سقوط دیکتاتوری بشار اسد، امکان آغازی نو برای مردم سوریه، ورشکستگی «محور مقاومت» خامنه‌ای!

با سقوط بشار اسد، دیکتاتوری خاندان اسد در سوریه بعد از ۵۴ سال به پایان رسید. حکومتی که با خونریزی و سرکوب از  سال ۱۹۷۰ تاکنون بر سرنوشت این کشور حکمرانی می‌کرد، بعد از ۱۳ سال جنگ داخلی و قتل و کشتار صدها‌ هزار تن، در عرض چند روز با قطع کمک‌های نظامی جمهوری اسلامی و روسیه درهم‌ شکست. بشار اسد که با سرکوب و اتکا به پشتیبانی جمهوری اسلامی و روسیه توانسته بود بر سر کار بماند، بالاخره با اولین تلنگر نیروهای مخالف رژیم خود فروپاشید. بعد از برآمد مجدد «تحریر شام» و حمایت دولت اردوغان از آن در عرض ۱۲ روز، شهرهای مهم کشور یکی پس از دیگری، بدون مقاومت  نیروهای نظامی اسد سقوط کردند. پشتیبانان اسد از امکان حفظ او ناامید شدند و نیروهای خود را بیرون کشیدند؛ نهایتا ارتش سوریه، خود پایان حکومت اسد را اعلام کرد و نخست‌وزیر دولت اسد، آمادگی برای انتقال قدرت را اعلام کرد. دیکتاتوری خاندان اسد به تاریخ پیوست. مردم سوریه سقوط بشار اسد را با جشن و پایکوبی جشن گرفتند.

شورشیان اسلامگرا در نخستین بیانیه‌ی خود، سقوط اسد را «پایان یک دوره‌ی تاریک و شروع یک عصر تازه» نامیدند و وعده دادند که در «سوریه‌ی جدید... همه در صلح زندگی خواهند کرد و عدالت حاکم خواهد شد.». البته هنوز زود است که با بیانیه‌ها و سخنان فاتحان اسلامگرا که تاکنون مدافع حکومت اسلامی بودند، سرنوشت و  آینده‌ی سوریه پیش‌بینی شود.

سقوط رژیم اسد نشان داد، که هیچ حکومتی قادر نیست فقط با اتکا به سرکوب و علیرغم خواست مردم خود با هر اندازه پشتیبانی از خارج، پایدار بماند و روزی می‌رسد که مثل ببر کاغذی فرو می‌ریزد. اکنون در پایان بیش از پنج دهه دیکتاوری خاندان اسد، آن چه باقی مانده کشوری است ویران، با اقتصادی ورشکسته، مردمی که بیش از دو سوم آنان در زیر خط فقر زندگی می‌کنند. تنها در عرض ۱۳ سال گذشته، بسیاری از شهرها ویران، صدها هزارتن قتل عام شده و میلیون‌ها تن در اردوگاه‌های آوارگان به‌سر می‌برند.

سقوط بشار اسد، توازن قوا در منطقه را به‌هم خواهد زد و ضربه‌ای اساسی بر «محور مقاومت» رژیم جمهوری اسلامی و شخص خامنه‌ای است. محوری که بعد از جنگ اسرائیل در غزه و لبنان و تضعیف حماس و حزب الله، عملا در حال فروپاشی است. سیاست «عمق استراتژیک» خامنه‌ای، با تمام هزینه‌ی گزافی که بر کشور ما تحمیل کرده و بعد از کشته شدن هزاران نفر از نیروهای اعزامی، همان طور که قابل پیش‌بینی بود، کاملا شکست خورده‌است و ده‌ها میلیارد دلار سرمایه‌گذاری رژیم در سوریه را، همراه با هزینه‌ی اعزام نیروهای نیابتی آن، همه بر باد داده‌است و جز بدنامی و برانگیحتن خصومت مردم سوریه علیه کشور ما، حاصل دیگری نداشته‌است. بیهوده نیست که سفارت جمهوری اسلامی ایران، از اولین مکان‌هائی بود که از سوی مردم خشمگین مورد یورش قرار گرفت.

حزب چپ ایران سقوط بشار اسد را خبری خوش برای کل منطقه می‌داند. ما سرنگونی دیکتاتوری خاندان اسد را به مردم سوریه تبریک می‌گوئیم و امیدواریم سقوط بشار اسد، به سلطه‌ی سیاه دیکتاتوری و جنگ داخلی در این کشور پایان داده، امکان گذار به دمکراسی در سوریه را با حضور فعال همه‌ی نیروهای سیاسی و مدنی سوریه، همراه با رعایت حقوق همه‌ی گروه‌های سیاسی و مذهبی، فراهم نماید. به باور ما در این لحظه دیالوگ بین نیروهای مختلف و ایجاد هماهنگی بین آن‌ها در جهت گذار به نظامی دمکراتیک، یک ضرورت حیاتی است. دخالت فعال سازمان ملل و احساس مسئولیت قدرت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی ، می‌تواند از درگیری بین جناح‌های مختلف در سوریه و احیای مجدد دیکتاتوری در اشکال دیگری جلوگیری نماید و راه بازسازی کشور در مسیر تامین امنیت و آزادی را، فراهم سازد.

هیئت سیاسی - اجرائی حزب چپ ایران
۱۸ آذر ۱۴۰۳ - ۸ دسامبر ۲۰۲۴