دو نبرد

شما ما را در خیابان،
ودر زندان می کشید،
وماشما را 'در قلب هایمان.
می کشید مارابا طناب وسلاح،
با فریاد وخون،باجنون.
جهان می بیند.
جهان میَ شنود.
ومی شویدشما ،قاتل ما.
ما اما بی صدا ، بی سلاح،
بدون حتی قطره ای خون،
در خواب ،دربیداری،
در جمع، به تنهایی،
می کشیم از شما ،هر که باشید،
به هر تعداد، درهر کجا‌،
در قلب ما، هست جا ،
برای تک تک شما،
وانگاه که شدید دفن'
دریک سرزمین قلب'
می ریزد ترس ،تردید،
در طناب ،درسلاح،
وشما در جسنجوی قلبی،
که نمرده باشید در ان،
می روید هراسان از کنجی ،
به کنج دیگر،.
وابن پایان جنگ است.
 زمان دادخواهی،
و شستشوی قلب ها..

۱۴۰۱/۱۱/۵
س_خرم