اوت 2025

براین اساس ما، باآگاهی ازاین دوران سخت و وضعیت غیرقابل تحمل زندان‌های ایران وشناخت از عملکردهای جنایتکارانه وانسان ستیزانه این رژیم روبه اضمحلال، همراه باشما برای دفاع ازحقوق زندانیان سیاسی درایران ودرهمبستگی باکارزار سه شنبه های اعتراضی "نه به اعدام!" درهانوفر به خیابان خواهیم آمد وفریاد حق طلبانه آنها رابگوش جهانیان خواهیم رساند.

روز سه شنبه 5 August ساعت 17 در Hannover, Ernst August Platz



مجازات اعدام لغو باید گردد!

زندانی سياسی آزاد باید گردد!

صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) اعلام کرد که کودکان در غزه با «نرخی بی‌سابقه» جان خود را از دست می‌دهند و هشدار داد که جامعه جهانی باید برای جلوگیری از مرگ گسترده کودکان، فوراً اقدام کند.
تد شیبان، معاون اجرایی یونیسف، در نشست خبری پس از بازگشت از سفر به خاورمیانه گفت: امروز می‌خواهم توجهات را بر غزه متمرکز کنم، چون رنج و درد در آنجا شدیدتر از هر جای دیگر است و کودکان با نرخی بی‌سابقه‌ای جان خود را از دست می‌دهند

در مقابل، روایتی دیگر از میهن شکل گرفته که شاید هنوز نامنسجم، اما بی‌شک زنده است. این روایت، که در دل مبارزات معلمان، کارگران،بازنشستگان ، زنان، دانشجویان ، اقوام و اتنیک ها می‌تپد، میهن را نه به‌مثابه حافظه‌ای تاریخی، بلکه به‌مثابه افق زیستِ جمعی، قابل‌دفاع می‌بیند.

محکومیت حمله جنایتکارانه اسرائیل و آمریکا به ایران و نقض آشکار قوانین و حقوق بین‌الملل توسط این دو دولت و کوتاهی سازمان بین‌المللی انرژی اتمی در اجرای وظيفه، نباید این حقیقت آشکار، یعنی نادرستی و زیانبار بودن و مغایر منافع ملی بودن، پروژه هسته ای و غنی سازی ایران را در سایه قرار ‌دهد.

قدرت انسانی آرمانگرابود وآرمان انسانی اش همانا  بهروزی مردم میهنش ایران بود، شرافتمندانه زیست و نیکی برجای گذاشت ، نام و خاطرات شیرین او همواره دریادها خواهد ماند.
یکتای هنرمندی ماست
هرکسی نغمه خود خواند واز صحنه رود
صخنه پیوسته بجاست
خرم آن نغمه که مردم بسپارند  بیاد
ونغمه محبت قدرت هماره درخاطره ها خواهد ماند

نام مانای قدرت امیری کلهر، حک در قلب بسیاران است و این چنین هم میماند. ما با دلی پر درد، این ضایعهی دردناک را به همسر گرامی و فداکار و وفادار قدرت، خانم پروانه امیری (احمدیان)، به فرزندان دلبندش: مهسا، مژگان و آرمین صمیمانه تسلیت میگوییم و برای این عزیزان در روزهای تلخ و سخت جاری، آرزوی بردباری داریم. ما، شریک اندوه هر دوست و رفیق و بازماندهی قدرت هستیم که با نام بردن به نیکی از او، یاد و خاطرهاش را قدر میدارند

در نبود هدف روشن و مشترک، اعتماد نیز در پایین‌ترین سطح است. بسیاری از چهره‌های اپوزیسیون نه‌تنها همدیگر را نمی‌پذیرند، بلکه نیت و مشروعیت یکدیگر را زیر سؤال می‌برند. در چنین فضایی، نه همکاری ممکن است و نه حتی گفت‌وگو.با این حال، راه بسته نیست. نخستین گام، عبور از ذهنیت حذف‌محور و پذیرش این واقعیت است که هیچ جریان سیاسی به‌تنهایی نمی‌تواند آینده ایران را بسازد.

مطالب این شمارە:
سبب سە سال معطلی برای تائید اجازە فعالیت - صادق کار
تحول اندیشه در بارۀ فقر: بررسی تعاملات بخش سیزدهم - نوشتۀ راوی کانبور Ravi Kanbur و لین اسکوایر Lyn Squire
وعدە بعد از جنگ چە زود فراموش شد - صادق
تسلط دولت بر تامین اجتماعی، عامل افلاس و فساد - ع امید
و...

عدالت محیط زیستی و عدالت اقلیمی - بهروز خلیق
١٧ اصل عدالت زیست محیطی
قطعنامە سازمان ملل متحد پیرامون عدالت اقلیمی و مسئولیت حقوقی کشورها
نظر کارشناسان: چرا عدالت اقلیمی اهمیت دارد
و...

ظهور راست افراطی در ایران زنگ خطری جدی است. تا زمانی که انسداد سیاسی و بحران‌های اجتماعی ادامه داشته باشد و بدیل‌های مترقی و دموکراتیک شکل نگیرند، خطر قدرت‌گیری این جریان‌ها افزایش خواهد یافت. مقابله با این روند نیازمند بازسازی امید جمعی، تقویت بدیل‌های دموکراتیک و تحلیل واقع‌بینانه شرایط اجتماعی است