یوآو گالانت [۱] وزیر دفاع اسراییل در نزدیک مرز غزه ۷ ماه می ۲۰۲۴ (عکس منتشره از ارتش اسرائیل). آژانس.خبرگذاری فرانسه
روزنامه لوموند، ۱۸ ماه می ۲۰۲۴
اسرائیل: اختلاف عمیق بین نتانیاهو [۱] و ارتش بر سر غزه
انتقاد وزیر دفاع از وسوسه نخست وزیر برای هموار کردن راه برای استقرار یک رژیم نظامی اسرائیلی در منطقه تحت محاصره
لوئیس امبرت [۲] خبرنگار از اورشلیم
آیا پس از اتمام بخش اصلی عملیات نظامی، اسرائیل قادر خواهد بود تا ویرانه های غزه را رها کند؟ از ماه ژانویه این معضل برای ارتش مطرح بوده است. بیش از چهار ماه است که ستاد کل ارتش اسرائیل درپشت درهای بسته از دولت می خواهد تا از برخی فشار هایی وارده به نیروهایش بکاهد. ژنرال های ارتش خواهان برپایی مجدد یک دولت مدنی (غیر نظامی) فلسطینی در منطقه هستند تا بخشی از امرخطیر مسئولیت تضمین ادامه زندگی دو میلیون آواره را از روي دوش آنها بر دارد. روز‌چهارشنبه ۱۵ ماه می، وزیر دفاع، ژنرال یوآو گالانت [۱] بلاخره خویشتنداری خود را از دست داد و این درخواست را در ملاء عام علنی کردو نخست وزیر و رهبر حزببش،لیکود، را تحت فشار قرار داد و تاکید کرد که بنیامین نتانیاهو [۳] با امتناع خود دستیابی به یک راه حل سیاسی برای جنگ را ناممکن میسازد و این گزینش غیرممکن را بکشورش تحمیل میکند: یا باید پذیرفت که حماس تسلط خود بر آنچه از نوار غزه باقی مانده است را مجدا برقرار کند و یا یک رژیم (حکومت) نظامی اسرائیلی در آنجا برپا سازد، شبيه رژیمی که بعد از تسخير منطقه در سال ۱۹۶۷ تا برقراری تشکیلات خودگردان فلسطین بدنبال توافق اسلو درسال ۱۹۹۴ اداره منطقه را بعهده گرفت. « فردای بدون حماس» تنها در صورتی تحقق میيابد که نهادهای فلسطینی با همراهی دست اندر کاران بین‌المللی، کنترل غزه را بعهده گرفته و یک دولت الترناتیو را در برابر قدرت حماس بر قرار سازنند. ژنرال گالانت می گوید: «این گزینش بیش از هر چیز بنفع دولت اسرائیل است»، بدون آنکه تا انجا پیش برود که از تشکیلات خودگردان فلسطین پرزیدنت محمود عباس و حزبش فتح، که دیگر هیچ نماینده اسرائیلی جرات ندارد تا از او بعنوان یک شریک نام ببرد، اشاره کند. وی هشدار داد: «(استقرار) یک رژیم امنیتی و نظامی در منتقه به تلاش مرکزی دولت اسرائیل در سال های آینده تبدیل خواهد شد، که بضرر سایر امورتمام خواهد بود. بهائی که باید بابت ان پرداخته شود، خونریزی، قربانیان و همچنین تحمل بارسنگین اقتصادی خواهد بود».
تسخیر آرام آرام رفح
آقای گالانت ابراز تاسف میکند که نخست وزیر هر گونه بحث در باره بعد سیاسی جنگ را از اکتبر ۲۰۲۳ بتعویق انداخته و توصیه های اولیه ستاد کل (ارتش) را نادیده گرفته است. در طول یکهفته، افسران ارشد ارتش بطورگمنام این پیام رابدست خبرنگاران اسرائیلی میرساندند. آنها درموقعیتی این فشار را بر نخست وزیر اعمال میکنند، که مذاکرات با حماس برای برقراری یک آتش بست و آزادی گروگانها بار دیگر به بن بست رسیده‌اند. مقامات ارشد ارتش در صدد زدودن افسانه «پیروزی کامل» صرفا نظامی، که آقای نتانیاهو از فوریه دائما آن را وعده میدهد، هستند. آنها همچنین قصد دارند تا مانع شوند که نخست وزیر با براه انداختن (مجدد) عملیات (نظامی) در منطقه باز هم اتخاذ هر تصمیمی را به تاخیر بیاندازد. از ۵ ماه می ارتش شروع بتسخیر آرام آرام رفح و مرز میان غزه و مصر را کردهاست که منجر به ترک پانصدهزار نفر که نیمی از ساکنان این شهر را تشکیل میدهند، بسمت جنوب گردیده است. متحد آمریکایی (اسراییل) چشم خود را بر این بیرون راندن جهنمي (پر هرج و مرج) می بندد و همزمان از اسرائیل میخواهد تا از هجوم سربازانش بمناطق پرجمعیت جلو‌گیری کند. این تهاجم میتواند هفته ها بطول انجامد. اما هم اکنون در اسرائیل صداها برخاسته اند و میپرسند که : ارتش با مناطق بدست اورده چه خواهد کرد؟ بغیر از انکه در آنجا اردو زده و بکوشد تا دل مقامات مصری که مرزشان را (بروی مهاجران فلسطینی) بسته اند، بدست آورد؟ قاهره از همکاری با اسرائیل برای کمک رسانی بشردوستانه بساکنان غزه که بشدت به ان نیازمندند، سرباز میزند. ارتش همچنین برای سومین بار در شش ماه گذشته در محله زیتون واقع در شهر غزه و برای دومین بار در جبالیه واقع در منطقه شمالی مستقر شده است. نظامیان معتقدند که ارتش اهم (وظايف) جنگی خود را بعد از خروج اولین بارش در ماه ژانویه از غزه که بمنطقه ایی خالی ازسکنه و به مخروبه ایی تبدیل شده را بپایان رسانده است. آنها قصد دارند تا براي بزانودراوردن حماس بحملات خود در سالهای اتي همچنان ادامه دهند. اما فعلا این سناریو واقعی نیست. در حال حاضر، سربازان (اسرييلي) در «راهرویی» مستقرند که در میان منطقه ایی قرارگرفته که از قدرت حماس خالی (گشته) و حماس هم در اطراف آن مشغول بازسازی (مجدد) خود برای تعرض به انان میباشد. رهبران جنبش اسلامگرا نیز از اینکه می بینند که تنها ارباب منطقه، در انظ‍ار و افکار (عمومی) غربی و عدالت بین‌المللی غزه را بجهنم تبدیل کرده نا خوشنود نیستند .
آقای گالانت، یک طرف گفتگوی برجسته برای دولت آمریکا بشمار میرود و هشدارهایش پژواک دارند. روز یکشنبه، انتونی بلینکن [۴]، وزیر امور خارجه آمریکا، برای ترسیم ” مسیری“ غیر ممکن که اسرائیل خود را دران در مخمصه خواهد انداخت در صورتیکه بدون هدف به اشٰغال غزه ادامه دهد، تقریباً از همان کلمات آقای گالانت استفاده کرد : « دولت عبری با شورش مبارزان فراوانی از حماس مواجه خواهد شد و در صورت ترک غزه با یک خلأ هولناک و مملو از هرج و مرج، که حماس احتمالا خواهد کوشید تا مجدا انرا پر سازد، روبرو خواهد شد».
انتقادات راست افراطی
در 15 ماه مه، آقای نتانیاهو در نظر گرفتن « فردای» پس از جنگ تا قبل از شکست نظامی حماس را زودهنگام برشمرد. او جنبش را هنوز آنقدر قوی بحساب میاورد که قادر است تا قوانین (اراده) خود را تحمیل کند. در هر حال آقای نتانیاهو جایگزینی «حمستان با فتحستان» را رد میکند و دو حزب بزرگ فلسطینی را دو روی یک سکه بحساب میاورد. روز چهارشنبه، نخست وزیر بشکست خود در تلاش برای شرکت دادن خانواده های بزرگ غزوی در امر توزیع کمکهای انسانی اعتراف کرد. او افسوس خورد که « صد روز پیش از سرویسهای امنیتی خواستم تا اجازه دهند که (اندسته) از ساکنان غزه که با حماس مرتبط شناخته نمی‌شوند را در مدیریت توزیع مواد غذایی شرکت کنند. اما این تلاش موفقیت آمیز نبود، زیرا حماس آنها راتهدید نموده و حتی برخی را مجروح [و ترور] کرده است تا از دیگران زهر چشم بگیرد». آقای گالانت شخصا با سرویس اطلاعاتی تشکیلات خودگردان فلسطین در خفا به توزیع کمکها اقدام کرد ( که انهم) موفقیت امیز نبود. اظهارات وزیر دفاع انتقادات تند وزرای دست راستی افراطی مذهبی، که برای پاکسازی قومی در غزه و تسخیر مجدد ان مبارزه می کنند، را بدنبال داشت. وزیر دارایی بزالل اسموتریچ [۵] هشدار داد که « طرح گالانت، پای تشکیلات خودگردان فلسطین را به غزه باز میکند و منجر به انعقاد قرارداد آشتی میان حماس و شکیلات خودگردان میگردد و خدای ناکرده راه را برای ایجاد یک دولت تروریست عرب در یهودیه، سامره وغزه میگشاید و منجر به سیطره حماس بر تشکیلات خودگردان میگردد». آقای گالانت، یک «عقاب » دست راستی امنیتی، و بدور از طرفداری برای یک راه حل دو دولتی میباشد و همانند ستاد کل و وزرای میانی کابینه جنگ، در رویای (برقراری) یک اداره (خود گردان) محلی فلسطینی غیره مسلح که از طرف یک گردان متشکل از مصریها واردونیها همدوشی میشود را در سر می پروراند. اما این دو کشور همسایه به این راه حل هیچ تمایلی نشان نمیدهند.
پرزیدنت محمود عباس ۸۸ ساله، قبل از انکه مسئولیت غزه را بعهد بگیرد، بر خواست برسمیت شناختن بینن المللی دولت فلسطین و روندی دیپلماتیک که به تولد واقعی این منجرگردد، پا فشاری میکند. تا قبل از حمله حماس در۷ اکتبر ۲۰۲۳ این خواست از جانب دولت اسرائیل غیرقابل قبول تلقی میشد و از این تاریخ ببعد یک تحریک (پروکاسیون) تلقی میگردد. براورد بسیاری از کادرهای فتح، که برای آشتی سیاسی با حماس مبارزه می کنند،اینستکه تشکیلات خودگردان بدون رضایت دستهجات اسلامگرا قادر به کنترل غزه نمیباشد. چندین منبع نزدیک بمذاکره کنندگان اسرائیلی، که مایلند تا هویتشان مخفی بماند، بخشا همین براورد را دارند. از دید انان، نمی توان تنها بیک توافق با حماس برای آزاد کردن گروگانها دست یافت بدون انکه اسرائیل بطور ضمنی برای حماس نقشی غیر رسمی و با چشم اغماض برای اداره منطقه در دوره بلافاصله پس از پایان جنگ و احتمالاً بعد از انهم ٰٰقائل شود. یکی از این منابع اینگونه خلاصه میکند: «این بهایی است که باید پرداخت گردد». بنظر میرسد که بخشی از دولت اسرائیل آماده پذیرش این امر است، اما برای متحدان دست راست افراطی آقای نتانیاهو، این یک اعتراف غیرقابل قبول بشکست است.
یاداشتها:
Benyamin Nétanyahou [۱]
Louis Imbert [۲]
Yoav Gallant [۳]
Antony Blinken [۴]
Bezalel Smotrich [۵]
افزودن دیدگاه جدید