دوشنبه ۱۵ دسامبر ۲۰۲۵
دوشنبه ۲۴ آذر ۱۴۰۴
محمود میرمالک ثانیاینکه انقلاب ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ از نگاه اقشار گوناگون مردم خواستگاه های متفاوتی را انعکاس می بخشید را نمی توان کتوان کرد. اما یک خواست برای همه عمومیت داشت و آن نیز برون رفت از خفقان حاکم بر کشور بود. اما حکومت یک دهه ایت الله خمینی با شفاویت کامل نشان داد که وی هر آنچه را که در ابتدای انقلاب به زبان آورد هیچگاه مد نظرش نبود و خواست مشترک مردم هیچ همخوانی با نوع تفکر وی نداشت. آنچه توده مردم از آن بیخبر بودند، تقیه کردن وی بود که از باب تفکر شیعه گری وی در پشت پا زدن به گفته های قبلیش ریشه می گرفت و در سلک این عالیجنابان ردا پوش امری است پذیرفته شده.
ساسان آ.در یکی از این حمام رفتن ها که فکر میکنم اواخر اردیبشهت یا اوایل خرداد ۶۳ بود؛ موقع ایستادن در صف گرفتن کت پیژامه تمیز، قبل از رفتن بداخل دوش، از زیر چشمبند یکنفر که چمباتمه روی زمین نشسته و جوراب پشمی از نوعی که در شمال و بیشتر در مناطق کوهستانی و در زمستان میپوشند، پوشیده بود، نظرم را جلب کرد. با خود گفتم این زندانی چرا در این هوای گرم تهران جوراب پشمی پوشیده؟ با کمی دقت از زیر چشمبند متوجه شدم که او جوارب پشمی نپوشییده بلکه آنها زخمهای حاصل از کابل اند که از کف تا مچ پا و بالا تر زیر پیژامه ادامه دارند، که بنا به تجربه شخصی در روند بهبودند.
سهراب ایرانیدوستان عزیز، ما و شما و هر گرایش نظری دیگر، حق دارد با زاویه ی دید خود به مسائل بنگرد. ولی اساسِ دفاع از منافع ملی و صداقت سیاسی حکم می کند که؛ اگر ما با همهی نیت پاکی که در خود سراغ داریم و به آن معتقدیم، وقتی در بعضی شرایط و برخی مسائل بقول رفیق عزیز؛ مواضع ما هم مانند دیگران دارای سوراخ می شود. پس جا دارد با پذیرشِ ضعفِ مواضع خود، به رفع آن نواقص بپردازیم.
ایرج نیریامروز با تاکید بر همان آرمانها می بایست به استقبال وحدت و اتحاد در صفوف چپی مستقل، استبداد ستیز و برابری طلب شتافت. من آرزو می کنم همه رزمندگانی که برای دستیابی به برابری در تمام زمینه ها با جمهوری اسلامی سرآشتی ندارند بدون گروه گرائی آغوش خود را برای فشردن صفوف خود و وحدت چنین نیروئی بگشایند.
بهروز خلیقفدائيان با چنين استراتژی مبارزه مسلحانه را آغاز کردند به اين اميد که مبارزه به سرعت سراسری خواهد شد، حمايت معنوی کارگران و دهقانان در گام نخست و در گام بعدی حمايت فعال آن ها را جلب خواهد کرد. بدين ترتيب کارگران و دهقانان از قيد "ديکتاتوری امپريايستی" رها شده و به جنبش می پيوندند. اين نگاه مبارزه مسلحانه را مطلق کرده و به اشکال ديگر مبارزه از جمله مبارزه سياسی و صنفی و به کار تئوريک کم بها می داد.
خسرو اراکیمیتینگها ی ما را با قلدری به همریختند؛ دخترها و زن ها را کتک زدند؛ فحاشی کردند و به زندانهای شان بردند؛ رهبرحزب توده را، که در نشریه حزب توده بسیار نرم، ملایم و با احترام از خمینی نام میبرد، دستگیر کردند و به زندان بردند. نشریه حزب توده نوشت «تهمتن در تبعید»! بدین معنی که قهرمان هرگز تسلیم نمیشود؛ چندی بعد از دستگیری؛ کیانوری در صفحه تلویزیون دیده شد! زار و ناتوان به ثناگویی امام خمینی پرداخت؛
ابوالفضل محققیهرگز نخستین برخوردم با مجید عبدالرحیم پور را فراموش نمی کنم. گمانم اواخر پائیز سال پنجاه وشش بود، که گفتند صبح ساعت شش برای اجرای قرار و آوردن رفیقی که مهم بود، باید به گاراژ ایران پیما بروم. علامت شناسائی را دقیق بخاطر ندارم یک قوطی پودر برف بود یا مجله ای. هیجان رفتن سر قراریک رفیق قدیمی بیتابم می کرد؛ لذت و غرور اعتمادی که به من نیمه علنی داشتند، مسئولیتم را دو چندان میکرد؛ بطوری که از ساعتی قبل دور محوطه و محل علامت سلامتی می چرخیدم. سرانجام او را که در کنار دیوار گاراژ ایستاده بود یافتم.
Political Bureau -Iraqi Communist PartySuch miserable acts will only make the Iraqi communists in Najaf and in the rest of the country’s provinces more determined to continue the struggle, along with the masses of Iraqi people, to save the homeland and to move relentlessly forward towards building a state based on citizenship, true democracy and social justice.
دفتر سیاسی حزب کمونیست عراقبدیهی است که حمله کنندگان نقش سیاسی حزب ما ، حمایت کامل آن از توده ها و خیزش مردمی و آرزوی معترضین برای تغییر و پایان دادن به سیستم رانت خواری و فساد را برنمی تابند. این حملات سرخوردگی این نیروها از مشارکت فعال کمونیستهای عراقی در قیام و شهدای حزب را نشان داد که در مقابله با خشونت و ظلم و ستم جان خود را از دست دادند. این حملات همچنین بازتاب تلاشهای مجدد این نیروها برای تداوم جو بی ثباتی، تنش و آشفتگی در کشور است.