مصطفی میرسلیم یکی از کاندیداهای بازاری مجلس یازدهم در گفتگویی کە خبرگزاری "ایلنا" در ٢٩ بهمن با وی انجام دادە است، مهمترین دغدغدە مجلس یازدهم را رکود و تعطیلی کارخانە ها ذکر نمودە و گفتە: " مشکلاتی که وجود دارد، عمدتا به موضوع رکود مربوط می‌شود. متاسفانه بسیاری از کارخانه‌های ما از کار بازمانده و کارکنان آنها از کار بازمانده‌اند. این موضوع هم روی تولید تاثیر داشته و هم به مشکلات جوانان فارغ التحصیل برای ورود به بازار کار اضافه کرده است...". میرسلیم اظهار امیدواری نمودە کە این مشکلات با تشکیل "مجلس یکدست" بر طرف شود. او البتە در این گفتگو نگفت کە برنامە حزب او برای برطرف کردن مشکل رکود و بیکاری چیست. با این حال نظر بە شناختی کە از سوابق ایشان و هم حزبی های شان در "موتلفە اسلامی و اتاق بازرگانی" در دست است، راە حل های اصلی آنها، خصوصی سازی تمام واحدهای دولتی، آزاد سازی کامل اقتصادی و سپردن اختیارات بە بازار، کاهش مالیات تجار و ثروتمندان و از آنها مهمتر حذف کلیە قوانین حمایتی و اجتماعی از نیروی کار، سپردن تعیین دستمزد بە کارفرمایان و امحاء حداقل دستمزد، کاهش حق بیمە کارفرمایان و مواردی از این دست است. آنها سالهاست بە بهانە رفع رکود و ایجاد اشتغال بخش های زیادی از آنها را حذف کردەاند. با این همە هیچ کدام از این اقدامات در رفع رکود موثر واقع نشدەاند. خودشان هم از ابتدا می دانستند کە مشکل در جاهای دیگری است. منتهی از فرصت می خواستند برای از بین بردن حق و حقوق کارگران بهرە بگیرند کە گرفتند. الان هم هنوز راضی نیستند و می خواهند تە ماندە قوانین حمایتی را بە این بهانە از بین ببرنند. سخنان برخی نمایندگان کنونی مجلس نیز حاکی از همین مسئلە است. استارت تمام تغییراتی کە تا کنون در قانون کار انجام گرفتە، از طرف همین جماعت موتلفە و حجتیە ای ها بودە است و اصلاح طلبان و دارودستە روحانی نیز بە آن پیوستند. زمانی کە یک سیاستمدار محافظە کار از رفع موانع تولید دم می زند، کارگران خوب می دانند کە مقصود طرف تعرض بە حقوق کارگران و زحمتکشان است.
اگر مشکل رکود و بیکاری با این جور کارها حل شدنی بود، کە در مجلس "دو دست" هم کە سالها داشت این اقدامات را با همراهی دولت انجام می داد، حل شدە بود. با وجود انجام اکثر این کارها، کە سالها بعنوان راە حل موعظە می شدند، اما حتا رجوع بە آمارهای دستکاری شدە رسمی نشان می دهند کە رکود و بیکاری حتا در سالهای طلایی نفتی بیشتر شدە اند.
بنا بر این نە ادامە سیاستهای اقتصادی کنونی کە میرسلیم و حزب شان نیز جز حامیان و مشوقان آن بودند و هستند و شاید تنها نسبت بە آهنگ آن انتقاد داشتند و دارند، نە پر سرعت کردن آن می تواند بە رکود فزایندە پایان دهد. معنی این گفتە میرسلیم این است کە مجلس آیندە کە بە احتمال زیاد دوستان محافظە کار و افراطی میرسلیم دست بالا را در آن خواهند داشت، می خواهند سیاستهای کنونی را شتاب ببخشند. بنا بر این بە فرض این کە مجلس یک دستی هم شکل دادە شود و میرسلیم هم بتواند وارد آن شود، راە حل دیگری بە غیر از سیاستهای تا کنونی نمی تواند داشتە باشد.
پرشتاب کردن سیاستها، اما بە ناگریز بە اعتراضات و نارضایتی های اجتماعی دامن خواهد زد و هزینە دستگاە سرکوب را نیز بالا خواهد برد و چالشهای تازەای را برای رژیم خلق خواهد کرد. تشدید روز افزون سرکوب و مجازات ناراضیان سیاسی کە حتا در هنگام انتخابات فرمایشی هم ادامە دارد، معنای دیگری بە غیر از این کە رژیم پروسە "یکدست" کردن رژیم را می خواهد با تشدید سرکوب پیش ببرد ندارد.
اما کارشناسان مختلف سیاسی و اقتصادی طی چند سال گذشتە گفتە و نوشتەاند، کە مشکلات اقتصادی ایران ریشە سیاسی دارند. یعنی این کە تا زمانی کە رژیم سیاستهای داخلی و خارجی اش را کە در رکود اقتصادی و بیکاری نقش اساسی دارند تغییر ندهد، اگر راە حلی برای پایان دادن بە تحریم ها پیدا نکنند، اگر دست از دخالت های ماجراجویانە شان در کشورهای منطقە بر ندارند و اگر بە سرکوب مردم پایان ندهند و... بحران اقتصادی و رکود و بیکار تشدید خواهد شد.
همین امروز "گروه ویژه اقدام مالی" ایران را در لیست سیاه این گروه قرار داد و علت آن را عدم تصویب لایحه "تامین مالی تروریسم" اعلام نمود. اکثر کسانی کە از تصویب نهایی آن جلوگیری کردند، همان هایی هستند کە "مجلس یک دست" را برنامە ریزی کردەاند. و اکثر کسانی کە با عادی سازی مناسبات با امریکا ظاهرا مخالف اند همین افراد هستند. بنا براین راە حل میرسلیم برای رفع رکود و بیکاری نە تنها کمکی نمی کند، بلکە بر وخامت آنها می افزاید. رژیم جمهوری اسلامی و قوانین آن و همچنین راهکارها و رفتار رژیم با مردم، بیگانە با روح زمانە و نیازهای انسان امروزی ست و به همین جهت محکوم بە فناست. هم از این رو است کە رژیم برای بقای اش بە سرکوب و زورگویی و نظامی گری و کشتار بیرحمانە مردم روی آوردە است. فقط با زور است کە برای مدتی رژیم می تواند خودش را سرپا نگه دارد. کار یک دست کردن رژیم هم نە رە بجایی خواهد برد و نە کمکی بە طولانی شدن عمر آن خواهد کرد. چهل سال است کە برای یک دست کردن رژیم تلاش شدە است ولی بی نتیجە ماندە اند.
افزودن دیدگاه جدید