ژانویه 2022

لعنت به دستانی که بال پرنده را
می سوزاند،
و پرواز را
از خاطرهِ کبوتر می رباید
لعنت به خوابِ بی گاه
تو را خاموش و با چشمانی بسته
به زیر انبوهِ خاک می فرستد

جمهوری اسلامی در قبال زندانیان و مراقبت و درمان آن‌ها مسئول است. بکتاش آبتین مدت‌ها بیمار بود. کانون نویسندگان در ارتباط با سلامت این نویسنده چندین بار هشدار داده و خواهان رسیدگی به وضعیت سلامت و درمان او شده‌بود. اما حکومت که با آزادی و آزاد منشی و با دانش و خرد در ستیز است، از رسیدگی به‌موقع به او سر باز زد و فقط زمانی با مرخصی او برای درمان موافقت کرد که امکان بهبود او تقریباً ناممکن شده‌ بود.

بانو استال خالق آثاریست اندیشمندانه، از آنجمله 5 اثر ،- رمان دلفینه، کورینا یا ایتالیا، در باره آلمان، 10 سال تبعید، ادبیات و روابط اش با سازمانهای اجتماعی و فرهنگ زمان. شاهکار او کتابی است در باره آلمان که در سالهای تبعید نوشته بود و در انگلیس منتشر کرد، چون در فرانسه ناپلئون دستور به سانسور آن داده بود. ژرمینه استال از طریق تئوری رمان موجب جدی گرفته شدن ژانر رمان در قرن 19 میلادی شد.

کوروش پارسا در گفتگو با محمود زمانی کنشگر سیاسی از کانادا.

کانون نویسندگان ایران ضمن تسلیت به خانواده‌ی آبتین، یاران او در کانون نویسندگان ایران، جامعه‌‌ی مستقل فرهنگی کشور و همه‌ی مردم آزادیخواه، ظرف ساعات آتی، بیانیه‌ای به این مناسبت منتشر خواهد کرد و افکار عمومی را در جریان جزئیات ستمی که بر بکتاش آبتین رفت قرار خواهد داد.

در شرایط کنونی آن عاملی کە می تواند موجب توقف رویکرد شوک درمانی و آزاد سازی قیمت ها گردد، گسترش اعتراضات مطالباتی کارگران و مزد بگیران و تلاش برای جلب همراهی همە گروە هایی است کە از از این رویکردها بیشترین آسیب را خواهند دید. روشنفکران خواهان عدالت و آزادیخواهان مخالف شوک درمانی نباید بە انتقاد صرف از این سیاستها اکتفا کنند، آنان باید نقش درخوری در بسیج و سازماندهی نیروهای عدالتخواە علیە این سیاستها بە عهدە بگیرند و از مبارزات و اعتراضات گروە هایی کە مبارزات شان مضمون عدالتخواهانە دارد دفاع  نمایند. انتقاد صرف نە تا کنون اثری در جلوگیری از اجرای سیاستهای این چنینی داشتە و نە از این بە بعد هم خواهد داشت. زمان عمل است!

پژوهندگان دیگری چون دِ ویتو (De Vito)، بوریس و کسلر-هاریس (Kessler-Harris) نیز، در پژوهشهایشان بر این نکته انگشت گذاشته اند که چرخشهای جهانی و جنسیتی در تاریخ کار، موجب تغییر ساختار کار و سپس بازتعریف مفاهیم "کار" و "غیرکاری" (اوقات نامرتبط به کار: non-work) به وسیعترین و محدودترین معنا شده بوده اند. تا همین چند دهه پیش نوع ایدئال کار "کار (آزاد) دستمزدی" در صنعت بود که در اروپای غربی و آمریکای شمالی یک قاعده تلقی می شد.

هیچ کارگری با وجود این همە تهدیدها سرش برای اعتصاب درد نمی کند. اما وقتی کە کارفرمایان متکی بە حمایت نهادهای فاسد حکومتی حقوق کارگر را لگد مال می کنند و مراجعات کارگران بە نهادهایی کە موظف بە پیگری شکایات کارگران هستند بی نتیجە می ماند، راە دیگری برای احقاق حق بە غیر از اعتصاب و اعتراض خیابانی باقی نمی ماند. با این وصف اعتصاب های کارگری در ایران علاوە بر اینکە وسیلە احقاق حق است اعتراض بە فساد ساختاری  و مبارزە با ارگان های قدرت و لاجرم سیستم حاکم نیز هست. هم از این روست کە اعتراضات صنفی هر روز کە می گذرد بە ناگریز بیشتر از پیش صنفی- سیاسی می شوند و کارگران و مزدبگیران نیز بە تبع آن سیاسی می شوند.