دوستان و یاران در بند!
کنگره چهارم حزب چپ ایران، به شما زندانیان سیاسی درود می فرستد و پایداریتان را برای ادامه مبارزه، ارج می گذارد. ما مبارزه شما را، که در درون سلول های تنگ و تاریک، در کنار دیوارهای سرد و نمور و در زیر شلاق و شکنجه، بذر امید در دل ها می کارید، می ستائیم.
جمهوری اسلامی، زندان را نه فقط به محل مجازات، که به مکانی برای نابودی جسم و جان مخالفان خود بدل کرده است. زندانی در زندان های جمهوری اسلامی شاهد شکنجه های جسمی و روانی هر روزه و هر ساعته است. پرونده سازی ها و دادگاه های نمایشی، محروم سازی از درمان، تا قتل های مخفیانه در زندان ها، از شگردهای رایج این حکومت مافیائی است. ما فراموش نمی کنیم که در همین زندان ها بود که هزاران تن از بهترین فرزندان مردم را به دارآویختند، بهویژه در دهه شصت، و تابستان خونین ۱۳۶۷، که جنایتی علیه بشریت در سکوت و تاریکی رقم خورد و جمهوری اسلامی را بر سکوی یکی از جنایتکارترین آدمکشان تاریخ نشاند.
اما امروز همان قدرت سرکوب، با همه بی رحمی اش، از درهم شکستن اراده شما ناتوان مانده است. شما فاتحان شکنجه گاههای رژیمی سرکوبگر و بغایت خشن اید. هر اعتراض و اعتصاب شما، هر صدائی که از پشت میله ها فریاد می شود، ضربه ایست به استبداد و امیدیست که در دل مردم خسته از بیداد نشانده می شود. اعتصاب های سه شنبه ها علیه حکم اعدام، که هفتاد و چند هفته است ادامه دارد، فقط نشانه ای از مقاومت نیست، این خود بخشی از مبارزهی مردم است که زندان را به میدان رزم بدل کرده اند. زندان سیاسی امروز آئینه ای است که هم چهره حکومتی سرکوبگر در آن پیداست و هم ایستادگی امیدوارانه زندانیان سیاسی را بازتاب می دهد.
حزب چپ ایران، نه تنها به مبارزه زندانیان سیاسی ارج می نهد، بلکه این مبارزه را بخشی جداناشدنی از پیکره ی مبارزه مردم ایران می داند. زندانیان سیاسی در ایران امروز تنها نیستید، صدای آنها در خیابان ها جاریست و در تداوم جنبش ها و مقاومت ها بازتاب دارد.
دوستان و یاران در بند! حزب چپ ایران به شما اطمینان می دهد تا روزی که دیوارها فروبریزند و آفتاب بر همه بتابد، تا زمانی که آزادی بر بام میهن بال و پر بگشاید، تا آن لحظه که عدالت به درون خانه ها راه یابد، ما، همراه تان می مانیم و صدای دادخواهانه شما را فریاد خواهیم کرد.
کنگره چهارم حزب چپ ایران
خرداد ۱۴۰۴ - ژوئن ۲۰۲۵
افزودن دیدگاه جدید