اکتبر 2025

این کارخانه سالهاست که گرما و برق شهری تولید می کند و مقدار قابل توجهی از گرمایش شهر وین و حتی سامانه سرمایش منطقه ای را تأمین می نماید. منابع رسمی در وین میگویند این تاسیسات قادرند سالانه گرمایش حدود ۶۰ هزار خانواده را پوشش دهند . بنابراین می‌توان بطور خلاصه عنوان کرد که کارخانه های زباله سوز شهر وین و بویژه اشپیتلا با توان ظرفیت حرارتی بالای خود نقش پایه ای در مدل گرمایش شهر وین دارند.

با ادامە این روند هیچ بعید نیست کە بتدریج تە ماندە یارانە های نقدی و جنسی کە خواست سرمایە داران و تجار بزرگ و حاکم است، بە همان شیوە هایی کە بیمە ها را برداشتند، دستمزدها را زیر خط بقا بردند، مزایای مزدی را قطع کردند، دارو را گران کردند،  از میان برداشتە شود. افزایش بیسابقە اعدام و سرکوب کە برای ایجاد رعب مردم انجام می شود در خدمت پیشبرد این اعمال قرار دارد. با این همە مردم مرعوب این فضا نخواهند شد، همچنان کە در فراگیر کردن مبارزە علیە حکم اعدام نشان دادند ...

به طور خاص، فقر را می‌توان بیشتر به صورت مطلق و نسبی تعریف کرد. فقر مطلق به معنای فقدان توانایی برآوردن نیازهای اساسی انسان است، برای مثال غذا و سرپناه. شاخص آن یک معیار کمی به نام آستانۀ پولی است، مثلاً خط فقر یک دلار آمریکا در روز. فقر شدید ممکن است فقر مطلق نیز نامیده شود. گوردون و اسپیکر بر این نظر اند که فقر نسبی را باید به عنوان فقر از نظر نسبت آن با استانداردهای موجود در جای دیگری در یک جامعه وجود تعریف کرد.

برای موفقیت در شرایطی مثل ایران لازم است ترکیبی از اقدامات خرد و کلان، شبکه‌سازی امن، اعتصابات هدفمند و ائتلاف‌سازی اجتماعی به کار رود — همه با محور غیبت خشونت و مدیریت ریسک. تجربهٔ کشورهای مختلف نشان می‌دهد که تنها مبارزهٔ صنفیِ محدود معمولاً کافی نیست؛ پیوند با حرکت‌های اجتماعی بزرگ‌تر، مستندسازیِ حرفه‌ای، و استفاده از اهرم‌های راهبردی اقتصادی و فشارهای بین‌المللی شانس موفقیت را به‌طور چشمگیری بالا می‌برد

در میان این گروە بزرگ از کارگران غیر رسمی و محروم از حقوق اولیە قطعا افراد آگاە و توانای زیادی وجود دارند کە بتوانند با متشکل کردن و سازماندهی اعتصاب و اعتراض این جمعیت بزرگ آنها را علیە این نظم جهمنی و ضد انسانی و کارگزاران آن کە بە هیچ چیز بە غیر از کسب سود تا سر حد ممکن نمی اندیشند، بشوراند و بە آن پایان دهند. راە دیگری برای نجات از این جهنم جز متشکل شدن این جمعیت بزرگ تحت ستم برای خود رهایی وجود ندارد.

-تهران وارد پنجمین سال خشکسالی شد
-بی‌آبی در پایتخت به مرز بحران رسید
- هوای تهران در مهرماه گذشته تنها ۱۰ روز کیفیت قابل قبول داشته است- انرژی پاک در قلب صنعت گاز کشور؛
-دریای خزر در آينده نزديك خشك خواهد شد
-فرصت ازدست‌رفته ایران در کنگره جهانی حفاظت ۲۰۲۵
-اقتصاد محيط زيست و بوم شناسي براي توسعه پايدار

بنواز.
بزن زخمه ای بر زخم من.
زیر بزن.
زنده کن تار های خاموش کودکانه'
درحنجرک های بیصدا.

این جنگ درعین‌حال بخشی از طرحی منطقه‌ای، بین‌المللی و امپریالیستی است که هدف آن تضعیف دولت سودان و فراهم آوردن زمینهٔ فروپاشی و تجزیهٔ کشور است تا توان مردم، ثروت‌های ملی و حاکمیت کشور را تحلیل برد. این بُعد سیاسی و اقتصادیِ چندسطحی (محلی، منطقه‌ای و بین‌المللی) مسئولیت جامعهٔ جهانی را دوچندان می‌کند تا فوراً برای توقف این جنگ و این کشتارها مداخله نماید.

دولت دموکراتیک توسعه‌بخش، به‌مثابه گام آغازین انکشاف سوسیالیسم در کشورهای پیرامونی چون ایران

سیاست در ایران امروز، در یک وضعیت تعلیق تاریخی به‌سر می‌برد. از یک سو، گفتمان‌های رسمی کارکرد خود را از دست داده‌اند ،از سوی دیگر، بحران‌های درهم‌تنیده اجتماعی و اقتصادی به نیرویی بالفعل برای تغییر تبدیل شده‌اند. ایران در آستانه دوران تازه‌ای است ،دورانی که در آن سیاست از بالا توان جهت‌دهی ندارد و تحول از پایین از دل جامعه و نیروهای اجتماعی  به تدریج معنا می‌یابد.