حسن صادقی معاون دبیر کل تشکل حکومتی خانە کارگر، هفتە گذشتە در نشستی کە با تعدادی از اعضای بازنشستە وابستە بە این تشکل داشت فریبکارانە و با وارونە نشان دادن حقایق تلاش کرد علت تصویب قوانین پیاپی ضد کارگری از جملە در برنامە "توسعە" هفتم را ناشی از تحریم انتصابات مجلس فرمایشی جا بزند تا با این ترفند بلکە عدەای از کارگران را بە پای صندوق های رای بکشاند و سرسپردگی خود بە مجلس و حکومت ضد کارگری را بە انجام برساند.
علی رضا محجوب دبیر کل خانە کارگر کە در دورە گذشتە نتوانست وارد مجلس فرمایشی بشود، نیز پس از سخنرانی هفتە گذشتە علی خامنەای راجع بە "انتخابات"با شرکت در یک برنامە تبلیغاتی تلویزیونی کە دست اندرکاران پشت پردە "انتخابات"برایش ترتیب دادە بودند شرکت کرد سعی بسیار نمود تا با استناد بە حرفهای تبلیغاتی و فریبکارانە خامنەای کارگران را بە مانند حسن صادقی معاون خود بە پای صندوق انتصابات مجالس شورا و خبرگان بکشاند.
خبرگزاری ایلنا بە نقل از حسن صادقی نوشت:
" راه رسیدن به امنیت شغلی و اقتصادی از مسیر مجلس می‌گذرد/ چون رای ندادیم صدای تنها نماینده کارگری در مجلس به جایی نمی‌رسد" و افزود:
"وضعیت موجود نتیجه عدم حضور ما پای صندوق رای است؛ اگر امروز هم نرویم باز هم افرادی که به افزایش سن رای دادند رای می‌آورند. "
صادقی اما نگفت اگر راە رسیدن بە امنیت شغلی و اقتصادی از مسیر شرکت در انتخابات می گذرد، چرا وضعیت اقتصادی و امنیت شغلی کارگران با وجود ١٢ دورە پیاپی انتخابات مهندسی شدە و متقلبانە سال بە سال بدتر شدە است و زندگی چهار پنجم کارگران بە زیر خط فقر و فقر مطلق سقوط کردە است؟
نە او و نە علیرضا محجوب نمی توانند، حتی یک مورد قانون را نشان بدهند کە از زمان تصویب قانون کار در سال ١٣٦٩ تا کنون در جهت بهبود وضعیت اقتصادی و شرایط کاری کارگران از تصویب مجالس یا توسط دولت هایی کە خانە کارگر از آنان حمایت تام و تمام کردە است برای اثبات ادعای کذب خود بیاورند.
هر چە در تمام مجالس و دولتها و نهادهای حکومتی تصویب شدە علیە حقوق کارگران و مزد و حقوق بگیران بودە است. از دولت رفسنجانی و خاتمی گرفتە تا دولتهای روحانی و رئیسی و از مجلس پنجم تا مجلس کنونی حتی یک استثنا را نمی توان یافت کە قانونی بە نفع حقوق کارگر را تصویب کردە باشند!
در اکثر مجالس نیز چند "نمایندە" از طرف خانە کارگر امثال محجوب و سهیلا جلودار زادە حضور داشتەاند. اگر راە تامین امنیت شغلی از کانال حضور چند نفر اشخاص سرسپردە حکومتی امثال محجوب در مجلس می گذرد، چرا امنیت شغلی کارگران بە صفر، استخدام رسمی بە کمتر از ٦ درصد رسیدە است و ٩٤ درصد کارگران قرار دادی و موقت شدەاند؟
شما "خانە کارگری ها" مگر در انتخابات" گذشتە مجلس و ریاست جمهوری از همین مجلس و دولتی کە برنامە توسعە هفتم را تهیە و تصویب کردەاند شرکت نکردید و از رئیسی بە بهانە اینکە "عدالتخواە" است حمایت نکردید؟ شرم آور و عین مزدوری و سر سپردگی بە صاحبان قدرت و ثروت و دستگاە سرکوب است کە کسی با دانستن فرمایشی بودن مجلس و دولت، آنهم در شرایطی کە بساط اعدام و سرکوب و شکنجە پر رونقتر از همیشە است و حتی بخشی از همراهان سابق حکومت رغبتی برای شرکت در انتخاباتی کە می دانند، از همیشە متقلبانە تر است نشان نمی دهند و جنبش انقلابی بی مانندی در کشور شکل گرفتە کە هدف اصلی خود را براندازی حکومت فاسد، ناکارآمد و سرکوبگر اعلام کردە است. با این اوصاف هر کس بە هر بهانە از کسانی کە ی کە این حکومت آنها را بە فقر و فلاکت کشاندە، تشکلهایشان را سرکوب و رهبران واقعی شان را بە زندان و شکنجە محکوم کردە و می کند، بخواهد در انتصابات شرکت نمودە و بە بانیان فلاکت و بدبختی شان رای بدهند و اعمال آنان را تائید کنند یا ابلە است و یا مردم را ابلە فرض کردە، یا مزدور است!
در کشوری کە بە کارگران و مردم اجازە نمی دهد تشکل و اتحادیە داشتە باشند، چگونە ممکن است بە نمایندگان واقعی کارگران کە می بایست توسط تشکلها یشان برای مشارکت در انتخابات نامزد شوند، اجازە بدهند برای دفاع از حقوق کارگران حتی نامزد نمایندگی مجلس شوند؟اگر انتخابات و فعالیت های سیاسی، اجتماعی و مدنی در کشور آزاد بود و همە احزاب و اتحادیە می توانستند بطور آزاد فعالیت داشتە باشند، وضع کشور این همە فاجعە بار نمی بود. در آن صورت نمایندگان کارگران هم می توانستند و می باید در انتخابات شرکت و سعی می کردند، مدافعان شناختە شدە حقوق خود را بە مجلس بفرستند.
نخیر آقایان، اگر چشم هایتان را باز کنید و بە اعتراضات و اعتصابات همە روزەای کە در خیابانها و میادین شهرها جاری است و بە وضعیت جامعە نگاهی بیندازید خواهید فهمید کە اکثریت مردم بر خلاف شما بە انتصابات و نهادهای انتصابی پشت کردە و خیابان را برای رسیدن بە خواستە هایشان انتخاب کردەاند. مگر نمیبینید و نمی شنوید فریاد های همە روزە ی تظاهر کنندگانی را کە می گویند، "فقط کف خیابان بە دست می آد حق ما" یا"نە مجلس نە دولت نیستند بە فکر ملت". بروید این دام در جای دیگر نهید کە دیگر کسی بە دام شما نخواهد افتاد. آنچە را مجلس و حکومت از مردم گرفتە اند، مردم آنها را در خیابان باز خواهند ستاند!
افزودن دیدگاه جدید