مردم تا آزادی همە زندانیان سیاسی از پای نخواهند نشست!

پس از اعتراضات گستردە علیە سرکوب و در زندان نگە داشتن بالغ بر ٢٠ هزار نفر از جوانان، روشنفکران، معلمان و کارگران و هنرمندان و ورزشکاران، وکلا ، دانشجویان و دانش آموزان و روزنامە نگاران رژیم مجبور شد تحت فشار جنبش انقلابی زن، زندگی، آزادی و فشار های خارجی تعدادی از زندانیان در بند را تحت عنوان "عفو"آزاد کنند. اما تعداد آزاد شدگان بخش کوچکی از زندانیان را شامل می شود و در مقیاس با ٢٠ هزار نفر زندانی رقم ناچیزی محسوب می شود. در عین آزادی این تعداد اما مرتب اخبار و گزارشاتی از احضار، بازداشت و تائید احکام تعدادی از مبارزان جنبش انقلابی و فعالین نهادهای مدنی و سندیکایی منتشر می شود کە با ادعای "عفو" رهبر جنایتکار رژیم علی خامنەای و ادعاهای مقامات قضایی مغایرت دارد. برای آرش صادقی حکم تازە پنج سال زندان صادر می شود، حکم ٩ سال زندان سعید مدنی تائید می شود، خبری از آزادی سپیدە قلیان، نرگس محمدی، آتنا داێمی، اسماعیل عبدی، رسول بداقی، رضا شهابی، داود رضوی، حسن سعیدی و دو سندیکالیست فرانسوی هم پروندەای آنها و خیلی های دیگر نیست. بهمین جهت بە نظر می رسد حکومت مایل بە آزادی افراد معینی از زندانیان سیاسی و مدنی نیست. بهمین دلیل افزایش مبارزە برای آزادی همە زندانیان سیاسی اهمیت زیادی پیدا کردە و نباید گذاشت رژیم بە بهانە عدەای گروە دیگری را در اسارت نگە دارد.

بعضی از مقامات قضایی  وعدە آزادی عدە زیادی از مبارزان آزادیخواە در بند تا پایان بهمن را دادەاند. کما اینکە هنوز صحبتی از آزادی رهبران سندیکایی کارگری و معلمان کە تعداد شان بیش از دە نفر است نیست و اکثر آنهایی هم کە آزاد شدەاند مدت زیادی از محکومیت هایشان یا باقی نماندە بود و یا هنوز حکمی نگرفتە بودند. سخنگوی قوە قضایی کە سهم بزرگی در سرکوبها و محکومیت ها و جان باختگان زندانی را دارد برای اینکە خود را از تک و تا نیندازد آزادی زندانیان را مشروط بە دادن تعهد و توبە نامە کردە بود. با این حال معلوم شد کە نە تنها کسی با دادن تعهد آزاد نشدە بلکە بعضی از زندانیان نیز بنا بە گفتە خودشان با زور از زندان بیرون فرستادە شدەاند.

در عین حال خبر مقاومت و مبارزە در میان زندانیان در بند بسیار وسیع است و گزارشات مستندی کە از مبارزات درون زندان ها می رسد بسیار امید بخش است. در هر صورت آزادی شمار قابل توجهی از زندانیان سیاسی و مدنی ربطی بە "عفو" ندارد و متاثر از فشار جنبش انقلابی، زن، زندگی آزادی، فشارهای بین المللی ناشی از اعتراضات و فعالیتهای همە روزە ایرانیان ساکن در کشورهای مختلف و نداشتن جا و امکان کافی برای در زندان نگاە داشتن دە ها هزار زندانی سیاسی کە زندانها را نیز تبدیل بە میدان مبارزە علیە رژیم دیکتاتوری کردەاند. حال و هوای زندانیان و جو حاکم بر زندانها را بە خوبی از سرود خوانی تازە آزاد شدگان کە بە محض آزادی در مقابل زندانها شعارهای ضد حکومتی می دهند می شود درک کرد. اگر بگوییم زندانها و شکنجە خانە های رژیم توسط مبارزان زندانی فتح شدە و زندانبانان و شکنجە گران از زندانیان شکست خوردەاند پر بیراە نگفتەایم. مردم مبارزان زندانی خود را رها نکردە و نخواهند کرد و تا رهایی همە آنها از پا نخواهند نشست. آن کە باید عفو کند مردم هستند و آنکە باید محاکمە و زندانی شود علی خامنەای و زندانبانان و سرکوبگران مردم هستند.