صفحات خبرگزاری ایلنا دو سە هفتە است کە پر شدە از اعلام حمایت "تشکل های کارگری و کارفرمایی" از درخواست انتصاب علیرضا محجوب بە سمت وزارت کار در دولت پزشکیان و تبلیغ برای او. در مورد تعدادی از تشکلهای کارفرمایی کە از وزارت محجوب حمایت کردەاند، بحثی نیست، آنها وجود دارند و فعالیت می کنند و حمایت شان نیز از محجوب بە این دلیل است کە می دانند انتصاب او نە تنها زیانی بە آنها وارد نمی کند بلکە برایشان مفید بە فایدە هم هست. کما اینکە حضور دە ها سالە محجوب در مجلس برایشان نعمت بودە است. اما در مورد تشکلهای بە اصطلاح کارگری کە از وی حمایت می کنند و کسی را مستحقتر از او برای نشستن بر صندلی وزارت نمی دانند، باید گفت اولا ٩٠ درصد شان اساسا وجود خارجی نداشتە و ندارند و آن ١٠ درصد باقی ماندە نیز تشکلهای حکومتی هستند کە در طول ٤٥ سال نتوانستەاند کوچکترین مانعی بر سر راە از میان برداشتن قوانین حمایتی نیمە بند توسط حکومت و دولتهای برآمدە از آن بوجود بیاورند و اساسا نفوذی در میان کارگران نداشتە و ندارند.
آنها اما انصافا در سرکوب تشکلهای مستقل و سازمانگران این تشکلها دوش بە دوش حکومت ساعی و بسیار فعال و نقش آفرین بودە و نقش چماقدار را داشتە و دارند. نە دستە اول کە اساسا تشکلهای غیبی هستند و نە آن ١٠ درصد باقی ماندە کە نقش شریک دزد و رفیق قافلە را بە عهدە داشتە و دارند، در هنگام اعتصابات و اعتراضات اثری از آنها کسی ندیدە و نشنیدە، اما هنگام "انتخابات" و تقسیم سهم کە می شود بە نام شان صدها اعلام حمایت از این و آن منتشر می کنند. هیچکدام از دستە اول نە آدرس و نشان و دفتر و دستک و نە عضو دارند و سر و کلە شان هنگام تقسیم غنائم پیدا می شود و بعد از آن ناپدید می شوند. عجیبتر اینکە این جماعت برایشان چندان فرق نمی کند کە بحث انتصاب رئیسی در میان باشد یا پزشکیان و روحانی، از همە ی آنها حمایت می کنند. در انتصابات ریاست جمهوری ١٤٠٠ از رئیسی دفاع تمام و کمال کردند. در انتصابات اخیر کە بوی گند سیاستها و کارهای دولت رئیسی همە گیر شد، جانب مسعود پزشکیان را گرفتند و برایش ستاد انتخاباتی تشکیل دادند. حالا هم دست بکار شدەاند بلکە علیرضا محجوب را کە بودجە خانە کارگر را صرف تشکیل دارالقران و روضە خوانی برای کارگران کردە برصندلی وزارت کار بنشانند آنها جوری تبلیغ می کنند کە گویا اگر محجوب بە پست وزارت برسد همە چیز برای کارگران و بازنشستگان زیر ورو می شود. این تبلیغات فریبکارانە در حالی انجام می گیرد کە اولا محجوب طی ٤٥ سال گذشتە در عمل نشان دادە کە خود و دارو دستە اش جزئی از سیستمی بودەاند کە کارگران را بە فقر و فلاکت و بی حقوقی دچار کردەاند و بە تبع آن در صورت وزیر شدن مجری سیاستهای سیستم خواهند شد. بنا بر این برای کارگر فرقی ندارد کە چە کسی در دولتهای ضد کارگری برآمدە از حکومت بر مسند وزارت نشاندە شود. اما انتصاب محجوب برای سرکردگان تشکلهای کارگری حکومتی کم خیر و برکت نیست.
چنان کە اشارە شد حقوق کارگر با تغییر وزیر و دولتی کە می خواهد همان سیاستهای ضد کارگری تا کنونی رژیم را دنبال کند، تغییری در بهبود معیشت و شرایط کاری کارگران نخواهد داد. تغییر شرایط بە نفع کارگر تنها زمانی می تواند عملی شود کە کارگران بتوانند خود را در سازمانهای کارگری مستقل متشکل کنند و این نیز بدون تلاش و همت مضاعف خود کارگران میسر نمی شود. طبقە کارگر اگر سازمانیابی خود را در اولویت مبارزات خود قرار دهد توان و ظرفیت و استعداد متحد و متشکل شدن و دگر گون کردن وضعیت خود را دارد.
افزودن دیدگاه جدید