از آزادی نرگس محمدی شادمانیم!
برای آزادی زندانیان سیاسی و پایان دادن به بازداشت فعالان مدنی مبارزه کنیم!
نرگس محمدی اولین ساعات بامداد ۱۷ مهر ۱۳۹۹ برابر با ۸ اکتبر ۲۰۲۰ بعد از هشت سال و نیم زندان آزاد شد. رئیس دادگستری استان زنجان اعلام کرد که: «مجازات نرگس محمدی با استفاده از قانون اخیرالتصویب کاهش مجازات حبس، تقلیل یافت» و با وقاحت تمام افزود که نرگس محمدی «با رافت اسلامی» آزاد شد. اما خود او نیز میداند نفس دستگیری و زندانی کردن نرگس محمدی سند ننگینی است که پیشاپیش حکومت را رسوا می کند. نرگس محمدی تنها به خاطر فعالیت‌های مدنی و دفاع از حقوق بشر، مبارزه برای لغو حکم اعدام، عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر در بیدادگاه های جمهوری اسلامی به زندان محکوم شده‌بود و اصولا بازداشت و محکومیت و زندان او تنها برای بازداشتن او از این فعالیت‌ها و بهایی بود برای شجاعت مدنی او که به خاطر همین فعالیت ها چندین جایزه‌ی بین المللی به او اختصاص یافته است.
آزادی نرگس محمدی که در زندان نیز علیرغم تمام فشارها، با سری افراشته در برابر انواع تهدیدات و فشارهای حکومت ایستادگی نمود و بر آرمان‌ها و اهداف انسانی خود پای فشرد، جز تسلیم حکومت در برابر اراده‌ی استوار خود او و عقب نشینی در برابر فشار افکار عمومی ایران و جهان نیست. ما امیدواریم موج فشار و مبارزه مردم چندان نیرومند شود که به آزادی خانم نسرین ستوده و دیگر زندانیان سیاسی از جمله خانم نسرین ستوده و فعالان صنفی معلمان و کارگران همراه شود.
همزمان با آزادی نرگس محمدی، جمهوری اسلامی در ادامه سیاست های سرکوب خود تعدادی از فعالان کارگری، دانشجوئی، و روزنامه نگاران را زیر ضرب برده است. در دهم مهرماه، آرمان اسماعیلی، فعال کارگری در لاهیجان را بازداشت نمود. پانزدهم مهرماه نیز شبنم آشوری، مدیر مسئول نشریه‌ی گاهنامه، آرش جوهری و اندیشه صدری، دو فعال دانشجویی، ندا خضریان و الوار قلیوند، فعالان سیاسی چپ و همچنین واله زمانی، پسر عموی شاهرخ زمانی و دبیر سندیکای نقاشان البرز را بازداشت نمودند. تنها یک روز پس از این دستگیری‌ها، لقمان پیرخضریان، پدر ندا پیرخضریان نیز بازداشت شد. در تداوم سیاست سرکوب نهادهای امنیتی رژیم طی دو هفته اخیر در شهرهای مختلف، اقدام به احضار تلفنی فعالان سیاسی و به‌ویژه فعالان چپ کرده‌اند. محتوای سوال و جواب در این احضارها، تهدید نسبت به هرگونه سازماندهی، و یا ترتیب دادن تجمع بوده است.
جمهوری اسلامی با هدف ارعاب جامعه در تداوم سیاست های خشن و ضدمردمی اش، به رفتارهای قرون وسطائی متوسل شده و با گرداندن زندانیان بزهکار در خیابانها و میادین توسط ماموران نقاب‌پوش نیروی انتظامی، با تحقیر و توهین به جان متهمان می افتند. این رفتارهای وحشیانه و ضدانسانی به جز کاشتن تخم نفرت از مستبدان حاکم در دل مردم حاصل دیگری در بر ندارد.
حزب چپ ایران (فدائیان خلق) با ابراز شادمانی از آزادی نرگس محمدی، این آزادی را نتیجه‌ی ایستادگی شجاعانه‌ی او و مبارزه‌ی همه جانبه‌ی آزادیخواهان در سراسر جهان می داند که یک صدا احکام زندان علیه فعالان مدنی، مدافعان حقوق بشر را محکوم و برای آزادی زندانیان سیاسی و پایان دادن به بازداشت، شکنجه و زندان فعالان مدنی، روزنامه نگاران و دگر اندیشان در ایران مبارزه کرده اند.
ما یورش های اخیر به کارگران، دانشجویان، فعالان سیاسی و .. را نشانه ترس از برآمد جنبش مردم می دانیم و از همه تشکل های سیاسی و نهادهای مدافع حقوق بشر تقاضا می کنیم که صفوف خود را دفاع از زندانیان سیاسی فشرده کرده و با قدرت هر چه تمام‌تر مبارزه را تا آزادی همه زندانیان سیاسی ادامه دهند.
هیئت سیاسی اجرائی حزب چپ ایران (فدائیان خلق)
۱۷ مهر ۱۳۹۹ - ۸ اکتبر ۲۰۲۰
دیدگاه‌ها
من فکرمیکنم به هرجایی که…
من فکرمیکنم به هرجایی که رژیم حقوق انسان را نقض میکند و یاکلا انسانیت را نمی بیند وارد شویم حتی اگردرسیستم خودش باشد مانند زمان جنگ که دسته دسته جوانان را به کشتارگاه میبردندو پس ازشکست های مفتضحانه به راحتی میگفتند تجربه میشود. مانند مواد منفجره ای که در اسباب زائرین مکه جاسازی کردند، مانندعدم رعایت بهداشت درراهپیمایی اربعین که هردفعه کلی کشته بجای گذاشت ، مانندکارمندانی که حقوق آنها گروی حمایت ازرژیم است نه کار، خلاصه هرجا که انسانیت پایمال میشود و فرقی نمی کند کجا.
افزودن دیدگاه جدید