بمباران اسرائیل و نقش ترکیه

برگردان از فرانسه: ف. دوردانی

هدف اول شرکت در یک حمله منطقه ای برای تضعیف هرچه بیشتر قدرت بشار الاسد میباشد.
نائل شاهین / تصاویر خاورمیانه / ©ABACAPRESS.COM

حمله «حیات تحریر الشام» ۰(۲) تحت رهبری شاخه القاعده (۳)، چندین هدف را دنبال میکند. این حمله از جمله به ترکیه کمک می کند تا مناطق کردنشین را کنترل نماید. بمباران اسرائیل نیز به نفع اسلامگرایان است.

در طی چهار سال گذشته، استان حلب با وجود نزدیکی به استان ادلب (۴)، در شمال غربی سوریه، در آرامش نسبی بسر میبرد. این منطقه تحت کنترل سازمان جهادی «حیات تحریر الشام»، که شاخه القاعده در سوریه میباشد و قبلاً به «جبهه النصره» (۵) معروف بود. این جبهه روز چهارشنبه یک حمله گسترده را علیه نیروهای حکومتی آغاز کرد. در حال حاضر بیش از ۲۴۰ نفر را کشته اند.

«حیات تحریر الشام» از جانب اسلام گرایان مسلح که توسط ترکیه آموزش دیده اند پشتیبانی می شود. جهادگرایان و متحدان آنها روز پنجشنبه جاده حیاتی بین پایتخت دمشق و حلب را قطع کردند. «دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد» (۶) اعلام کرد که «بیش از ۱۴۰۰۰ نفر که تقریبا نیمی از آنها کودک هستند» به دلیل خشونت آواره شده اند.

چند ماه است که رهبری «حیات تحریر الشام» قصد دارد تا از موقعیتی که اسرائیل بوجود آورده استفاده نماید. در واقع تل آویو به بمباران تأسیسات نظامی سوریه و مناطقی که جنگجویان حزب الله و نیز سپاه پاسداران ایران در آنجا مستقر هستند، ادامه میدهد. این اتحاد که (احتمالا) می تواند غیر متعارف به نظر آید جهادگرایان را تشویق به دست زدن به این عملیات کرد.

تضعیف قدرت بشار الاسد

در این اقدام دو هدف دنبال می شود. اولین ، شرکت در یک حمله منطقه ای با هدف تضعیف هرچه بیشتر قدرت بشار الاسد میباشد. وی دیگر در وضعیت ده سال پیش قرار ندارد و هدف دیگر نه سرنگونی او بلکه وادار کردن سوریه به کنار گذاشتن اتحادش با ایران و حزب‌الله و (قطع) تسلیحاتی که حزب‌الله از طریق سوریه از تهران دریافت می‌کند می باشد.

این بخشی از پروژه منطقه‌ای آمریکا برای خاورمیانه جدید است که در آن همه کشورها یا خود را با واشنگتن همسو می‌سازند و یا از نظر سیاسی و اقتصادی در تنگنا قرار می‌گیرند. برای ایران،این مجازات با منزوی شدن و شاید هم با آمدن دونالد ترامپ در راس ایالات متحده با جنگ همراه باشد.

ما می‌توانیم فکر کنیم که وضعیت فعلی - که آرامش چهار سال گذشته را توضیح می‌دهد - واقعاً از بین خواهد رفت. ورود مستاجر جدید به کاخ سفید مسئله حفظ حضور  حدود ۵۰۰ سرباز آمریکایی مستقر در مناطق شمال شرقی سوریه، را مطرح می سازد. این مناطق نفت خیز، تحت کنترل «اداره خودمختار شمال شرق سوریه» (۷) که شامل کردستان سوریه (۸، روجاوا) و مناطق حاسکه (۹) و دیراوز زهر (۱۰) می باشند.

خروج احتمالی نیروهای آمریکا - که خود ترامپ آن را مطرح کرده بود- اشتهای ترکیه را تحریک کرده است. ترکیه با مداخله نظامی در خاک سوریه در چندین نوبت (در سال های ۲۰۱۶-۲۰۱۷، ۲۰۱۸، ۲۰۱۹، ۲۰۲۰ و ۲۰۲۲) توانست از تداوم ارضی «اداره خودمختار شمال شرق سوریه» جلوگیری کند.

ایجاد یک منطقه حائل در خاک سوریه

برای به انجام رساندن این هدف، نیروهای شورشی، که اعضای سابق دولت اسلامی (داعش) در میانشان حضور دارند، را مستقر کرده است. بدینگونه بود که «ارتش ازاد سوریه» (۱۱) به وجود آمد. حتی انتخاب این نام نیز با هدف ایجاد سردرگمی با نام «ارتش عربی سوریه» (۱۲)، که وابسته به دمشق است. میباشد. در واقع امر این دخالت ترکیه یک مسئله جدید نیست. از آغاز جنگ در سوریه در سال ۲۰۱۱، آنکارا در خاک خود و تحت نظارت  میت (۱۳، سرویس‌های اطلاعاتی ترکیه) به آموزش سربازان متواری از ارتش سوریه مشغول میباشد. «ارتش آزاد سوریه» (۱۴) در ژوئیه ۲۰۱۱ از میان آنها شکل گرفت.

امروز ترکیه امیدوار است که یک منطقه حائل را به طور دائم در خاک سوریه ایجاد کند تا جلوی هرگونه کوره راه ارتباطی با مبارزان کرد، که در «نیروهای دموکراتیک سوریه» (۱۵) گرد هم امده اند، را سد کند. پیوندها با مبارزان حزب کارگران کردستان (۱۶) واقعی میباشند. به گفته «کنگره ملی کردستان» (۱۷)، «حمله بزرگی علیه منطقه کردستان در شمال غربی سوریه » در حال آماده شدن میباشد. «تل رفعت» (۱۸)، محل زندگی صدها هزار پناهجوی کرد میباشد که در پی حمله به شهر عفرین (۱۹) در سال ۲۰۱۸ مجبور به فرار شدند.

«کنگره ملی کردستان» اظهار میکند که «بر اساس منابع محلی، ترکیه همچنین مرزهای شمال غربی خود با سوریه را نیز باز کرده است که به جنگجویان جهادی بیشتری اجازه ورود به سوریه را میدهد». جمعیت کردهای حلب با پیشروی جهادی ها که نمی دانیم آیا قصد تصرف شهر را دارند یا نه، آشکارا مورد تهدید میباشند. در موقعیتی که جاده ارتباطی میان دمشق و حلب هم اکنون توسط «حیات تحریر الشام» در دو نقطه قطع شده است، ایا سوال را بویژه مطرح میکند که ایا ارتش سوریه قادر خواهد بود تا با پشتیبانی نیروی هوایی روسیه موفق گردد تا از ان جلوگیری کند.

توضیحات:

(1)    Pierre Barbancey
(2)    Hayat Tahrir al-Sham (HTS)
(3)    Al-Qaïda
(4)    Idleb
(5)    Front al-Nosra
(6)    Bureau de la Coordination des Affaires Humanitaires des Nuions Unis (OCHA)
(7)    Administration Autonome du Nord-Est Syrien (AANES)
(8)    Rojava
(9)    Hassaké
(10)     Deir ez Zohr
(11)     Armée Nationale Syrienne (ANS)
(12)     Armée Arabe Syrienne (AAS)
(13)     MIT
(14)     Armée Syrienne Libre (ASL)
(15)     Forces Démocratiques Syriennes (FDS)
(16)     Parti des Travailleurs du Kurdistan (PKK)
(17)     Congrès National du Kurdistan (KNK)
(18)     Tal Rifaat
(19)     Afrin