گذر و نظری بر رویدادهای کارگری هفتە

از سرگیری اعتصاب در هفتە، پس از یک هفتە وقفە موقت، ادامە اعتراضات در آذرآب، هپکو، و شرکت های پیمانکار حفاری در صنعت نفت، زمزمە خصوصی سازی پالایشگاە نفت شازند، دامن گرفتن اعتراضات در کارخانە قند فسا، احضار علی نجاتی فعال جنبش سندیکایی بە دادگاە، مهمترین رویدادهای مطرح کارگری گزارش شدە هفتە بودند

از سرگیری اعتصاب در هفت تپە
در ١٤ آبان اعتصاب کارگران هفت تپە بە دلیل عدم پایبندی کارفرما و مسئولین دولتی بە قول و قرارهای کە با کارگران گذاشتە بودند پس از یک وقفە کوتاە با شرکت همە کارگران اعم از رسمی و قراردادی و فراگیرتراز اعتصاب ٣٣ روزە گذشتە از سر گرفتە شد. اعتصاب قبلی کە ٣٣ روز طول کشید پس از آزادی دوتن از رهبران اصلی کارگری این شرکت و حامیان روزنامە نگارشان بطور مشروط خاتمە یافتە بود. خواستە های این اعتصاب این بار وسیعتر از اعتصاب قبلی است. علاوە بر لغو خصوصی سازی، اعتصابیون خواستار پرداخت دستمزدهای معوقە و منظم دستمزدها، پرداخت منظم حق بیمە کارگران بە تامین اجتماعی، پرداخت مزایای عرفی، اجرای قانون بازنشستگی پیش از موعد برای مشاغل سخت وزیانبار است. از سرگیری اعتصاب بار دیگر نشان داد کە کارگران نە از مطالبات برحق و بدیهی شان کوتاە خواهند آمد و نە زیر بار پایمال شدن حق و حقوق شان توسط کارفرمای رانت خوار و فاسد و ستمگر و حامیان حکومتی اش خواهند رفت. براستی راە دیگری نیز بە غیر ادامە مبارزە سازمان یافتە توام با همبستگی برای کارگران وجود ندارد. این درس بزرگ حاصل مبارزات درخشان و زیر ورو کنندە جنبش کارگری بویژە کارگران متشکل در اتحادیە های کارگری خوزستان و در شورای متحدە مرکزی سراسری در فضای نیمە آزاد دهە بیست است کە کارگران نفت را با سایر کارگران در سراسر کشور با هم و با سایر گروەها و نهادهای دمکراتیک و ترقی خواە پیوند دادە بود. شرایط امروزە نسبت بە گذشتە تغییر کردە است، اما استثمارگران و ستمگران از همان قماش، روش های سرکوب مشابە، ابزار ها و امکانات و همچنین راە حل ها نیز مشابە اند. کارگر متحد همە چیز، کارگر متفرق هیچ!

ما در این مبارزە حق طلبانە و ترقی خواهانە در کنار کارگران هفت تپە قرار داریم و از مبارزات شان در حد توش و توان مان و بە هر شکل ممکن حمایت و برای شان ارزوی، پیروزی می کنیم!

ادامە اعتصاب و اعتراض در آذرآب و هپکو
اعتصاب و اعتراض در میان کارگران آذرآب و هپکو بە دلیل اصرار دولت و سازمان خصوصی سازی بر خصوصی ماندن این دو واحد عظیم صنعتی با وجود ضربات کاری کە در اثر خصوصی سازی بر پیکر آنها وارد نمودە و بقای آنها را بە خطر انداختە است، همچنان ادامە دارد. بە نظر می رسد دولتمردان بر خلاف ادعاهایی کە در مورد حمایت از تولید و خلاصی از وابستگی بە نفت و خام فروشی می کنند، خودشان هم با اصرا بر خصوصی سازی های رانتی مایل بە احیا تولید و اشتغال در این کارخانە ها کە تولیدات شان برای توسعە اقتصادی و عمرانی اهمیت دارد نیستند. هم اکنون نیز ماشین آلاتی کە بوسیلە این دو مجتمع صنعتی در گذشتە و پیش از خصوصی سازی تولید می شد را دارند از کشورهای خارجی وارد می کنند. واردات این ماشین آلات نشان می دهد کە کشور بە آنها نیاز مبرم دارد و عجیب است کە چرا بجای حمایت از تولید داخلی دولت بە وارادات این ماشین آلات روی آوردە است.

زمزمە خصوصی سازی پالایشگاە شاە زند و نگرانی کارگران از پیامدهای آن
در هفتە گذشتە زمزمە واگذاری پالایشگاە شاە زند کە بە نظر می رسد تصمیم بە واگذاری آن گرفتە شدە، موجب نگرانی کارگر شاغل در این پالایشگاە بزرگ و مهم کشور گردید. در صورت واگذاری بە احتمال زیاد این نگرانی نظر بە سوابق امر بە اعتصاب تبدیل خواهد شد و بە دامن گرفتن اعتراضات در استان صنعتی مرکزی کە مدتهاست درگیر اعتراضات کارگری است بیشتر دامن خواهد زد.

ادامە اعتراضات کارگری در شرکت های پیمانکار صنعت نفت
اعتراضات در شرکتهای پیمانکار صنعت نفت همچنان ادامە دارد، در این هفتە کارگران حفاری شمال نسبت بە دریافت نکردن دستمزدهای دو ماهە گذشتە شان اعتراض کردند. دامنە اعتراض بە خانوادە های کارگران هم سرایت نمودە است. یکی از همسران کارگران در اهواز در این خصوص بە خبرنگار "ایلنا" گفتە است :" همسرم دور از خانواده در شرایط سخت کار حفاری انجام می‌دهد به این امید که بتواند برای خانواده‌اش یک زندگی حداقلی فراهم کند؛ اکنون دو ماه است که حقوق نگرفته؛ این شرایط برای ما در این اوضاع اقتصادی غیرقابل تحمل است؛ امیدواریم مسئولان صدای ما را بشنوند و به داد ما برسند".

ادامە اعتراضات کارگران در کارخانە قند فسا
اعتراضات کارگران در کارخانە قند فسا بە دلیل دستمزدهای معوقە و پرداخت نشدن حق بیمە کارگران بە تامین اجتماعی و نبود امنیت شغلی کە از مدتی پیش شروع شدە همچنان ادامە دارد. در این میان عوامل حکومتی طرفدار رئیسی در منطقە در تلاشند با دادن وعدە وعید های کاذب کارگران معترض را آرام و بە نفع رئیسی تبلیغ نمایند. سید کاظم موسوی نمایندە قوە قضائیە و رئیس دادگستری شیراز کە بە همین منظور در این هفتە برای سخنرانی بە کارخانە قند فسا رفت، در قسمتی از سخنرانی اش کە مقصود واقعی وی را بر ملا می کند گفتە است: "با تلاش و همت مسئولان و کارگران کارخانه قند فسا و نیز با جلب اعتماد بین یکدیگر و اعتقاد به خود باوری و اعتماد به مسئولین به خصوص مسئولان قوه قضائیه در استان فارس و شهرستان نخواهیم گذاشت این کارخانه تعطیل شود و در آینده شاهد رونق این کارخانه خواهیم بود". جالب است بدانید کە این آقا کە یک روحانی است همزمان سە مسئولیت مهم، حکومتی، رئیس ستاد پیگیری اجرای سیاست‌های اقتصاد مقاومتی استان فارس، رئیس کل دادگستری استان فارس و.نمایندە عالی قوە قضائیە، را بە عهدە دارد. افراد چند شغلە البتە در دستگاە قضایی و دیگر نهادهای حکومتی کم نیستند.ولی اگر دغدغە این حاج آقا آنطور کە گفتە حفظ و ایجاد اشتغال است، مقدمتا لطف کنند با یک شغلە کردن خودش علی الحساب برای دو نفر شغل ایجاد کند.

احضار علی نجاتی عضو هئیت مدیرە سندیکای هفت تپە
بە گزارش "ایلنا" علی نجاتی از اعضای سندیکای کارگران نیشکر هفت تپە برای محاکمە بە شعبه بیست وهشت دادگاه انقلاب تهران احضار شدە است. "بر اساس این احضاریه وقت رسیدگی به پرونده علی نجاتی۱۹ آبان ۹۸، روز یکشنبه تعیین شده است". احضار این فعال سرشناس جنبش کارگری و سندیکایی کە یک هفتە پس از آزادی موقت دو تن دیگر از رهبران کارگری هفت تپە صورت می گیرد، در حالی است کە آقای نجاتی از مدتی پیش بازنشستە شدە و در هفت تپە کار نمی کند. او قبل از این نیز چند بار بخاطر فعالیت های سندیکایی اش زندانی شدە بود کە بازداشت وی مورد اعتراض کارگران هفتە تپە، تشکلهای کارگری داخلی و خارجی قرار گرفتە بود و دلیل آزادی او در گذشتە وجود همین اعتراضات و درخواست آزادی ایشان بود. احضار و محاکمە آقای نجاتی، اقدامی است خلاف قوانین موجود، در ضدیت با حقوق سندیکایی و شهروندی کارگران و حمایت یک طرفە افراطی دستگاە قضایی از سرمایە داران رانتی و اختلاسگر. ما محاکمە چند بارە این عضو هئیت مدیرە سندیکای هفت تپە را محکوم می کنیم و خواهان لغو این محاکمە و آزادی بی قید و شرط نجاتی و دیگر فعالین مدنی و سیاسی و رعایت حقوق سندیکایی و شهروندی فعالین سندیکایی هستیم. ما اطمینان داریم در صورت صدور احکام تازە برای علی نجاتی کارگران و تشکلهای سندیکایی و حقوق بشری داخلی و جهانی در مقابل آن بی تفاوت نخواهند ماند.