Lives of another number of imprisoned protesters are in danger. We call on all political organizations and civil society organizations to confront the regime, which has made the execution of protesting citizens a means of survival, in any way they can and prevent execution of more of our compatriots by the ruling criminals.
هیئت سیاسی - اجرائی حزب چپ ایران
زهره تنکابنیدعوت به جلسه پرسش و پاسخ تلگرامیمیهمان این هفته: زهره تنکابنی، عضو مادران صلح، نویسنده کتاب ریشه در خاک، زندانی سیاسی در رژیم شاه و نیز در دهه ۶۰ و سال ٨٨
مراد رضاییدولت از آزادسازی سهام عدالت دو هدف عمده داشت. اول دادن یک پاسخ عمدتاً روانی به فقر فزاینده‌ای که می‌تواند موجب بروز اعتراضات گسترده نظیر اعتراضات سراسری سال‌های 96 و 98 شود. دو اعتراض بزرگ دی‌ماه 96 و آبان‌ماه 98، که سرکوب آنها هنوز در هیئت احکام اعدام و زندان طولانی مدت ادامه دارد، مطالبات مشخصاً اقتصادی داشتند که دولت از پاسخ دادن به آنها عاجز بوده است.
صادق کاراگر بگویم، نجات جان های شیفتە این هم میهنان عزیز اسیر در شکنجە خانە های حکومت بە همت وتلاشها ی همە ایرانیان آزادە و عدالتخواە و کامیابی ما دربسیج افکار عمومی جهت جلوگیری از اعدام ها دارد. پس تا دیر نشدە قبل از اینکە دوبارە غافلگیرمان کنند فارغ از اختلافات سلیقەای و سیاسی کە داریم برای نجات این ٥ جوان دست بکار شویم!
محمود شوشتریصدا بلند شد؛ «منصور فرزند ... » «جهان‌بخش فرزند ... » ...بیایید بیرون. غرولندها و اعتراض‌های زیر لب. با چشمانی هنوز سرخ از خوابی نیمه تمام و بدنی هنوز خسته از استراحتی نیمه‌تمام آهسته آهسته شلوار و پیراهنی تن کردند و پشت سر هم در صفی راه افتادند. چشم‌ها نگران، نگران یاران راهشان را تا دم در دنبال کرد و بعد در با صدایی مهیب بسته شد. در راهرویی عریض راه افتادند. دیگر کِرختی خواب از بین رفته بود و آهسته و نجوا‌کنان پچ پچ می‌کردند.
هیئت سیاسی - اجرائی حزب چپ ایراندلایلی که مردم را در دی ماه ۹۶ و آبان ماه ۹۸ به خیابان کشاند نه تنها هنوز پابرجا هستند، بلکه فلاکت و تنگدستی مردم خصوصا پس از کرونا افزون‌تر نیز شده است. در این شرایط، حکومت ارعاب مردم را چاره کار دانسته و به اعدام بیشتر روی آورده و قصد دارد تعدادی از دستگیر شدگان آبان‌ماه و دی‌ماه را به جوخه‌ی اعدام بسپارد تا با ایجاد ترس و ارعاب، مردم عاصی را از اعتراض به وضعیت فلاکت‌بار کنونی بازدارد.
سالی رووِرخوشبختانه سازمانهای کارگران غیررسمی راه های بدیعی را یافته اند تا ثابت کنند که حکومتها و کارفرمایان نیز، هر یک به نوبۀ خویش، باید در بنای جامعه ای عادلانه تر نقش داشته باشد. یک نمونۀ آموزنده نقشی است که سازمانهای کارگران غیررسمی در تدوین "رویکردهای نو به تأمین اجتماعی" ایفا کرده اند.
دنیس آرنولداین مداخله به فهمیدن این نکته کمک می کند که چگونه اجتماعی شدن سرمایه به یک هژمونی نمی انجامد که لزوماً به تمام جامعه گسترش یابد. بلکه به امکان قطع رابطه بین مشروعیت دولت و افزایش تولید و اتصال رشد اقتصاد با مشروعیت ناشی از پروژه های هژمونیک می پردازد که امتیازات محدودی را به کسانی که به نحوی با حکومت مردمی در ارتباط اند عرضه می کند. از جمله این امتیازات سیاست تأمین اجتماعی در سراسر منطقه مکونگ را شامل می گردد.
صادقروشن است کە این وضع نمی تواند برای مدتی طولانی از طرف کسانی کە این ستم ها بر آنها روا داشتە می شود تحمل شود. تحمل زحمتکشان بە سر آمدە و آنها دیگر نمی خواهند و نمی توانند در برابر ظلم و فشاری کە از طرف سرمایە داران حریص و دولت خدمت گزار شان بە آنها وارد می شود منفعل بمانند!