همگامی

"همگامی" از اينکه ائتلاف ۵ حزب و سازمان با استقبال گسترده مواجه شد و در رسانه ها و شبکه های اجتماعی بازتاب وسيعی پيدا کرد، خوشحال است و از حمايت های دل گرم کننده از "همگامی" و شادباش ها کمال تشکر را دارد.

نويسنده مطلب يک سری دلايل هم برای عدم کاربرد واژه "ملت ايران" رديف کرده است که غيرواقعی است. منطقی آن بود که نويسنده منتظر انتشار منشور همگامی می ماند و بعد از انتشار و مطالعه آن به قضاوت می نشست. به اطلاع نويسنده مطلب می رسانيم که ۵ حزب و سازمان سياسی معتقد به "ملت ايران" هستند و در منشور همگامی هم اين واژه به کار برده شده است.

اما باید یادآور شد تصور اینکه با مصالحه کنترل‌شده و عقب‌نشینی تاکتیکی در خارج می‌توان سرکوب در داخل را گسترش داده، جامعه برخاسته برای تغییر را به تسلیم واداشت، توهمی بیش نیست. سرنوشت مبارزات مردم ایران در ریاض، واشنگتن دی‌سی، پکن، مسکو و پایتخت‌های اروپایی تعیین نمی‌شود بلکه در خيزش های مردمی و با عزم و اراده خلل‌پذیر مردم متحد و مقاوم مشخص می‌گردد. هیچ توافق خارجی هر چه قدر هم که بزرگ و جامع باشد قدرت نظام‌های خودکامه را بیمه نمی‌کند. از دیگر سو تشدید بحران در سیاست خارجی نیز نه تنها لزوما به تغییر حکومت‌های جبار منجر نمی‌شود بلکه می‌تواند وضعیت را وخیم‌تر نیز بکند.

پنج حزب و سازمان سياسی: "اتحاد جمهوری خواهان ایران"، "جبهه ملی ايران ـ اروپا"، "حزب چپ ایران (فدائیان خلق)"، "سازمان های جبهه ملی ايران در خارج از کشور" و "همبستگی جمهوری خواهان ایران" بعد از مذاکرات و همکاری چند ساله، اکنون در همراهی با جنبش "زن، زندگی، آزادی" و در پاسخ به ضرورت تغييرات بنيادين سياسی در کشور و در جهت تعمیق همکاری  و همگامی بخشی از نیروهای جمهوریخواه سکولار دمکرات، تصميم به تشکيل "همگامی برای جمهوری سکولار دموکرات در ايران" گرفتند. آغاز به فعاليت "همگامی» اقدامی در جهت ایجاد، گسترش و تحکيم یک ثقل جمهوریخواهی در صحنۀ سیاسی ایران است.