نوامبر 2025

"فیروز" در سکوت کامل رفت. فیروز را دوستان  و رفقای نزدیکش می شناختند، و در رفتنش اندوه گرفته و افسوس خوردند، و با خاطرات روزهای پیکار و یادآوری شخصیت پاک، فداکار، تیزهوش، اجتماعی و مردمی او را گرامی داشتند. هزاران هزار نفر از فداکارترین فرزندان ملت ایران در صفوف پیشگامان عدالت، آزادی و سوسیالیسم پیکار کرده و امکان و جایگاه  آن را نیافتند تا قابلیت ها و توانایی های خویش را آنطور که در خور آنها بود، در سازمان های خویش به کار گیرند.

اعضای کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در پنجاه و چهار زندان مختلف همچنان پرتوان در مقابله با اعدام‌ها ایستاده و از تمامی زندانیان به ویژه محکومان به اعدام می‌خواهد که در برابر این حکم ظالمانه سکوت نکنند، همچنین از خانواده‌ها و مردم ایران می‌خواهد اجازه ندهند این کشتار در خاموشی ادامه یابد؛ و با انتشار اسامی محکومان به اعدام و با فریاد نه به اعدام به هر شکل ممکن در کوچه و خیابان‌های شهرها، با این جنایت حکومتی مقابله کنند.

سه موضع مهم تروتسکی عبارت بودند از: دیکتاتوری پرولتاریا، دمکراسی سوسیالیستی، و انقلاب مداوم. او میگفت دیکتاتوری پرولتاریا و دمکراسی شورایی سوسیالیستی، یکی هستند؛ مفهومی که لنین نیز در کتاب "دولت و انقلاب" به آن پرداخته و دولت کارگری نام گرفت. دیکتاتوری پرولتاریا یا دوران گذار و موقت برای رسیدن به مرحله سوسیالیسم و کمونیسم است؛ یعنی مبارزه با استثمار و با مالکیت خصوصی کلان، و با سرمایه خلع قدرت شده، تا تولید با هدف رفع نیاز مردم عملی گردد، و سلطه دیگر وجود نداشته باشد تا مدیریت جمعی بر اشیاء و بر سرمایه ها در اقتصاد حاکم گردد. مارکس و انگلس سیستم سیاسی کمون پاریس را دیکتاتوری پرولتاریا نامیدند.

در این ویدئو، کمال اطهاری – اقتصاددان و پژوهشگر برجسته توسعه – مفهوم و ضرورت «دولت دموکراتیک توسعه‌بخش» را در کشورهای پیرامونی مانند ایران توضیح می‌دهد. او نشان می‌دهد که بدون شکل‌گیری یک دولت دموکراتیک توسعه‌بخش، هیچ گذار واقعی به سمت سوسیالیسم ممکن نیست.

بازداشت پرویز صداقت،شیرین کریمی،مهسا اسداله نژاد و احضار محمد مالجو را محکوم میکنیم
این یورشها، موجب تضعیف جنبش های مردمی علیه رژیم اسلامی نخواهد شد

دختران هند بالیست ایران، در شرایطی به این افتخار بزرگ دست یافتند که حتی حضور آنان در میدان ورزش، زیر سایه‌ی حجاب اجباری، سانسور، و کنترل ایدئولوژیک حکومت ممکن شده است. نظام جمهوری اسلامی، که چهار دهه است با تحقیر، تبعیض و سرکوب، زنان را از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی محروم کرده، ناچار است امروز در برابر اراده و استعداد همین زنان سر تعظیم فرود آورد .

بیانیه به جای تأکید بر نبرد زنان برای رهایی از نظام زن‌ستیز مذهبی، مبارزه را در سطح فردی و اراده‌ی شخصی می‌بیند («اراده، توان و مقاومت زنان توانست از سد محدودیت‌ها عبور کند»).  در نتیجه، ساختار مردسالار و مذهبی‌ای که این «سد» را ساخته، به حاشیه رانده می‌شود.  در حالیکه ما باید این موفقیت را در بستر تناقض بین بدن زن و اقتدار دینی ـ مردسالار جمهوری اسلامی تحلیل کنیم: دخترانی که ناچارند زیر پرچم و حجاب اجباری نظام بایستند، پیروزی‌شان نه تأیید نظام، که بیانِ مقاومت در بند است. 

به گفته‌ی خبرگزاری «شرق»، صبح ۱۲ آبان ماموران امنیتی به خانه‌های پرویز صداقت و محمد مالجو یورش برده‌اند. در پی این یورش پرویز صداقت (نویسنده، پژوهشگر اقتصادی و مترجم) بازداشت و وسایل شخصی او ضبط شد. همچنین ماموران امنیتی وسایل شخصی محمد مالجو (نویسنده، پژوهشگر اقتصادی و مترجم) را نیز ضبط کردند. به گفته‌ی خانواده‌ی مالجو او پس از یورش «به محلی رفته است که نهادهای امنیتی مشخص کرده‌اند». 

توافق بوسان ممکن است آغازگر دوره‌ای از آرامش باشد، اما رقابت راهبردی چین و آمریکا ادامه خواهد داشت. اختلاف در ارزش‌ها، نظام اقتصادی و رویکرد به فناوری عمیق است و با یک توافق تجاری برطرف نمی‌شود. اما تفاوت امروز با گذشته در این است که هر دو کشور آموخته‌اند چگونه در دل رقابت، همزیستی کنند.

با پاییز می‌آیم
گاه از دلِ مه 
و برگهایِ زرد و نارنجی
با زخمِ بی‌مهری از فصلِ برگ‌ریزان
تاب آورم