعیض در جامعه را بازگو کرده و دو شیوه کار برای فراهم آوردن مقدمات عملی و اجرایی آموزش به زبان مادری در ایران را پیشنهاد کردند: «نهادسازی» و دوم «مشورت». نهادسازی با حضور نمایندگان همهی نهادهایی که در موضوع دخیل و ذی نفع هستند. مشورت با تمام افرادی که با اجرای این طرح مرتبط هستند از دانش آموزان گرفته تا دانشجویان و وزرا گرفته تا والدین و پژوهشگران.
چند تن از اعضای حزب چپ ایران نیز در این مراسم حضور داشتند. ازجمله رفیق امید اقدمی که بهعنوان فعال چپ، امر تبعیض و بهطور خاص تبعیض زبانی را بهعنوان عرصه ای از «سیاست منازع» مورد بررسی قرار داده و بر اهمیت اقدام برای آموزش به زبان مادری از همین امروز تاکید کرد.
در بخش فرهنگی مراسم یوسف کُر تاریخچه خدمات ادبی مختوم قلی فراغی شاعر ترکمن را بیان کردند.
هنرمند گرامی سوگلی با صدای زیبا و آهنگ های محلی جلوهی دیگری از تنوع ملی و قومی در ایران را به نمایش گذاشتند که با استقبال و مشارکت همگانی با رقص پایکوبی همراه شد.
افزودن دیدگاه جدید