مردم آزاده‌ی ایران
فعالان جنبش «زن، زندگی، آزادی»
جنبش انقلابی«زن، زندگی، آزادی» گام بزرگی در تلاش برای بنیان آینده‌ای دیگر در فردای بعد از جمهوری اسلامی بود. آینده‌ای در آزادی و امنیت برای همه‌ی شهروندان کشور و بنیان نظامی دمکراتیک و متکی بر اراده‌ی آحاد ملت ایران. شما با همه‌ی جلوه‌های حضور جمهوری اسلامی از حجاب اجباری، تا تحمیل انواع تبعیض‌ها بر جامعه و فرهنگ عقب‌مانده و قرون وسطائی آن در افتادید و با جسارت و توانائی عرصه‌های جدیدی را گشودید. فرهنگ متفاوتی را به نمایش گذاشتید؛ جلوه‌های یک زندگی مدرن و به دور از قالب‌های کهنه و مندرسی که به زور سرنیزه بر جامعه تحمیل می‌شوند، به نمایش گذاشتید؛ ارزش‌هائی که فراتر از مرزهای ایران، جلو‌ه‌ی جهانی یافت و بعد از دهه‌های سیاه حاکمیت جمهوری اسلامی، امید به تغییر در کشور ما را زنده کرد و آینده‌ای بهتر را ممکن‌تر ساخت.
خواست اصلی دختران و پسرانی که در جریان این جنبش توسط دژخیمان رژیم به قتل رسیدند، زندگی در آزادی و امنیت بود. مثل شهروندان بسیاری از کشورهای جهان، که از همه‌ی حقوق انسانی خود برخوردارند، بدون انواع و اقسام تحمیل‌ها در زندگی اجتماعی خود؛ داشتن حق انتخاب در هر زمینه‌ای، از پوشش تا شغل و تحصیل و کار و بدون دخالت دستگاه سرکوب حکومت اسلامی در امور روزمره‌ی آن‌ها، چه در حریم خصوصی و چه در صحنه‌ی مناسبات اجتماعی و دیکته‌کردن نوعی از زندگی در اسارت برای آن‌ها. آرزوی زندگی در آزادی و امنیت برای شهروندان کشور، فارغ از باورها و تعلقات دیگر، بدون وجود تبعیض‌های گوناگونی که امروز در کشور ما و در زیر حاکمیت جمهوری اسلامی رایج است، هم‌چنان پابرجاست.
جنبش انقلابی «زن، زندگی، آزادی» با گستردگی خود نسبت به جنبش‌های پیشین، پویائی خاصی را موجب شده‌است، نیروهای اجتماعی متفاوتی را بطور گسترده‌ای در چهارگوشه‌ی کشور با هم متحد نموده‌است؛ احساس تعلق به همدیگر برای پایان دادن به رنج مشترک در زیر سلطه‌ی استبداد مذهبی را تقویت و برای اولین بار شهروندان کشور را علیرغم تمایزات مذهبی، قومی، ملی و جنسیتی به صحنه آورده و به نیروی عظیم تغییر فرارویانده است؛ فرهنگ ویژه‌ی خود را ایجاد کرده؛ گفتمان اپوزیسیون علیه این نظام را نیز تغییر داده‌است. دستاوردهای این جنبش ماندگار و راهگشای آینده خواهند بود.
جنبش «زن، زندگی، آزادی» تغییرات دامنه‌داری را موجب شده‌است و علیرغم تلاش حکومت جمهوری اسلامی، بازگشت به قبل از شهریور ۱۴۰۱ ممکن نخواهد بود. این خیز قبل از همه، گذار از فرهنگ حاکم را رقم زده، گفتمان غیر دینی را به گفتمان غالب جنبش انقلابی برای گذار از جمهوری اسلامی تبدیل کرده‌است. جامعه‌ای را که تاکنون دچار بن‌بست سیاسی بود، به سوی شکل دادن به هویت جدیدی رهنمون شده‌است. اکنون چالش اصلی، گشودن چشم‌انداز تغییرات بنیادی، شکل دادن به نیروی میلیونی گذار از این نظام است. واقعیت این است که اکثریت بزرگی از مردم به لحاظ ذهنی از این نظام گذشته‌اند، حتی صدای این گذار از نیروهای درون حکومت هم شنیده می‌شود. چالش بعدی جامعه ما، ایجاد توازنی از نیروها در جامعه برای عملی کردن این گذار خواهد بود.
جنبش زن، زندگی، آزادی، مسیر یک تغییر انقلابی را گشود. حکومت را رسواتر ساخت و با برآمد خشونت‌پرهیز در مقابله با سرکوب خشن و جنایتبار رژیم، اعتبار اخلاقی و سرمایه‌ی اجتماعی ماندگاری را ایجاد کرد. چشم‌انداز تحولات آینده را نمی‌توان از امروز پیش‌بینی کرد، اما با شدت‌یابی اعتراضات و اعتصابات، گسترش جنبش مطالباتی کارگران، معلمان، بازنشستگان و … علیه وضعیت فلاکت‌بار اقتصادی حاکم بر جامعه و برای تامین حداقل زندگی، فاز بعدی این جنبش می‌تواند قدرتمندتر و با تنوع گسترده‌تری از مشارکت اجتماعی همراه باشد. تلفیق مبارزه برای نان با مبارزه علیه تبعیض و بی حقوقی و برای آزادی، می‌تواند سرنوشت تحولات آتی را با قدرت بیشتری رقم بزند.
حزب چپ ایران، با تمام قوا خود را در درون جنبش انقلابی و همپای فعالان و کنشگران میدانی آن در راستای تحقق آمال و آرزوهای مردم ایران می داند و بر اراده‌ی استوار شما برای تغییرات بنیادی در جامعه درود می‌فرستد و بر پیمان دیرین خود در تلاش برای تحقق آزادی و عدالت اجتماعی در ایران، پایدار است.
کنگره‌ی «زن، زندگی، آزادی» حزب چپ ایرن
خرداد ۱۴۰۲- ژوئن ۲۰۲۳
افزودن دیدگاه جدید