ژوئیه 2020

مطالب این شماره نشریه جُنگ کارگری:
* تظاهرات ٢٦ تیر نوید یک خیزش تازە است! – یادداشت - صادق کار
* خلف وعده‌ی دولت در وام کرونایی - مراد رضایی
* مهاجرین، سازماندهی و هژمونی گزینشی در منطقه آزاد اقتصادی جنوب شرق آسیا- مکونگ- بخش یک - فصلی از کتاب مساله اجتماعی در قرن بیست و یکم – نگاهی به جهان(1): انتشارات دانشگاه کالیفرنیا 2019  - دنیس آرنولد - ترجمه گودرز
* سازماندهی "دیمی کاران"1: نگاهی از "جنوب" - بخش سوم - مارک آنر
*"فتح الفتوح" نکردە، تشکر تان ازمقامات برای چیست؟ - صادق
* گذر و نظری بر رویدادهای کارگری هفتە - جُنگ کارگری

وبینارهای کمپین علیه ناموس پرستی را با سخنرانی مهمی از فاطمه کریمی پی می گیریم. او به این مساله خواهد پرداخت که چرا نباید خشونت های ناموسی را به یک منطقه و اتنیک خاص تقلیل داد.

در این مقاله می‌کوشم، پس از مقدمه‌ای کوتاه نشان دهم که نمی‌توان شناختِ دقیقی از علت داشت و لذا نمی‌توان رابطه‌ی دقیقی بین علت و معلول ایجاد نمود. در نتیجه اصلِ علیّت در بهترین حالت تنها در شکل تقریبی‌ آن پذیرفتنی است. به بیان دیگر، اصلِ علیّت در محدوده‌ی علتِ تقریبی معتبر و راه‌گشاست.

در برنامه تلویزیونی مانی با مدیریت کوروش پارسا مناظره ای بین دکتر مهرداد درویش پور استاد دانشگاه و فعال جمهوری خواه با فواد پاشایی رایزن حزب مشروطه ایران در باره آینده ایران و سلطنت یا جمهوری در گرفت.

خنده ای کرد برخاست از کمدی که بالای در ورودی اطاقش بود تعدادی کتاب نشریه کار و اکثریت را که در خارج چاپ می شد برایم آورد. به شوخی گفت: "یک عضوتان عضو حزب دمکراتیک خلق افغانستان هم هست. هر ماه کلی کتاب و نشریه های شما را برایمان می آورد ما به خوبی از مواضع شما با خبریم و خوشحالیم که امروز به سلامت شماها را در کنار خود داریم.

پرسش درباره انشعاب اقلیت-اکثریت و نیز دیگر انشعابات و «پژوهش» درباره آنها، مثل هر کار پژوهشی جدی دیگری، کاری است سخت و دشوار، و نیازمند اتخاذ متدی درست. برای این منظور باید پیش ازهرچیزاز«برون» به مسئله وارد شد و نه از«درون»؛ باید که با رها شدن ازهمه پیشداوری ها و تعلقات احساسی، فارغ ازمصلحت اندیشی به جستجوی حقیقت همت گماشت.

و زبانت رازِ قلبِ عاشقت را می گشود
از دوست داشتن می گفتی ،
از بی عدالتی و ظلم
که بار کَج به منزل نمی رسد !

توئیت هایی نشانگرآغاز بیداری یک ملت! آغازشکل جدیدی از همبستگی منطبق بر زمان با دستاورد های معاصردر دنیائی که مجازیش می خوانیم، اما واقعی تر از هر واقعیتی است. چرا که رابطه می گیرد، پیام می دهد، بر می انگیزد وسر انجام به عمل در می آورد. این ره آورد دوران جدید و روابط جدید است. این میزان توئیت قلبم را روشن می کند امید وارم می سازد.

این که روح اله زم در این نمایش تلویزیونی رفتار مقامات امنیتی و سپاه با خود را "ملایم" از آنچه می پنداشت می خواند، بر فرض صحت، نشانگر افزایش نقش شکنجه های نرم در واداشتن زندانی به "اظهار پشیمانی" است.

کودکان درمحیطی بسیار عالی، شاد و در گروه همسالان قرار گرفتند. کودکستانی که اگر چه بیشتر اسباب بازی های آن دستی و ابتدائی بودند، و توسط خود مربیان ساخته می شدند، اما زیبا ترین اسباب بازی های جهان بودند، چرا که مهر و پیامی انسانی در آن ها نهفته بود. درهای بهشتی بود که بردنیای کودکی کودکان ما گشوده بودند.