پرسش روشنیست: حزب چپ ایران، حزب چه کسانی است؟
پاسخ نیز روشنتر از همیشه است: حزب چپ ایران، حزب ماست — نه حزب فرصتطلبان، نه حزب محافظهکاران نقابدار، و نه حزب آنانی که زیر نام اصلاحطلبی، تداوم وضع موجود را تضمین میکنند .
ما، کسانی هستیم که به بهای حذف، فشار و انزوا، بر اصول خود ایستادهایم؛
کسانی که میدانیم جامعهای گرفتار استبداد دینی را نمیتوان با رفوکاری سیاسی آزاد کرد .
اصلاحطلبی در چارچوب جمهوری اسلامی، نام دیگر حفظ نظام است .
میانهروی در برابر استبداد، نه عقلانیت، بلکه تسلیم است. و تسلیم، آغاز نابودی هر آرمان عدالتخواهانه .
حزب چپ ایران، اگر قرار است زنده بماند و معنایی داشته باشد، باید از دل کسانی برخیزد که با تمام وجود، خواهان سرنگونی حکومت اسلامی هستند — نه کسانی که هنوز به اصلاح درون نظام میاندیشند و از ترس واژهی «سرنگونی» لب فرو میبندند .
ما بر این باوریم که آزادی، عدالت اجتماعی و دموکراسی تنها در سایهی برچیده شدن کامل این نظام دینی ممکن است .
چپ بودن یعنی ایستادن در صف مردم، نه در سایهی قدرت .
چپ بودن یعنی صداقت سیاسی، نه چرخشهای مصلحتی برای حفظ جایگاه .
و ما از آندستهایم که به نام عقلانیت، پشت مردم خود پنهان نمیشویم .
ما به جای سازش با قدرت، به سازمانیابی از پایین باور داریم .
به جای اتحادهای بیریشه با اصلاحطلبان حکومتی، به اتحاد نیروهای آزادیخواه و عدالتطلب میاندیشیم .
به جای حفظ تمرکز قدرت، به فدرالیسم دموکراتیک ایمان داریم — فدرالیسمی که قدرت را از پایتختهای فاسد به مردم بازمیگرداند و راهی است برای پایان دادن به تبعیض و سلطهی تاریخی بر اقوام و مناطق کشور .
ما میگوییم :
حزب چپ ایران حزب ماست .
ما که از اصلاحات پوشالی بیزاریم .
ما که فریب لبخندهای دروغین میانهروها را نمیخوریم .
ما که باور داریم رهایی، تنها با سرنگونی نظام اسلامی و برپایی جمهوری دموکراتیک و فدرال ممکن است .
ما که هنوز بر آرمان چپ، بر عدالت و بر آزادی ایستادهایم — بیسازش، بیمصلحت، و بیترس .
مسعود شب افروز
نوامبر ۲۰۲۵
دیدگاهها
درمیان تمام جریانات چپ حزب چپ تنها جریانی است که به اکنون جامعه متصل است.خودراازپابندهای عقبه آزادکرده است،باوجودگذشته افتخارآمیز.حزب چپ برای هرمسئله سیاسی واجتماعی حرفی تازه برای گفتن دارد.چون نسخه ازقبل تهیه شده نمی پیچد.هملنکه مارکس میگفت تحلیل مشخص ازشرایط مشخص .
افزودن دیدگاه جدید