هشدار!
در صورت عدم تغيير راهبردی سياست خارجی، کشور ما لطمات جبران ناپذير خواهد ديد
رويدادهای چندماه گذشته و به ويژه سقوط برق آسای حکومت فاسد و مستبد بشار اسد و ضربه خوردن حزب الله، توازن بين قدرت های منطقه را بهم زده و چهره خاورميانه را دگرگون کرده است. در فرصت زمانی کوتاه، جمهوری اسلامی به عنوان يکی از بازيگران منطقه، ضربه سنگين خورد، نفوذ سابق خود را از دست داد و در موقعيت ضعيف تر و آسيب پذيرتر نسبت به چند دهه گذشته در منطقه قرار گرفت.
جمهوری اسلامی به قیمت تشديد بحران اقتصاد ایران و تحميل فلاکت بر زندگی و معیشت مردم، برای شکل دهی هلال شيعه و محور مقاومت، سرمايه گذاری سنگين انسانی و مالی کرد. حکومتگران مدعی بودند محور مقاومت به عنوان يکی از مولفه های اصلی استراتژی امنيت ملی، عمق استراتژیک ايران را تا مرزهای اسرائيل پيش برده و خطر را از خيابان های تهران دور کرده و عظمت دوران صفويه را هم احيا کرده است. رهبر جمهوری اسلامی، حفظ حکومت بشار اسد و مسلح کردن شبه نظامیان حزب الله را بززگترين دستآورد نظام ولائی به حساب می آورد. اما تجربه نشان داد اين سياست ها، پوشالی بوده و به جای توليد قدرت و درآمدزائی، هزينه روی دست کشور ما گذاشته است.
آرزوی بزرگ ولی فقیه برای شکل دهی و تقویت رهبری شیعی در منطقه خاورمیانه يک شبه فرو ریخت، در پايه اجتماعی حکومت بحران آفريد، شکاف بين اکثريت مردم و حکومت را تعميق بخشيد و انزجار مردم سوریه از ایرانیان را برای ما باقی گذاشت. با شکست استراتژيک سياست محورمقاومت حکومت، ده ها ميليارد دلار و آن نيروی عظيم انسانی که صرف اين برنامه شد، برباد رفت.
ترامپ سرکار آمده و پرونده هسته ای ایران برای او از الویت ویژه برخوردار خواهد بود. در کابينه دولت ترامپ چهره های شاخص ضدجمهوری اسلامی حضور دارند. شواهد حاکی از آن است که مذاکره، فشار حداکثری و حمله نظامی به سايت های هسته ای ايران و ترکيب هائی از آن ها روی ميز ترامپ قرار دارد. ریچارد نفیو، معمار اصلی تحریم ها علیه ایران می گوید: دولت ترامپ باید در قبال ایران فرصتی کوتاه برای مذاکرات فراهم کند، اما همزمان باید آماده باشد تا اگر دیپلماسی به نتیجه نرسید، از گزینه‌های نظامی استفاده کند.
کشورهای اروپائی از شروع جنگ اکراین مواضع تندی نسبت به جمهوری اسلامی دارند. مکرون اخيرأ اعلام کرد که "ایران چالش استراتژیک و امنیتی اصلی برای فرانسه، اروپا و کل منطقه و فراتر از آن است." اتحاديه اروپا، همکاری های نظامی جمهوری اسلامی و روسيه را تهديد ژئوپلتیکی به حساب می آورد. نامه اخير تروئيكاي اروپا به شوراي امنيت سازمان ملل متحد در راستاي فعال‌‌سازي مكانيسم ماشه است.
به این ترتیب مواضع امریکا و اروپا اين بار در قبال جمهوری اسلامی به يکديگر نزديک تر شده است. اين نزديکی، جمهوری اسلامی را در وضعيت تازه ای قرار داده و می تواند کشور ما را به آستانه تشديد تحريم های اقتصادی، جتی درگيری نظامی بکشاند. نتانياهو بعد از کشتار ده ها هزار فلسطينی و لبنانی و ضربه زدن به نيروهای نيابتی جمهوری اسلامی، به ترامپ فشار می آورد که از حمله نظامی به مراکز هسته ای، پايگاه های نظامی و تاسیسات زیربنائی ايران پشتيبانی کند.
جمهوری اسلامی با وجود اين خطرات و انباشت بحران ها، ناترازی ها، نارضايتی ها و اعتراضات گسترده گروه های مختلف اجتماعی، ريزش در بدنه حکومت و گسترش بی اعتمادی نسبت به راس قدرت به ويژه ولی فقيه که در ضعیف ترین موقعیت خود قرار گرفته است، تا کنون حاضر به پذيرش شکست راهبرد محور مقاومت در منطقه و سرکوب در داخل نشده است و هم چنان بر تداوم سياست ويرانگر محور مقاومت و ترميم و احيای آن پای می فشارد. در داخل کشور هم از ترش شعله ور شدن اعتراضات بر ابعاد سرکوب و صدور حکم اعدام می افزايد.
بايد تکرار کنيم که کشور ما در وضعيت خطيری قرار دارد. ماه های پيش رو احتمالأ ماه های سرنوشت ساز خواهد بود. تحريم اقتصادی اکثريت مردم کشور ما را فقيرتر و بی رمق تر کرده است. حمله نظامی هم پيآمدهای ويرانگر خواهد داشت. برای پايان دادن به تحريم های اقتصادی، رفع خظر حمله نظامی و جنگ، برای مانع شدن از تحميل هزينه های جبران ناپذير بر زيرساخت های کشور، لازم است که تغييرات اساسی و راهبردی در حوزه سياست خارجی و به ويژه سياست منطقه ای صورت گيرد. ما امضاکنندگان اين بيانيه، که بر ضرورت تغييرات اساسی ساختار سياسی و گذار از جمهوری اسلامی به نظام سياسی جمهوری مبتنی بر آزادی، عدالت اجتماعی و دموکراسی در کشور تاکيد داريم، در اين لحظات حساس تاريخی وظیفه میهنی و درنگ ناپذیر خود می دانیم که هشدار دهیم در صورت عدم تغيير راهبردی سياست خارجی، که اهم موارد آن در زیر برشمرده شده است، کشور ما لطمات جبران ناپذير خواهد ديد:
۱. مذاکره جامع و مستقيم با دولت دونالد ترامپ برای برطرف کردن تهديدها و رفع تحريم های اقتصادی، پايان دادن به دشمنی ها و برقراری مناسبات عادی بين دو کشور.
۲. توافق با غرب برسر پروژه هسته ای با پذيرش راستی‌آزمایی، همکاری همه جانبه با آژانس بین المللی انرژی هسته ای و جلب اطمينان جامعه جهانی.
۳. اعلام رسمی پذيرش "راه حل دو دولت" فلسطين و اسرائيل، حمایت از قطعنامه های سازمان ملل در این زمینه و پايان دادن به سیاست ها و شعارهای نابودی اسرائیل و تلاش برای پيشبرد سياست های هماهنگ با ساير کشورهای منطقه در مسائل منطقه
۴. پايان دادن به راهبرد هلال شيعه، محور مقاومت، سازماندهی نیروهای شبه نظامی شیعه و جنگ های نيابتی و پذيرش اف.آ.تی.اف. خاتمه دادن به حاکميت ميدان بر ديپلماسی و سلطه سپاه بر سياست خارجی از جمله سياست منطقه ای. بسط ديپلماسی عمومی و فرهنگی، از راه توسعه توریسم، تجارت، همکاری های زیست محیطی، مبادلات دانشگاهی، مسابقات ورزشی......
۵. مبنا قرار دادن منافع ملی و نیازهای توسعه همه جانبه و پايدار کشور به جای هویت گرائی شیعی، فراهم آوردن بستر مساعد برای تعامل با جامعه جهانی و بهره‌گیری از فرصت ها و امکانات برای بسط همکاری ها و مبادلات اقتصادی
۶. بی‌طرف ماندن در جبهه‌بندی‌های جهانی و اتخاد سياست متوازن نسبت به غرب و شرق به جای سياست يک طرفه "نگاه به شرق". اعلام بی طرفی و عدم مداخله از جمله ارسال سلاح در جنگ اکراين و تلاش برای پايان دادن به آن از راه های دیپلماسی.
۷. گسترش مناسبات دوستانه و اشتراک مساعی با همسايگان و کشورهای منطقه، پيشبرد سياست تنش زدائی. مشارکت در تلاش ها برای رسيدن به یک پیمان صلح فراگیر بین اسرائیل و کشورهای منطقه برای پایان دادن به خصومت ديرين میان اسرائیل و فلسطین.
ادعای مخالفین مذاکره میان ایران و امریکا در هر دو کشور که هیچ راهی جز حمله نظامی به ایران، منافع امریکا، اسرائیل و منافع ملی کشور ما را تضمین نمی کند، چه از طرف حکومتگران مطرح شود و یا از جانب برخی محافل و موسسات ایرانی یا غیر ایرانی، تصوراتی خیال پردازانه، ضدایرانی و جنگ طلبانه است. هرگاه سیاست هائی که ما امضاکنندگان این بيانيه بر آن ها تاکید داریم، اجرا شود، هيچ عقل سلیمی حکم نمی کند که گويا حمله نظامی و جنگ، یگانه راه تضمین منافع ایالات متحده امریکا و متحدان آن در منطقه و تامين منافع ملی ما است. اگر اين سياست ها اجرا نشود مشخص خواهد شد که بدون تغييرات بنيادی در سياست داخلی، تغيير راهبردی و نه تاکتيکی سياست خارجی، امکان پذير نخواهد بود. لازم است تغيير راهبردی در سياست خارجی و حفظ منافع ملی به تغييرات در سياست داخلی همراه شود.
به گمان ما امضا کنندگان بيانيه، زمان تصميم گيری های سخت و اساسی است تا خطراتی که بر کشور ما و زندگی مردم سايه انداخته، برطرف شود. اولين گام، گشودن راه مذاکره جامع و مستقيم با دولت ترامپ و تغییر بنیادین رویکرد دخالت نظامی در قبال منازعه اسرائیل و فلسطین است. صلح و پايان دادن به دشمنی ها، خواست و نياز مردم منطقه است.
امضاکنندگان:
احمد علوی
احمد نجاتی
اسماعيل زرگريان
اسماعيل صفرزاده
اشرف ميرهاشمی
اشکبوس طالبی
اميد اقدمی
ايرج نيری
آلان توفيقی
بهرام امامی
بهروز خليق
بهزاد کريمی
توران همتی
حجت نارنجی
حسن زهتاب
حسن گلشاهی
حسين بهبودی
رحمان لیوانی
رزا روزبهان
رضا علیجانی
رضا قريشی
رضا معصومی
زهرا قضات
ساسان سليمانی
سهيلا گلشاهی
سيامک سلطانی
عبدالعلی بازرگان
عفت ماهباز
علی ایزدی
علی پرسان
فريدون صارمی
کاظم علمداری
کورش پارسا
محمد پوردوائی
محمود اوليائی فر
محمود عليزاده
محمود ميرمالک ثانی
مزدک ليماکشی
معصومه شاپوری
منصوره شجاعی
مهدی ابراهيم ژاده
مهدی جامی
مهدی فتاپور
مهدی نوربخش
هادی زمانی
هژیر عطاری
الهه امیرانتظام
يدی قربانی
يوسف محمدی
افزودن دیدگاه جدید