سخنگویان گروە های اجتماعی مختلف در هر کشور احزاب سیاسی، اتحادیە ها، انجمن ها و نهادهای تشکیل شدە توسط آنها هستند.
این تشکلها معمولا در زمینە های مختلف مطالبات گروەهایی کە بە آنها تعلق دارند را مطرح و از آنها دفاع و جهت عملی کردن شان تلاش و برنامە ریزی می کنند. در ایران اما بواسطە شرایط حاکم کە همە از آن اطلاع داریم. بە اکثر گروەها بە استثنای آنهایی کە از رژیم استبدادی حمایت می کنند یا با سیاستهای آن همسو هستند اجازە دادە نمی شود، خود را در هیچ نهاد مستقلی سازمان دهند. هر گاە نیز گروهی حاضر نمی شود تن بە این کار بدهد و خود را بە شکلی از انحا سازمان می دهد، تحت پیگرد و سرکوب قرار می گیرد و بانیان و راهبران آن باید هزینە سنگینی بابت آن بپردازند.
ممانعت از تشکل یابی باعث می شود کە تودە ناراضی نتواند مطالبات خود را بە شکل موثر بیان و برای آن فعالیت سازمان یافتە و موثر نماید و در مقابل تعرض رژیم حاکم بە حق و حقوق خود ایستادگی کند.
محرومیت از داشتن تشکیلات از سوی دیگری باعث تضعیف همبستگی گردیدە و بە رژیم امکان می دهد سیاستهای ضد مردمی و سرکوبگرانە خود را راحتتر اعمال کند.
چند تشکل متعلق بە کارگران و معلمان در آغاز جنبش انقلابی زن، زندگی، آزادی با وجود اطلاع از حساسیت رژیم بە اشکال مختلف از آن رسما حمایت و همراهی خود با آن را اعلام کردند.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان کە از قبل نیز بطور پیوستە تحت پیگرد شدید پلیسی قرار داشت و همیشە چند نفر از رهبران و اعضای فعال آن در زندان بە سر میبردند بواسطە حمایت از جنبش انقلابی با موج بیسابقەای از هجوم و سرکوب روبرو شد و دە ها نفر از رهبران آن در نقاط مختلف کشور محاکمە و زندانی شدند. تعدادی از کار تعلیق و اخراج و عدەای نیز از هر نوع فعالیت اجتماعی و صنفی محروم شدند و شمار زیادی نیز بە پرداخت جریمە نقدی و ندادن بخشی از حقوق شان محکوم گشتند.
رژیم بخاطر حمایت تشکل سراسری معلمان از جنبش انقلابی تا آنجا پیش رفت کە رسول بداقی، اسکندر لطفی، مسعود نیکخواە، و شعبان محمدی، را کە بە اتفاق رضا شهابی از رهبران سندیکای واحد با دو سندیکالیست فرانسوی بە نام های سسیل کولر و ژاک پاریس در یک رستوران ملاقات کردە بودند را بە اتهام ساختگی جاسوسی پس از آزار و اذیت بسیار در سلول انفرادی بە رغم ناتوانی در اثبات اتهام واردە، بە زندان محکوم کرد.
در اوج جنبش بخاطر جلوگیری از همبستگی جنبش کارگری تعداد زیادی از رهبران سندیکایی و کارگری از آن جملە، رضا شهابی، داود رضوی، حسن سعیدی، عثمان اسماعیلی و شمار دیگری بازداشت و با اتهامات جعلی بە سالها زندان و مجازات های دیگر محکوم شدند.
با این همە این مجازاتها نتوانست مانع از حمایت دیگر نهادهای کارگری از جنبش انقلابی زن، زندگی آزادی و اعلام علنی آن شود.
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت و از سازمانگران دو اعتصاب بزرگ و طولانی کارگران پیمانی در دو نوبت جداگانە با انتشار اعلامیە هایی حمایت و همراهی خود با جنبش را اعلام و دیگران را دعوت بە حمایت از جنبش نمود.
در ادامە این حمایتها ٢٠ تشکل مستقل دیگر کارگری و غیر کارگری از آن جملە شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان با امضای منشوری علاوە بر اعلام حمایت خود از جنبش ضمن بیان نظرات مشترک خود راە کارهای معیینی برای پیشرفت و تعالی جنبش مطرح کردند کە با استقبال وسیعی از طرف نیروهای دمکراتیک و مترقی مواجە شد و تحرک های تازەای را بە همراە داشت.
اکثر احزاب و سازمانهای کارگری و اپزوسیونی نیز از جنبش مترقی و آزادیخواهانە جنبش زن، زندگی، آزادی تا کنون حمایت کردەاند. روشن است کە اکثر کارگران، معلمان و عموم مزد و حقوق بگیران با این جنبش و اهداف آن همسویی دارند و از اهداف آن حمایت می کنند.
همین چند نمونە کە در سطور بالا ذکر شد، تصور می کنم برای اثبات همراهی و حمایت جنبش کارگری از انقلاب ژینا کافی باشد. با این وصف جنبش انقلابی برای اینکە بتواند زودتر و با هزینە کمتر بە نتیجە برسد و رژیم تبهکار و استبدای و عدالت ستیز اسلامی را از اریکە قدرت بە زیر بکشد، نیازمند آن است کە بتواند حمایت ها و همسویی های تا کنونی را حفظ و آنها را بیشتر کند. معیشت و تامین آن مدتهاست بە دغدغە اکثریت مردم تبدیل شدە و موجی از اعتراض از رژیم را بوجود آوردە است و می شود ادعا کرد بە همان اندازە آزادی برای مردم اهمیت پیدا کردە است. علل آن هم برمیگردد بە سیاستهای نا کارآمد و عدالت ستیزانە و فساد حاکم بر رژیم. مردم خاصە آنهایی کە همە روزە بە خیابان می آیند و علیە وضعیت بد معیشتی بە رژیم اعتراض می کنند، انتظار دارند کە مطالبات معیشتی شان در کنار مطالبات سیاسی از طرف فعالان و مبارزان جنبش زن، زندگی، آزادی، مورد حمایت قرا بگیرد. اصولا در وضعیت امروز جامعە پیروزی بر رژیم بدون تلفیق مطالبات آزادیخواهانە با مطالبات عدالت خواهانە دور از تصور است. بە واقع حفظ هیچ کدام از این دو بدون دیگری ممکن نیست.
افزودن دیدگاه جدید