روز سە شنبە این هفتە در کنار چند خبر از حوادث شغلی منجر بە مرگ و مصدومیت تعداد دیگری کارگر، خبری نیز در مورد مجروح شدن ٧ زن کارگر کشاورزی هنگام انتقال بە محل کار شان بە همراە تصویر انبوهی زن در درون وانتی کە آنها را بە سر کارشان میبرد و برمیگرداند منتشر شد.
در عکس تعداد زیادی زن در حالیکە سرپا ایستادە بودند بواسطە تنگی جا چنان بهم فشردە شدە بودند کە تشخیص تعداد و صورت هایشان بە آسانی قابل تشخیص نبود. این عکس ظاهرا در یکی از روزهای قبل از تصادف از آنان گرفتە شدە بود و حاکی از یک روال عادی بە نظر می رسد. زنان آسیب دیدە در این حادثە اهل دزفول و برای چیدن محصولات کشاورزی بصورت روزمزد کار می کردند.
از گزارش این خبرگزاری چنین برمی آید کە انتقال کارگران کشاورزی با وانت بار در منطقە روالی است کە از سالها قبل معمول بودە و بە رغم وقوع حوادثی کە در سالهای پیشتر منجر بە کشتە و زخمی شدن تعدادی از زنان کارگر گردیدە تغییری در آن بوجود نیامدە است و ظاهرا از این بە بعد نیز تغییری قرار نیست اتفاق بیفتد.
ایلنا در گزارش خود نوشت"این حادثه در حالی در دزفول رخ داده است که دی ماه سال گذشته (۱۴۰۲) نیز واژگونی یک دستگاه وانت‌بارحامل کارگران زن کشاورزی در محور دزفول در استان خوزستان، ۹ زخمی بر جا گذاشت. همچنین ۵ کارگر کشاورز زنگوجه چین نیز روز ۱۲ خرداد ماه سال جاری (۱۴۰۳) به دنبال واژگونی یک دستگاه سواری در محور دهدشت به گچساران، کشته و زخمی شدند"
در مورد بستن کمربند ایمنی در خودرو و اهمیت آن صحبت و تبلیغ زیاد می شود. بستن کمبربند نیز اجباری است و کسی اگر هنگام رانندگی آنرا نبندد جریمە سنگین می شود. اما برای انتقال زنان حادثە دیدە نە از صندلی برای نشستن اثری هست و نە کمربند ایمنی و نە ظرفیت بیش از حد تحمل بار بە وانت. بنا بر این اصلا نباید وقوع پیاپی چنین حوادثی را بی دلیل و صرفا یک تصادف سادە قلمداد کرد. دلیل واقعی این حوادث ارزان بودن ارزش جان کارگر است کە نتیجە آنرا در افزایش همە سالە حوادث شغلی و قربانیان آن می شود ملاحظە کرد. در بخشی از محیط های کاری کە کارگران بیمە و تحت پوشش تامین اجتماعی و از کارافتادگی قرار دارند، بعد از حادثە تا حدودی تحت حمایت قرار می گیرند، اما انبوه میلیونی کارگرانی کە تحت پوشش بیمە قرار ندارند، اگر دچار فلج و از کار افتادگی بشوند بە حال خود رها می شوند و سرنوشت بدتری پیدا می کنند. زنان کارگر دزفولی جزء این بخش از کارگران و متاسفانە جزء محرومترین های این بخش هستند. رسانە هایی کە این گزارشات را منتشر می کنند وظیفە دارند پیامدهای این حوادث و سرنوشت قربانیان بی حق و حقوق آنها را نیز مطرح کنند بلکە فکری بە حال آنها بشود.
جزئیات آسیب هایی کە در اثر این تصادف بە زنان وارد شدە گزارش نشدە. ولی بعید نیست کە تعدادی از آنان قدرت کارکردن خود را از دست دادە باشند. تقریبا با اطمینان میتوان گفت زنان حادثە دیدە فاقد بیمە درمانی و از کار افتادگی هستند و حسب تجربیات این گونە حوادث تامین اجتماعی هم حاضر نیست مسئولیت پیامدهای حادثە را بپذیرد و صاحب کار کشاورز و رانندە وانت نیز احتمالا توانایی جبران خسارت واردە بە مجروحان را ندارند. راە کار حکومت در این موارد برای جبران خسارت پرداخت "یە" است کە دردی را از آسیب دیدەگان کلی درمان نمی کند. در این صورت عملا آسیب دیدەگان این حادثە کە خود هیچ نقشی در حادثە نداشتەاند، عملا بدون کمک واقعی بە حال خود رها می شوند. در این میان مقصر اصلی دولت است کە با امتناع از تحت پوشش قرار دادن کارگران روزمزد و فصلی در سیستم تامین اجتماعی و خارج کردن اکثریت کارگران از شمول قانون کار و تامین اجتماعی از یک سو و بی توجهی بە اصول ایمنی و بهداشت محیط کار از سوی دیگر، میلیونها نفر از محرومترین و زحمتکش ترین کارگران را از حقوق حداقل خود محروم و رنج آنها را افزون کردە است." دیە" کە برگرفتە شدە از قوانین اسلامی متعلق بە ١٤٠٠ سال پیش است گذشتە از ماهیت و منطق و نتیجە ارتجاعی اش نمی تواند جای تامین اجتماعی را پر کند. همە ی کارگران و تهی دستان فارغ از نوع کارشان باید بدون استثنا یا برایشان کار شایستە تامین شود و یا اگر توانایی کار کردن را بە هر علت از دست دادەاند تحت پوشش تامین اجتماعی قرار بگیرند. اینکە در خوزستان بزرگترین مرکزتولید ثروت و درآمد کشور، زنان محروم و زحمتکش منطقە را حتی از تامین اجتماعی محروم نگە می دارند و آنها مجبور می شوند تن بە چنین شرایط کاری بدهند، نهایت وقاحت و بی شرمی رژیمی است کە با غارت سرمایەها و درآمد های کشور و توزیع غیر عادلانە درآمد فقر و بی عدالتی و محرومیت و بی قانونی را بر مردم حتی در خوزستان ثروتمند تحمیل کردە است.
افزودن دیدگاه جدید