تصمیم ات را گرفته ای، مطمئنی؟ مهم است!

امروز روز جهانی داشتن حق سقط جنین است. سقط جنین در سال 2019 در جهان افزایش بیسابقه داشته و به بالاترین سطح خود در سی سال گذشته رسیده است. در سال 2020، این روند برعکس شده است. تعداد سقط جنین هایی که سال گذشته در فرانسه انجام شد 4 درصد کاهش داشته است. در هیمستد، در حدود سی کیلومتری آمستردام، سالانه 400 زن فرانسوی برای سقط جنین به یک درمانگاه متخصص سقط جنین مراجعه می‌کنند.

متن مصاحبه روزنامه لیبراسیون با دو تن از این زنان.

تصمیم ات را گرفته ای، مطمئنی؟ مهم است!

پرستاری که به فرانسوی روان صحبت میکند مراحل پذیرش،این زن جوان به نام دایان(۱) را انجام میدهد. بار دیگر مطمئن می شود که انتخاب زن جوان قطعی است. قبلا یک پزشک همین سوال را کرده بود. دایان با چشمانی شفاف و موهایی کوتاه شده تا روی شانه و با صورتی پوشیده با یک شال، با تکان سر جواب مثبت می دهد. او 25 ساله است، کارگردان امور سینمایی در شهر مارسی، برای پایان دادن به بارداری ناخواسته به هلند سفر کرده است. طبق نتایج آخرین سونوگرافی که صبح همان روز در کلینیک انجام شد، او هفته نوزدهم بارداری را طی میکرده. در فرانسه، جایی که مهلت قانونی دوازده هفته تعیین شده است، نمی توان به خاتمه داوطلبانه بارداری متوسل شد، در حالی که در هلند، قوانین اجازه سقط جنین را تا بیست و دو هفتگی می‌دهند که یکی از طولانی ترین بازه های زمانی برای این عمل در اروپا است. بنابراین دایان به Beahuis & Bloemenhovekliniek، یک ساختمان بزرگ آجری شبیه به عمارتی قدیمی و معماری زیبا واقع در Heemstede، در حدود سی کیلومتری آمستردام، سفر کرد. پرستار آنچه را که باید انتظار داشته باشد به او یادآوری می کند: به او داروهایی برای نرم و منعطف کردن دهانه رحم داده می شود که این کار حدود دو ساعت طول می کشد. سپس او را به اتاق عمل (جراحی ) می برند.

"شما در اونجا می خوابید،هیچ چیزی را احساس نخواهید کرد. وقتی از خواب بیدار می شوید،همه چیز تمام شده است. "

پس از یک زمان کوتاه و خوردن یک غذای مختصر میان وعده، دایان می تواند حوالی غروب،با همراهی مادرش از درمانگاه خارج شود.

دایان میگفت: "من پریود شدم ولی هیچ علائمی نداشتم".

وقتی او یادآور جریان میشود، خشمی در چهره زن جوان نمایان میشود. اگر او داستان خود را تعریف می کند،ب ه این امید هست که "پیشرفتی در این امور حاصل شود" . او در یک رابطه پنج ساله زناشوئی، از یک وسیله پیشگیری به نام (IUD) برای پیشگیری از بارداری استفاده می‌کرد که دو سال پیش در رحمش قرار گذاشته شده بود. در آزمایشات انجام شده در فرانسه، این وسیله (استریله مسی) دیگر در رحم او قابل مشاهده نبود. آیا آی یو دی در بدن او جا بجا شده بود یا اینکه از بین رفته بود؟ عملی جراحی باید امکان تعیین این امر را ممکن سازد.

من یک تابستان معمولی داشتم. من پریود میشدم و هیچ علامتی نداشتم." جدا از پنج کیلوگرم افزایش وزن در تابستان، که دلیل آن تغییر رژیم غذایی بود. "بهترین دوست من هم، که با من بود او هم وزن اضافه کرد. بنابراین برایم عادی بود و هیچ وقت این موضوع بارداری به ذهن من خطور نکرد. "

او این بارداری را نه روز قبل از ورود خود بلکه پس از یک دوره قاعدگی،کشف کرد. او وسیله آزمایش بارداری می خرد: و جواب این تست مثبت میشود. دایان به یاد می آورد:

"من وحشت کردم."

او برای اطمینان، با پزشک متخصص زنان که در دسترس است، وقت ملاقات می گیرد. تایید خبربارداری برایش مثل دوش آب سردی است.

پزشک به من گفت که بسیار متأسف است. اما من هفت هفته بیشتر از مهلت قانونی برای سقط جنین باردار بودم. اشکم جاری شد. دکتر به من گفت که گزینه های مختلفی وجود دارد: ادامه بارداری، زایمان به شکل ناشناس ( X) یا سقط جنین در خارج از فرانسه . او کسی بود که در اینترنت اطلاعات تماس این کلینیک را برایم جستجو کرد. همه چیزبرایم کاملاً باورنکردنی بود !

به مانند این زن جوان اهل مارسی،400 زن فرانسوی،از مجموع 3000 زن پذیرفته شده در سال 2020،برای سقط جنین به Beahuis & Bloemenhovekliniek آمدند. در یک راهرو،نقشه ای از مناطق مختلف فرانسه دیده میشود. "تعداد زنان فرانسوی داوطلب سقط جنین در بیست سال گذشته کاهش یافته است. Femke Van Straaten، مدیر کلینیک می گوید:

تا اوایل دهه 2000، زمانی که قانون در کشور شما تغییر کرد، ما به طور متوسط هزار نفر در سال یا یک سوم جمعیت مراجعه کنندگان را از فرانسه پذیرش می کنیم . در سال 2001، مهلت قانونی برای مراجعه به سقط جنین در فرانسه از ده هفته به دوازده هفته افزایش یافت. امروزه انجمن های فرانسوی تخمین می زنند که بین 4000 تا 5000 زن فرانسوی هنوز مجبورند هر سال برای سقط جنین به خارج از کشور سفر کنند، عمدتا در هلند، انگلستان یا اسپانیا.

از سوی دیگر، شورای ملی اخلاقی مشورتی، این رقم سالانه را 2000 نفر بر آورد میکند.به همین دلیل انجمن‌های مدافع سقط جنین افزایش این مهلت برای دو هفته دیگر را تقاضا میکنند.

"این کلینیک نمادی از مبارزه با سقط جنین در کشور است"

Beahuis & Bloemenhovekliniek از این زنان خارجی از زمان افتتاح آن در سال 1971 استقبال کردند، مدتها قبل از قانونی شدن سقط جنین در هلند، در آغاز دهه 1980 (در سال 1981 تصویب شد، قانون جرم زدائی سقط جنین در سال 1984 لازم الاجرا شد). تأسیسات شبه نظامی Heemstede یکی از اولین سازمان هایی بود که در کشور برای محافظت از زنان در برابر خطرات متعدد شبکه های مخفی ایجاد شد. Femke Van Straaten توضیح می دهد: "برای مدت طولانی، دولت چشم خود را بسته بود." در سال 1976، Beahuis & Bloemenhovekliniek هدف وزیر دادگستری، مسیحی دموکرات دریس وان آگت (نخست وزیر آینده) قرار گرفت، که قصد داشت آن را به نام "بیداری اخلاقی " علیه سقط جنین تعطیل کند. فعالان جنبش فمینیستی «دوله مینا» با اشغال محل آن مخالفت کردند. "این کلینیک نمادی از مبارزه با سقط جنین در کشور است." این دعوت فعال ادامه می دهد: تنها کاری که باید انجام دهید این است که به بسیاری از زبانهای خارجی قابل درک در اتاق انتظار گوش دهید تا نتایج را بررسی کنید. در اینجا، حدود سی کارمند انگلیسی، فرانسوی و حتی آلمانی صحبت می کنند. "مجبور شدن برای رفتن به خارج از کشور استرس زا است. این مسئله (رفتن به خارج از کشور )تصمیم را سخت تر می کند. فکر نمی کنم می توانستم به جایی بروم که نتوانم ارتباط برقرار کنم یا خودم را درک کنم. امروز برای رفتن به OR ، خیلی ترسیدم. پرستاران اشک هایم را خشک کردند، به زبان فرانسه به من اطمینان دادند، با مهربانی فراوان، "سوفی نفس عمیقی بکش . در سن 37 سالگی، این زن از منطقه «ایل دو فرانس »،که مادر یک کودک نیز هست، پس از مشورت با مشاور «برنامه ریزی خانواده»، با ماشین سفر کرد تا نقطه پایانی بر بارداری شانزده هفته ای خود بگذارد . او که از بیماری “آندومتریوز” رنج می برد، پس از تغییر روش پیشگیری از بارداری برای سازگاری با بیماری خود، به طور تصادفی باردار شد. حاملگی بدون برنامه، که پس از تقریباً یک سال آشنایی با دوست پسرش اتفاق افتاد، این زوج را غافلگیر و تصمیم گیری را پیچیده کرد. سوفی می گوید: "این باعث غصه و ناراحتی من می شود، اما امیدوارم بتوانم با خیال راحت زندگی ام را از سر بگیرم." در بیرون، شریک زندگی اش منتظر اوست.

دراین روز، در میان ده زن حاضر در این کلینیک، زنانی آلبانیایی، مجارستانی، آلمانی را میشود دید ؛ روز قبل، حتی یک زن از دبی رنج سفر را تحمل کرده به اینجا آمده بود. اما در ماه های اخیر، بیشترین زنان مراجعه کننده، لهستانی هستند؛ زیرا ورشو در ابتدای امسال سقط جنین را در موارد ناهنجاری جنین ممنوع کرد. در حال حاضر پایان بارداری تنها در صورت تهدید جان مادر یا پس از تجاوز در این کشور امکان پذیر است. پیش از این، ما سالانه بیش از 50 زن لهستانی نمی پذیرفتیم. اخیراً تعداد این زنان سه یا چهار نفر در روز شده است Femke Van Straaten با ناراحتی می گوید: تأسفبار این است که می بینیم حتی وقتی جنین نمیتواند زنده بماند، این زنان نمی توانند در کشور خودشان سقط کنند.

صندوق های همبستگی

قوانین هلندی زنان را ملزم می کند تا با ارائه گواهی پزشکی صادره در کشورشان، زمان 5 روز تامل را رعایت کرده اند. برای جلوگیری از هرگونه سوء استفاده تجاری، این دولت است که بسته به مرحله و پیشرفت بارداری، نرخ ها را برای خارجیان را تعیین می کند: بین 830 یورو برای حاملگی در پانزده هفته و تا حداکثر 1065 یورو برای بیست و دو هفته، بدون احتساب هزینه سفر. این مبالغ از طریق کارت بیمه درمانی اروپایی قابل بازپرداخت نیست، این بیمه ها فقط مراقبت های پزشکی غیرقابل پیش بینی را که در طول اقامت در خارج از کشور اتفاق می افتد، را پوشش می دهند. بنابراین، برای پایین نگه داشتن هزینه ها تا حد ممکن، برخی از این زنان اتوبوس شبانه از پاریس به آمستردام را سوار می شوند، سپس با قطار به ایستگاه کوچک واقع در فاصله 15 دقیقه پیاده روی به این درمانگاه می روند. برخی از شعبات سازمان «تنظیم خانواده» نیز صندوق های همبستگی ایجاد کرده اند که از طریق کمک های مالی تأمین می شود، برای کمک به کسانی که دچار سخت ترین مشکلات اقتصادی هستند، و همچنین تخفیف هایی برای باقی اعضا در نظر گرفته شده است . "من جزو کسانی نیستم که مورد بیشترین ترحم قرار بگیرد: به من تجاوز نشده است، من به خوبی توسط اطرافیانم حمایت می شوم و امکانات مالی لازم برای پرداخت هزینه سقط جنین را دارم.

اما اقامت در  هتل، قطار، غذا در کنار هم، بیش از 2000 یورو برای من هزینه دارد. به نظر من پرداختن این هزینه گزاف به تمام معنا نا عادلانه است آن هم در شرایطی که باید از یک آزمون خیلی سخت روحی روانی که تمان عمر م را تحت تاثیر قرار می‌دهد،بیرون بیایم، و این در حالی است که من خود قربانی این وضعیت ناگوار هستم. “دیان “ می‌گوید :

از اینکه نمی توانم در کشورم تحت حمایت قرار بگیرم و این کار را انجام دهم، شوکه شده ام؛ چون من همه کارها و اقدامات لازم را به درستی انجام داده ام. او می خواهد تولید کننده IUD (دستگاه استریله )خود به دادگاهشکایت کند . تا آن زمان، او کینه و خشم خود را نسبت به دولت فرانسه پنهان نمی کند: "صدها نفر مشابه و هم پرونده من وجود دارند. وقتی به کسانی فکر می‌کنم که تنها و بی حامی هستند یا مشکلات و سختی های زیادی دارند، مرا عصبانی می کند. اما شاید تصمیم گیرندگان نه بیشترین علاقه را به این موضوع داشته باشند و نه بیشترین تاثیر را این موضوع ببرند."

-------------------

همه اسامی در این گفتگو مستعار هستند. مترجم