دوشنبه ۱۵ دسامبر ۲۰۲۵
دوشنبه ۲۴ آذر ۱۴۰۴
حزب چپ ایران - فرانسهسرکوب، شکنجه و اعدام در جمهوری اسلامی تازگی ندارد، این حکومت چهار دهه است که با زیر پا گذاشتن اصول اولیه اخلاقی، دستگیر شدگان را با شکنجه وادار به اعترافات دروغین و اجباری می کند. هدف از اعدام فقط حذف نیروهای مخالف نیست، ترس از برآمد جنبش دیگری است که پس از خیزش دیماه ۹۶ و آبانماه ۹۸ هستی حکومت را به خطر می اندازد.
جنایت به قتل رساندن نوید در حالی صورت گرفت که مطالبه لغو اعدام و اجرای یک دادرسی عادلانه، از سوی افکار عمومی داخلی و خارجی و از جمله خیل وسیعی از فعالان حقوق بشری و مجامع و شخصیت های ورزشی، هنری و سياسی به اطلاع سنگینترین گوشهای حاکمان نیز رسیده بود. اما بیت ولایی قدرت و رئیس جنایتکار قوه قضائیه بیاعتنا به این خواسته عمومی، شتابزده و بدون رعایت حداقل تشریفات معمول قانونی و انسانی نوید ورزشکار و کارگر گچکار را اعدام کردند. نویدی که که گفته بود «آنها برای طنابشان دنبال یک گردن می گردند».
این جنگ علیه مردم از خیلی قبل واکنش عادی دولت ملی به این بحران بوده است. پس از اولین روز گردهمایی ها وزیر دفاع اعلام کرد که ممکن است تعداد افسران لباس شخصی را در خیابان های بوگوتا تا 2.000 نفر از جمله 800 سرباز که آریاز خاطر نشان کرد" آموزش یا قابلیت پاسخ به گردهمایی های اجتماعی را ندارند" افزایش دهند.
تلویزیون اینترنتی رنگین کمانمیزگرد جمهوری خواهی» - ۲۶ شهریور ۱۳۹۹ برابر با ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۰میهمانان: خانم مریم سطوت و آقایان حسن نایب هاشم، فرهاد یگانه و مزدک لیماکشی
تهیه شده توسط تلویزیون اینترنتی رنگین کمان، بنیاد آزادی اندیشه و بیان
در مقابله با امواج عظیم نارضایتی و برای تداوم عمرننگین نظام است که حکومتگران بیش ازگذشته به ابزارسرکوب و کشتارشریفترین فرزندان مردم ما پناه برده اند. شکنجه بازداشت شدگان، دادن حکم اعدام به متهمان بی گناه، اعدام زندانیان واعمال فشاربه زندانیان سیاسی و کنشگران جامعه مدنی و سیاسی ابعاد گسترده تری پیدا کرده است.
طیفور بطحائی در کوران تحولات بعد از انقلاب، از پیگیری راهی که انتخاب کرده بود، از تلاش برای جهانی بهتر باز نماند و جزو کسانی بود که در مقاومت مردم کردستان در برابر یورش رژیم ارتجاعی جمهوری اسلامی ایستاد. به همین خاطر هم بار دیگر، این بار توسط رژیم جدید غیاباً به اعدام محکوم شد.
گروه کار کارگری حزب چپ ایرانمطالب این شمارە جنگ کارگری:-سرگردانی به جای کار و بیمە بیکاری، پاسخ دولت بە بیکاران!-صادق کار
-سامانهی شاد جوابگوی آموزش نیست-مراد رضایی
-سازماندهی "دیمی کاران"1: نگاهی از "جنوب" بخش یازدهم-سانجای بینتو
-مهاجرین، سازماندهی و هژمونی گزینشی در منطقه آزاد اقتصادی جنوب شرق آسیا- مکونگ بخش ٩–دنیس آرنولد
-گذر و نظری بر رویدادهای کارگری هفتە-جنگ کارگری
Navid Afkari was a victim of the usual frame-ups of the intelligence-security organs and the judiciary of the IR. According to his lawyer, in Navid's case, there is not the slightest evidence to prove his guilt, except for the confessions obtained under torture and dictated by the interrogators. The repressive apparatus of the regime has forced Afkari brothers to confess against each other and accept false accusations under torture.
Navid was not an unknown figure like many other detainees of the August 2018 nationwide protests, but a conscious choice by the IR's repressive apparatus to say that even an international reputation would not prevent the killing of protesters, and that street killings would not suffice but will be complemented by mass detentions, mass torture, insults and confessions and executions.
هیئت سیاسی - اجرائی حزب چپ ایران