تغییرات در روندهای سرمایه گذاری
رشد سرمایه گذاری های سبز
رشد غیرمتعارف در سرمایه گذاری های سبز اکنون یک روند جاری است. در سال 2015 سرمایه گذاری در انرژی های تجدید پذیر به رقم 285 میلیارد دلار رسید - برای اولین بار بیش از رشد در سایر انواع انرژی مانند سوخت های فسیلی، گاز و ذغال سنگ. چین به تنهایی بیش از 100 میلیارد دلار از این سرمایه گذاری ها را به عهده گرفته است. کشورهای درحال توسعه نیز بیش از اعضای سازمان توسعه و همکاری های اقتصادی (OECD) در این مورد به سرمایه گذاری دست زده اند. در سال 2011 سرمایه گذاری در انرژی های با بهره وری بالا به سیصد میلیارد دلار رسید. در اروپا پیش بینی ها نشان می دهد که برای هر یک میلیون یورو سرمایه گذاری بین 8 تا 27 شغل ایجاد می شود.
کاهش سرمایه گذاری در سوخت های فسیلی
موج گسترده ای دیده می شود که کاهش سرمایه گذاری در سوخت های فسیلی را ترغیب می نماید. در سال 2015 پارلمان نروژ 900 میلیارد یورو از سرمایه گذاری های بنیاد مستقل ثروت ملی در صنایع سوخت فسیلی و انرژی را کاهش داد - بزرگترین اقدام در نوع خود که بر 122 کمپانی بزرگ در سراسر جهان تاثیر می گذاشت. سایر طرح های مشابه در جهان تغییرات عمده ای را با انتقال سرمایه از سوخت های فسیلی به انرژی های تجدید پذیر رقم می زنند. تحت نظارت طرح مالی UNEP ائتلاف برای گذار از تولیدات کربن زا، 25 مؤسسه سرمایه گذاری تعهد کرده اند که برای مبارزه با گرمایش و تغییرات اقلیمی ششصد میلیارد از سرمایه های خود را از سوخت های فسیلی خارج نمایند. به مرور این اقدامات مؤسسات و مجموعه های سرمایه گذاری مجاب می شوند که ممکن است سوخت های فسیلی از نظر نرخ منفعت هم دیگر قابل اعتماد نباشند و به سهامی تبدیل شوند که بر روی دستشان خواهند ماند. حتی خود کمپانی های انرژی فسیلی و نفتی هم به سوی پژوهش و سرمایه گذاری در انرژی های تجدید پذیر روی آورده اند.
در موضوع امور مالی سرمایه گذاری های توسعه، بانک جهانی در سپتامبر 2015 یک ائتلاف برای هدایت "قیمت گذاری کربن" را اعلام کرد، که هفتاد و سه کشور را شامل می شود (تقریبا نیمی از جمعیت و 52% از درآمد از تولیدات ناخالص داخلی جهان) و بیش از یک هزار کمپانی و سرمایه گذار که از قیمت گذاری بر کربن حمایت می کنند. در سال 2014 برای اولین بار در چهل سالی که بدون رکود اقتصادی روبرو بوده ایم، آلودگی ناشی از کربن در بخش انرژی افزایش نشان نمی دهد. این نتیجه حاصل مخلوطی از سرمایه گذاری بیشتر و افزایش گنجایش در انرژی های تجدیدپذیر و همچنین سیاست هایی ناظر بر محدود ساختن آلودگی کربن و الزام بهره وری بالاتر از انرژی بوده است.
تغیییرات در تولیدات تجاری
بر مبنای افزایش تولید و امکانات بازار، صاحبان مراکز کسب و کار تغییراتی را در روند تولید ایجاد می کنند. کمپانی های جهانی مانند رنو، وئولیا، یونیلور، کینگ فیشر، فیلیپس، پست آلمان، و بسیاری کمپانی های دیگر به سوی سیستم تولیدات دَوَرانی مانند "سیستم سرویس خدمت" روی آورده اند. این سیستم از روند سنتی تولید – مصرف - دورانداختن به مدل دورۀ تولید – مصرف – بازسازی - بازمصرف روی می آورد. این شیفت بر افزایش اشتغال کمک می کند. به طور مثال مک کینزی پیش بینی کرده است که اروپا با پذیرفتن تکنولوژی های موجود برای "تولید دوار" در مواد غذایی، حمل و نقل و وسایل منزل می تواند معادل 7% بر درآمد ناخالص ملی بر مبنای سیستم های کنونی بیافزاید.
(1)-Advance print Nov 2017Green Jobs Assessment Institutions Network (GAIN
افزودن دیدگاه جدید