ژوئیه 2019

میزگرد جمهوری خواهی

میهمانان:
- بهروز خلیق از حزب چپ ایران (فدائیان خلق)
- بهروز ستوده از همبستگی جمهوری خواهان ایران؛
- حمید صدر از سازمان های جبهه ملی ایران خارج کشور؛
- مزدک لیماکشی اتحاد جمهوری خواهان ایران

دموکراسی، جدائی دین از حکومت، اعلامیه جهانی حقوق بشر، استقلال، عدالت اجتماعی، حفظ تمامیت ارضی ایران و مخالفت علیه هرگونه تبعیض در جامعه مضامینی هستند که در مجموع، نیروهای دموکرات و جمهوری‌خواه ایران را از جریان‌های پوپولیستی و مخالفان دموکراسی این کشور متمایز می‌کنند.

اکنون همگرایی ۴ سازمان و حزب جمهوری‌خواه، به عنوان اتفاقی امیدبخش در تاریخ جنبش مبارزاتی مردم ایران به وقوع پیوسته است. همه این رخدادها نوید‌بخش آینده‌ای روشن برای سرزمین ماست به شرط آنکه برای آزادی، برابری، برابری فرصت‌ها و امکانات و صلح و همبستگی دست به دست هم دهیم.

در دو جنبش واپسین، قدرت هدف نبود، رهایی از قدرت، استبدادی وابسته، هدف بود. هدف بنای جامعه مستقل و آزاد و رشد بر میزان عدالت اجتماعی بود. تا که، هدف از خود بیگانه شد، قدرت شد، تمایلهای سه گانه برضد یکدیگر شدند و یک تمایل بر آن شد دو تمایل دیگر را نه سرکوب که از میان بردارد.

 حزب ما، توانایی هضم تنوع‌ها و تفاوت‌ها را دارد. هر جریانی که متفاوت فکر می‌کند و متفاوت می‌اندیشد، هنر تبدیل به یکپارچگی و نه یکی شدن را دارد. دقیقاً تفاوت در همین نقطه ظریف و حساس است. جمع هایی که یک صدایی را دوست دارند و بر طبل حذف می‌کوبند، منزوی و تنها می شوند.

امروزِ روز خواست آزادی، دمکراسی، صلح و رفع رنگينۀ تبعيض ها و بی عدالتی های اجتماعی و اقتصادی ديگر تنها خواست نيروهای چپ و نخبگان سياسی ايران نيست. لايه های گسترده ی اجتماعی به اشکال گوناگون برای تحقق اين خواستها مبارزه می کنند؛ اما اقتدارگرايان حاکم بر کشور تنها با تشديد بگير و ببند و سرکوب به اعتراضات برحق مردم پاسخ می دهند، تا ساختار موريانه خورده نظام سرکوب گر فقاهتی را حفظ کنند.