هیئت سیاسی اجرائی حزب چپ ایران در بیانیه ای تحت عنوان " ضرورت ایجاد مرکز هماهنگی اپوزیسیون مدافع دموکراسی" می نویسد:
" نیروهای اپوزیسیون با هر برنامه‌ای که برای آینده‌ی ایران دارند، هر اختلافی که با یکدیگر دارند، می توانند راه برآمد بیرونی مشترک را هموار سازتد. ما به سهم خود در این عرصه، همواره بر گفتگو و همفکری با هدف ایجاد مرکز هماهنگی نیروهای اپوزیسیون که به دموکراسی، سکولاریسم و پلورالیسم باور دارند؛ در این راستا به انتخابات آزاد، قضاوت صندوق رای، پذیرش نتیجه‌ی آن و تشکیل مجلس موسسان برای تدوین قانون اساسی جدید پایبند هستند، تاکید کرده‌ایم و امروز هم، امکان رسیدن به چنین هماهنگی را در درون نیروهای اپوزیسیون برای مقابله با درگیری نظامی و دخالت خارجی در امور کشور و قبل از همه برای کمک به شکل دادن به نظام آینده‌ی کشور، ضروری می‌دانیم."
تردیدی در این نیست که ایجاد «مرکز هماهنگی» اقدامی بسیار مهم برای هم افزایی در دیاسپورای سیاسی برونمرزی است. سئوال این است که چالش های ایجاد «مرکز هماهنگی» در کجاست؟
اهمیت ایجاد هماهنگی در سیاست تا آنجا است، که می توان امروزه در دانش سیاسی " مدیریت" را معادل " هماهنگی دانست و وظایف اصلی مدیریت از قبیل برنامه ریزی، سازماندهی، هدایت و کنترل از ابزارهای هماهنگی محسوب می شوند.
در بیانیه " بر گفتگو و همفکری با هدف ایجاد مرکز هماهنگی نیروهای اپوزیسیون" تاکید شده است.
سئوالات مرکزی در رابطه با این گفتگو و همفکری این است که:
الف- گفتگوی و همفکری ها در برونمرز با شرکت کدام احزاب و سازمان های سیاسی برون مرزی ونهاد های مدنی و رسانه ای، متخصصین و محققین خواهد بود؟
ب - سازمان دهنده گان و برگزارکننده گان این گفتگو ها چه کسانی هستند؟، پ- آیا سازمان دهنده گان و برگزارکننده گان گفتگو ها درتمامی فرآیند ها نقش تعیین کننده ای را دارا هستند؟ ، ت- آیا این سازمان دهنده گان چهارچوب های عمومی گفتگو، محتو ا و شرکت کننده گان در گفتگو ها را مشخص می کنند؟
ث – گفتگو ها در چه زمانی در کجا و با کدام امکانات و در چه سطحی از شفافیت سیاسی برگذار می شود؟
ج- قعطنامه ها و پایان نامه های گفتگو چگونه تنظیم می گردد و آیا محتوای آن برای شرگت کننده گان تعهد آور و الزام آور است؟
د- نتایج نهایی این گفتگو ها چه خواهد بود؟ ه- آیا منجر به نهاد سازی خواهد شد؟
موضوع مهم دیگر یافتن پاسخ به این سئوالات است:
الف- اکنون در کجا قرار داریم؟ (تحلیل وضعیت موجود دیاسپورای سیاسی)
ب - می خواهیم به کجا برسیم ؟ (برنامه ریزی، سازماندهی، هدایت و کنترل مرکز هماهنگی)
ج- چطور به آنجا برسیم؟ (راهبرد ها و راهکارها)
یادآوری دو نکته زیر نیز اهمیت اساسی در موفقیت مرکز هماهنگی دارد:
الف- تجربه های سه دهه گذشته ثابت نموده است، که گفتگو و همفکری در چارچوب ساختارهایی که دراطاق های دربسته، محفلی و دوستانه انجام می شود، به نتیجه ای نخواهد رسید.
ب- درسی که می توان از شکست های پی در پی دیاسپورای برونمرزی در سازمانگری گرفت، این است که گفتگوها و همفکری ها در چارچوب ساختارهایی که پاسخگوی نیازهای پیچیده دورانی کنونی نیستند و از سوی دیگر قادر به جذب نسل جدید نیز نیستند، راه به بی راهه است.
افزودن دیدگاه جدید