۱۸ دی ماه بکتاش آبتین، شاعر، فیلم‌ساز، کارگردان، هنرمند مردمی و عضو سابق هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران در پی ابتلا به بیماری کرونا در بیمارستان ساسان تهران چشم برجهان فروبست. ما فقدان این انسان آزاده و شاعر و هنرمند مردمی را به خانواده‌ی بکتاش آبتین، اعضای کانون نویسندگان ایران، جامعه‌‌ی بزرگ فرهنگی کشور و همه‌ی مردم آزادیخواه میهنمان تسلیت می‌گوئیم.
بکتاش آبتین و دو عضو دیگر کانون نویسندگان ایران؛ رضا خندان مهابادی و کیوان باژن که به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام» در سال ۱۳۹۴ با شکایت وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی دستگیر شده بودند، در دی‌ماه سال ۱۳۹۸ در بیدادگاه رژیم به شش سال حبس تعزیری محکوم شده بود. در واقع جرم وی عضویت در کانون نویسندگان ایران و تلاش برای تهیه تاریخچه‌ی آن و شرکت در مراسم سالگرد قتل محمد مختاری و جعفر پوینده و شرکت در سالمرگ احمد شاملو بر سر مزار آنها در امامزاده طاهر بود. بکتاش آبتین از ۵ مهر ماه و در اوج بحران کرونا برای اجرای حکم به زندان اوین منتقل و طی این مدت دوبار در تیر ماه و آذر ماه ۱۴۰۰ به بیماری کووید- ۱۹ مبتلا شد.
بکتاش آبتین «گُردی از دلاوران آزادیخواه» و عضوی وفادار به خواست تاریخی کانون نویسندگان ایران تا واپسین دم زندگی پربارش برای «آزادی اندیشه و بیان بی هیچ حصر و استثنا» مبارزه کرد. او پیش از رفتن به زندان هم گفته بود: «چیزی که کم داریم اینه که یک سری آدم وایسن مبارزه کنن، حقشونو بخوان، پایداری و پایمردی کنن. فضیلت پایمردی، مبارزه و ایستادگی این حلقه مفقوده معاصر کشور منه. بدین ترتیب دوست دارم که همین امروز در جوانی با اقتدار جان شیرینم را فدا کنم برای آزادی».
به گفته ناصر زرافشان وکیل بکتاش آبتین، وی در ۱۱ آذرماه در تماس با همسرش از وجود علائم شدید و آشکار کرونا صحبت کرده بود و ۱۲ آذرماه با داشتن علائم شدید به بهداری زندان اوین مراجعه و سه روز در بهداری زندان اوین وی را معطل کرده و نهایتا روز دوشنبه ۱۵ آذر ماه به دلیل وخیم شدن وضعیت جسمانی‌اش، او را شبانه به بیمارستان طالقانی منتقل می‌کنند. در آنجا با گماردن نگهبان و بستن وی به تخت بیمارستان و عدم اطلاع به خانواده، تلاش مؤثری برای درمان وی صورت نمی‌پذیرد. نهایتاً با اصرار خانواده و مراجعات مکر وکلای وی دادستان با آزادی ایشان برای انتقال به بیمارستان دیگر موافقت می‌کند و روز ۲۲ آذرماه، بدن نیمه‌جان آبتین به بیمارستان ساسان منتقل و روند درمان در شرایطی وخیم آغاز می‌شود. متأسفانه از دست دادن ده روز گرانبها، امیدها را برای زنده ماندن بکتاش کم رنگ‌تر نمود. پزشکان به ناچار ۱۱ دی‌ماه، او را به کُمای مصنوعی بردند تا شاید بتوانند او را از مرگ حکومت خواسته نجاتش دهند. متأسفانه ظهر ۱۸ دی‌ماه، قلب پرشور بکتاش آبتین از حرکت ایستاد و اهل فکر و قلم گُرد دیگری را تقدیم آزادی نمودند.
مرگ بکتاش آبتین، مرگی معمول در اثر ابتلاء به بیماری نبود و کانون نویسندگان ایران بدرستی اعلام نمود که: «حاکمیت آزادی‌ستیز، بکتاش آبتین را به قتل رساند!» مرگ بکتاش آبتین در واقع امتداد قتل‌های سیاسی زنجیره‌ای است با استفاده‌ی عامدانه از سلاح کرونا. اینکه با علم به آلوده بودن محیط زندان به ویروس کرونا، زندانی را به بودن در آن فضا مجبور نمایند و از دسترسی به درمان و استفاده از خدمات پزشکی خارج از زندان محروم سازند، هیچ نام دیگری جز ترور بیولوژیکی و استفاده از سلاح بیولوژیک در حذف منتقدان و مخالفان توسط حکومت اسلامی ندارد؛ اقدامی که ناقض الزامات کنوانسیون منع استفاده از سلاح‌های بیولوژیک و قابل پیگیرد در مجامع بین‌المللی است.
مسؤلین قضائی، امنیتی و اطلاعاتی رژیم جنایت‌پیشه ولایت فقیهی بخوبی می‌دانند که کرونا در زندانهای کشور شیوع یافته و جان بسیاری از زندانیان به خاطر بی توجهی‌های بهداشتی و درمانی درخطر است. هم اینک رضا خندان مهابادی از یاران و هم پرونده‌ی بکتاش آبتین نیز با بیماری کرونا دست‌وپنجه نرم می‌کند، کیوان باژن و آرش گنجی از دیگر اعضای کانون نویسندگان هم در خطر ابتلا به این بیمار می‌باشند.
آزادی فوری و بدون قید و شرط همه زندانیان سیاسی عقیدتی از جمله زندانیان عضو کانون نویسندگان ایران باید بعنوان فصل مشترک مطالبات همه‌ی آزادیخواهان و نیروهای سیاسی کشورمان در دستور کار قرار گیرد. راه جلوگیری از تکرار چنین جنایتی، همدلی و اتحاد عمل همه نیروهای مترقی و آزادیخواه کشورمان علیه رژیم آزادی‌ستیز حاکم بر کشورمان می‌باشد. باید به هر شکل ممکن مانع قتل عمد و خاموش زنان و مردان مبارز و آزادیخواه در زندانهای جمهوری اسلامی شد و برای آزادی زندانیان سیاسی، حکومت جنایتکار را تحت فشار قرار داد.
ما به عنوان جمعی از فدائیان خلق ایران (داخل کشور) ضمن محکوم کردن این جنایت رژیم، بار دیگر یاد گُرد آزادیخواه؛ بکتاش آبتین را گرامی می‌داریم و پیمان می‌بندیم که تا آخرین دم برای تحقق خواست‌های انسانی و آرمان‌های والایش تلاش خواهیم کرد؛ تا روح آزادی‌خواهی و مبارزه علیه ظلم و استبداد در این کشور زنده است بکتاش آبتین‌ها هم زنده خواهند ماند.
یادش گرامی و راهش پررهرو باد.
جمعی از فدائیان خلق ایران (داخل کشور)
۲۴ دی ۱۴۰۰
افزودن دیدگاه جدید