پایان دادن به جنگ در"1 روز" سراب یا واقعیت؟

وقایع بسیاری پیرامون جنگ در اوکرایین در حال اتفاق افتادن هستند. ترکیه که سرمست از وضعیت سوریه است، هفته گذشته از زبان اردوغان اعلام کرد که روسیه باید مناطق اشغالی را به اوکرایین پس دهد. البته بیشتر و قبل از از دُنباس، منظورش شبه جزیره کریمه است، و اقلیت ترک تبار آن. روسیه هم در پاسخ به این موضعگیری، اعتبار «روس اتم» که احداث 4 نیروگاه اتمی در ترکیه بر عهده دارد را متوقف کرده است. جالب است که اردوغان با وجود چنین موضعگیری، باز هم اعلام کرده است که استانبول می تواند محل برگزاری مذاکرات صلح باشد. با موضعگیری های نخست وزیر مجارستان و سفر فیتسو نخست وزیر اسلواکی و تلاشهای تعدادی دیگر از کشورهای اروپایی که خواهان دریافت نفت و گاز از روسیه هستند، همگی نشان از شکاف عمیق در اروپا در موضعگیری نسبت به جنگ اوکرایین دارند. حملات موشکی و پهپادی شدید روزهای اخیر به تعدادی از شهرهای روسیه از جمله شهر کازان که در فاصله بسیار با اوکرایین قرار دارد، و موضع پرخاشگرانه و توهین آمیز زلنسکی نسبت به فیتسو نخست وزیر اسلواکی و اوربان نخست وزیر مجارستان، و حتی خود ترامپ نیز، از یکسو و جدیدترین اقدام دستگاه اداری بایدن، مبنی بر اختصاص دادن یک میلیارد دلار از دارائی های ضبط شده روسیه به اوکرایین، همگی نشان از تلاشی است که زلنسکی با پشتیبانی نیروهای حامی تداوم جنگ بویژه در اتحادیه اروپا، با هدف سنگ اندازی هرچه بیشتر در مسیر تدارک مذاکرات صلح از جانب دستگاه اداری ترامپ، صورت می گیرند.
در ادامه این متن می توان و باید نوشت که توهمی نسبت به این که جنگ واقعاً می تواند در ظرف "1 روز" پایان یابد، وجود ندارد. به چند دلیل: اولاً: بیش از حتی نیاز کنونی اوکرایین، به این کشور سلاح و تجهیزات ارسال شده و هنوز هم در حال ارسال اند که تدوام جنگ را حتی برای بیش از یکسال تأمین کنند. مشکل اوکرایین اکنون نبود نیروی انسانی برای اعزام به جبهه است. آنچه آقای بلینکن و دیگر اعضای دستگاه اداری ترامپ مبنی بر پایین آوردن سن نظام وظیفه از 25 سال به 18 سال اظهار داشتند (البته برای اینان مهم نیست که این جوانان اوکرایین هستند که کشته خواهند شد، حوانان آمریکایی که نیستند، پس نگرانی وجود ندارد!!) اگر زلنسکی به این خواست آمریکا تن دهد، با مقاومت بسیار شدید در داخل اوکرایین مواجه خواهد شد. ثانیاً: ترامپ با برنامه های بلند پروازانه اش در مورد کانادا و خلیج پاناما و نیز تدارک خرید گرین لاند از دانمارک، در حقیقت سنگ بزرگی را می خواهد پرتاب کند که حتی توان برداشتن آن را از زمین (شما بخوانید واقعیت زمینی) نخواهد داشت. ثالثاً و نکته پایانی: روسیه به دنبال انجماد جنگ نیست که بعدها یخ آب شود و پس از تقویت اوکرایین، جنگ از سر گرفته شود. لذا به کمتر از مذاکرات صلح و نه آتش بس، تن نخواهد داد.