یاد و خاطره هرمز گرجی بیانی گرامی باد!

روز ۲ꓥ امرداد یکی از رنجبارترین روزهای تاریخ سیاسی میهن ما است؛ دراین روز قدرت‌های بزرگ بایاری قداره بندان مزدور، حکومت ملی زنده یاد دکتر مصدق را سرنگون کرده و خودکامگی را به جامعه تحمیل کردند ، در ۲ꓥ مرداد سال ٥ꓥ باردیگر پایه‌های دیکتاتوری پی ریزی شد؛ در این روز با فرمان شخص خمینی تهاجمی به کردستان صورت گرفت که در واقع تهاجم به دستاوردهای انقلاب بود؛ این تهاجم از کرمانشاه آغاز شد؛ در این روز افزون بر تدارک تهاجم گسترده به کردستان جهت سرکوب نیروهای سیاسی و مردم کردستان، برای مردم کرمانشاه نیز خاطره ای درد ناک را رقم زد، و آن اعدام معلم اندیشمند هرمز گرجی بیانی، مبارز پیگیر راه آزادی و عدالت و بنیانگذار کانون مستقل معلمان کرمانشاه بود که به اتفاق 9 نفر دیگر درزندان دیزل آباد کرمانشاه به جوخه اعدام سپرده شدند.

هرمز گرجی بیانی درسال ۱۳۲۴ دریکی از محلات قدیمی کرمانشاه متولد شد، و پس از اخذ دیپلم در دانشگاه تبریز دررشته فیزیک بادامه تحصیل پرداخت، دردانشگاه تبریز بعلت آگاهی به مسائل سیاسی و خصوصیات بارز اخلاقی و محبوبیت در میان دانشجویان، به عنوان نماینده دانشجویان برگزیده شد و به همین علت دستگیر و زندانی شد که پس از چندی آزاد شد. اما از تحصیل محروم و به خدمت سربازی اعزام شد، ولی به علت بیماری قلبی از سربازی معاف شد و به دانشگاه باز گشت. هرمز پس از دریافت لیسانس فیزیک در دبیرستان‌های کرمانشاه به تدریس فیزیک پرداخت.

درسال ٥۰ همزمان با جشنهای ۲٥۰۰ ساله دوباره دستگیر و در زندان قزل قلعه زندانی شد. یکی از زندانیان آن زمان در خاطرات خود نوشته است که پس از تحمل شکنجه‌های توان‌فرسا احساس کردم که دیگر تاب مقاومت ندارم و روحیه ام به شدت تضعیف شده است. در همان شب تکه کاغذی به درون سلول من انداخته شد که قطعه ای از شعر آرش کمانگیر برآن نوشته بود: "هزاران چشم گویا و لب خاموش مرا پیک امید خویش می‌دانند"؛ خواندن این شعر امید و اعتماد به نفس را به من بازگرداند؛ بعدها متوجه شدم که این نوشته را هرمز گرجی بیانی به درون سلول من انداخته بود. هرمز درسال٥۱ از زندان آزاد شد و پس از مدتی محرومیت دوباره بتدریس پرداخت. دزسال ٥۶ به هنگام آغاز حنبش ضد استبدادی، هرمز با تلاشی خستگی ناپذیر به اتفاق دیگر معلمان، «کانون معلمان آزادی‌خواه کرمانشاه» را بنیان نهاد که اولین کانون مستقل معلمان درایران بود، و تأثیر زیادی در ایجاد دیگر کانون‌های مستقل در کرمانشاه داشت، هرمز با برحورداری از دانش سیاسی و قدرت بیان و برگزاری سخنرانی‌ها و تجمعات و تظاهرات، نقش تعیین کننده‌ای در اعتلای حنبش ضد استبدادی درکرمانشاه داشت و از این‌رو به چهره ای شاخص و محبوب تبدیل شد.

پس از انقلاب هم‌چنان در راه آزادی و عدالت فعالیت می‌کرد و تلاش می‌کرد کانون معلمان را همچنان فعال حفظ کند. اما همواره با کارشکنی عناصر حزب‌الهی مواجه می‌شد، تا این‌که تهاجم سازمان یافته ارتجاع حاکم به دستاوردهای انقلاب آعاز گردید و این انسان مبارز جزو اولین فربانیان ارتجاع و خودکامگی شد. هرمز در روز ۲ꓥ مرداد ٥ꓥ دستگیر شد و همان‌شب به اتفاق ۹ نفر دیگر به جوخه اعدام سپرده شد. خبر اعدام هرمز و ۹ نفر دیگر مردم کرمانشاه را در بهت و ماتم فرو برد؛ و مردم متوجه این واقعیت تلخ شدند که بهار آزادی چه زود هنگام به اتمام رسید و دوران سرکوب آعاز خواهد شد که هنوز هم تداوم دارد؛ پس ازاجرای حکم اعدام اعلام کردند که هرمز در مبارزه مسلحانه کردستان شرکت داشته است، در حالی که همان روز در منزلش دستگیرشده بود و در پاسخ به خانواده‌اش که گفته بودند او در مبارزه مسلحانه شرکت نداشته پاسخ داده بودند که گفته‌های او از گلوله مؤثر تر و نافذتر بودند. پس از اعدام هرمز ده‌ها معلم و دیکر آرادی‌خواهان نام هرمز را برفرزندان خود نهادند تا یاد و خاطره اش ماندگار باشد.

یاد و خاطره مبارز آزاده هرمز گرجی بیانی در کنار دیگر معلمان دیارمان مانند یحیی رحیمی، داریوش نیک گو، بهمن عزتی، رئوف بلدی، آذرنوش مهدویان، غلام گرگین پاوه و قربان حسینی جاودانه خواهد ماند.