حقیقتاً در این نکته مانده ام که سربازان گمنام امام زمان را در چه قابی باید تصویر کرد که بتواند هموطنان شیعه و باورمند به «امام» زمان را با واقعیت تلخی که قرن ها است کشور و آنان را در خرافات محبوس نگاه داشته است، از خواب بیدار کند. طنز یا درام؟
جمهوری اسلامی پدیده تلخی ست که باورهای مذهبی شهروندان ایرانی را در چنگ خود گرفته تا از آن در جهت منافع مافیایی خود سود ببرد. کسانی هم در راس حاکمیت قرار دارند که معمم هستند و خوب می دانند که چگونه باید باورهای خرافاتی مردم را شکل داد که دست کشیدن از آن ساده نباشد. مردم چه در ایران و یا در هر کجای این جهان خاکی در سرشت خود آماده هستند که در هنگام استیصال و درماندگی روحی و جسمی به هر چیزی چنگ بیاندازند تا آنان را از تنگناهای زندگی که آنان را عذاب می دهد، رها سازد. راهی نیست جز پذیرش احساسات درونی آدم ها که در پی تجلی بخشیدن و بروز به آرزوهای درونی خود هستند که سود و زیان آن تنها به خود آنان برخواهد گشت.
رهبر سیاسی سازمان حماس در ایران کشته می شود. ترور رهبر حماس در قلب تهران نه اولین ترور اسرائیل بوده و نه آخرین آن خواهد بود. اینجا است که باید پرسید که چرا سربازان گمنام امام زمان که از صافی های متعددی عبور می کنند تا در ارگان زیر مجموعه سپاه که انصار‌المهدی نام دارد، استخدام شوند که وظیفه ی آن حفظ سران کشوری و خارجی است، به راحتی در خدمت اسرائیل در می آیند تا اسرائیل را قادر به ترور افراد در کشور کند؟. آیا کاری را که انجام می دهند در نزاع با سیاست های حکومت است و از این راه می خواهند حکومت را ساقط کنند یا در تنازع و جنگ قدرت است؟. یا این‌که برای منافع شخصی می باشد وقتی که می بینند سران حکومت در حال چپاول کشور هستند و رهبر کشور هم هر بار می گوید «کشش ندهید»، راهی نمی بینند جز به خدمت نیروهای خارجی درآیند و از این راه پرخطر و ضد منافع ملی کشور به آن‌چه که می خواهند برسند؟.
در نهایت این جمهوری اسلامی و در راس آن آقای علی خامنه ای و تیم همراه او هستند که باید پاسخگو باشند.
یکشنبه ۱۴ مرداد ۱۴۰۲ – ۴ آگوست ۲۰۲۴
محمود میرمالک ثانی
افزودن دیدگاه جدید