روز جهانی زبان مادری با تلاش‌های جمهوری بنگلادش در سال ۱۹۹۹ در مجمع عمومی سازمان ملل متحد مورد تصویب قرار گرفت. از سال ۲۰۰۰ میلادی روز ۲۱ فوریه به‌عنوان روز جهانی زبان مادری شناخته می‌شود.
هرچند جمهوری اسلامی نیز به این قطعنامه رای مثبت داد، ولی هیچگاه، اقدام موثری در راستای عملی نمودن مفاد آن در ایران انجام نداده و هم‌چون سلف خود، رژیم پهلوی همه ی هم و غم خود را در راستای نابودی سایر زبان‌های ملیت‌های ایرانی داشته است.
اعلام "زبان فارسی" به‌عنوان تنها زبان رسمی و آموزشی در ایران علاوه بر آسیب های فراوان به زبان‌های دیگر، باعث ناهنجاری‌های بسیار در جامعه ایران شده‌است.
زبان مادری اولین زبانی است که کودک با آن آغاز به سخن و ادراک مفاهیم می کند. بنا به نظر کارشناسان امور تربیتی و آموزشی، شروع مدرسه و آموزش به زبانی دیگر صدمات جدی بر سلامت روحی و روانی کودکان دارد. نخستین اثر آن کاهش توانایی یادگیری و عدم درک صحیح مفاهیم است. بدین دلیل است که شاهد سطح بسیار پایین آموزش در مناطق ملی به نسبت مناطق فارس نشین هستیم. این عامل ارتباط مستقیمی با ترک تحصیل دانش آموزان دراین مناطق نیز دارد.
زبان بخش مهمی از هویت ملی و اجتماعی هر ملتی است. عدم آموزش و بالطبع تضعيف زبان ملی باعث کاهش ارتباط با گذشته، تاریخ و فرهنگ خود شده و در ادامه باعث اسیمیلاسیون و نابودی آن ملت می‌گردد.
آن کودکی که تسلطی بر زبان مادری خود ندارد، با اجتماع خود احساس بیگانگی کرده و دچار مشکل می‌گردد و اعتماد به نفس او در جامعه در به‌کاربردن توانایی هایش کاهش می‌یابد. آموزش به زبان مادری به رشد خلاقیت ها و تفکر و اندیشمندی کمک می‌کند.
در رابطه با زبان مادری، ما در پلاتفرم تورکمن‌های ایران نوشته ایم : "مردم تورکمن به زبان مادری خود ارزش بسیاری قائل است. تحمیل زبانی دیگر بر مردم تورکمن باعث عقب ماندگی تاریخی زبان تورکمنی شده و زمینه اضمحلال آن‌را فراهم می‌کند. لذا تدریس در مدارس به زبان تورکمنی الزامی است."
اما جمهوری اسلامی، همانند رژیم پهلوی، "آموزش به زبان مادری" را قبول نداشته و آن‌را در راستای "تجزیه ایران" می‌داند. اما این بهانه و سرپوشی بر سیاست‌های شوونیستی با هدف آسیمیلاسیون و نابودی زبان‌های ملیت‌های دیگر ایران است.
۲۱ فوریه، روز زبان مادری گرامی باد.
تورکمن های دمکرات ایران
۲ اسفند ۱۴۰۳
افزودن دیدگاه جدید