جُنگ کارگری شماره 57

به نظر من خوداعتراضات خیابانی شمایی کلی است ازآنچه مردم میخواهند.وبایدباهمان کلیت نه تنها هم گام شویم بلکه رهبری آن کلیت رابگیریم .بایدزبان توده مردم شد.ماکه به اندیشه خودمان شک نداریم که دائم تکرترش میکنیم مثل کسی که ماشین داشته باشد هی بگوید که من ماشین دارم.وقتی داخل مردم هستی هرگاه نیازبه نظرشدآنوقت نظرخودت رامیدهی .همین چندروزگذشته کنفرانسی بودازشش گروه که به نظرم پاک راه خطا میرفتند.آخرچه کسی ازانقلاب سوسیالیستی بدش می آید.ولی صحنه مبارزات مردم درخیابانهارابااندیشه های خودتطبیق دادن دبگرازآن حرف هاست.

وبازهم باعرض معذرت ازاینکه حرفم دوتکه شدمیخواستم بگویم چیزی بنام مردم یاتوده مردم واقعیت عینی است .این مردمند که تظاهرات میکنند .نه اینکه طبقات .بله وقتی مطالبات خالص ترمیشودصفوف هم خالص تراست ولی بازهم هنجاری است نه ملاکی .(به زبان ساده هنجاریعنی تقریباوملاک یعنی کاملا)البته هنجاروملاک معنی دقیقترداردامابرای ساده ترشدن متن گفتم

با سلام منکه ازنظر جواد چیزی نفهمیدم اما به نظر من درست است که خالص ترین اخلاقیات ودرست ترین مربوط به طرزفکر ماتریالیست است ولی اشتباه است اگرچه به همین دلیل هرنوع نگاه دیگرانساندوستانه را رد بکنند مثالی می آورم .تمامی چپ ها پدرمادروخانوده شان رادوست دارندوبرعکس آنها هم همینطور دلیلی ندارد محبت و دوستی آنهارارد بکنیم به دلیل اینکه دیدماتریالیستی به جهان ندارنددراول واضح میرسدولی اگرچه مردم عادی تعمیم یابدحتمابایدازفیلتراندیشه های مابگذردتاموردقبول افتد.حال این مسیله تعمیم بدهیم به جامعه .به زبان ساده هرکس درموردمسایل جامعه به گونه انسانی برخوردکرد بایدهم حمایت کنیم وهم درصفوف ما جادارد اگرچه دیدگاه ماتریالیست عنوان نشده باشد.اگرتوضیح واضحات گفتم پس ادبیاتمان واژه مردم به راحتی باید بکاررود.نبایدهراسی داشته باشیم که مورد قضاوت قرار گیریم که خورده بورژوا خطابما ن کنند .یا اعلامیه ای بدهیم به عموم مردم که واژه کارگر درآن نباشد.منظور فقط کلمات نیست بلکه دراندیشه مان باید این عموم یا توده مردم جا داشته باشد.فکرنکنم هرکس این نوشته را بخواند تصدیق میکند اما درعمل به همان طریقه فیلتر عمل میکنیم.مثلا هرفیلمی فقط روابط انسانی مدنظر قراردهد چون سمت گیری طبقاتی نکرده است مقبول نمی افتد.

باسلام خدمت آقای صادق کار.میخواستم بگویم عجب جای زیبایی است برای طرح نظریات مربوط به کاروسرمایه .همه گفتند من هم بگویم .بیاییدگاهی ازدیدسرمایه هم به ایران نظرکنیم .آنگاه دربرهه هایی که زمان وموقعیت تعیین کننده اینست که میتواندپیاده شدن یکی ازآرزوهای مردم مثلا مشارکت برای تصمیم گیری هاپیاده شودوملت راصدسال به جلو ببردناگهان یک گروه لومپن ازناکجا پیدامیشودوبه قلع وقمع مردم می پردازدوچنان ترسی دردل مردم می اندازدکه اصل موضوع ازیادمردم میرود.اگربه نگاه امپریالیست ها به ایران نگاه کنیم ایران رالقمه چربی میبینندسرشارازمنابع وبه راحتی نمی گذارندمردم برای این ثروت تصنیم بگیرند.تاریخ ازاول مشروطه تاکنون وسایرکشورها مانندشیلی نشان میدهدکه برای منافع خودازهیچ جنایتی روگردان نیستند.وکرشمه های حکومت از اول ۵۷تابعدازاحمدی نژادنه بواسطه قدرت کاریزماتیک خمینی یا به به حساب دیپلماتیک بودن مسئولین بودبلکه نئولیبرالیسم جهانی کاملا موافق بوداگرنه ازهیچ جنایتی روگردان نبودبازهم نمونه بسیارآن هم درتاریخ ایران وهم جهان آنهم نه با دخالت ازبیرون بلکه ازعوامل مرتجع داخلی .به نظرم این باعث میشودچشم ها راباز کنیم .اکنون مردم ازحکومت گذشته اند پس فقط سرکوب است که داردکارمیکند.شایداین دقیق دیدن مشکل اساسی ونشان دادن آن به مردم بی تاثیردرعدم بوجودامدن این مواردبی تاثیرنباشد.

باسلام خدمت آقای صادق کار.ضمن عرض خسته نباشید.به نظرمن به تعبیری نوددرصدمردم دنیا تحت ستم هستندپس جواب مسئله هم ساده است ولی فکرمیکنم اکثرروشنفکران بدجوری قضیه راپیچیده اش کرده اند.دیگه بعضی ها درحدملا نقطی شده اند.هرکدام ازچپها بیادآورندکه چگونه چپ راانتخاب کردند.میبینند که خیلی ساده ترازبسیاری ازمقاله های الان بود.همه دیدند که برای پیچیده ترین مشکل هایشان ساده ترین ومحکم ترین جواب راپیداکردند .خوب الان هم برای بقیه همان موقع است الا اینکه چپهای قدیم باید برای جدیدها منطق رابازگوکنند.