ادامە و افزایش اعتراضات پرستاران، تداوم اعتراضات کارگران نی بر (هفت تپە)، اعتراض کارگران چادرملو، کودکان کار و زنان دست فروش در معرض ویروس کرونا و نە بزرگ کارگران و زحمتکشان بە انتخابات فرمایشی و نمایندگان تشکل های کارگری حکومتی، مهمترین رویدادهای کارگری هفتە بودند.
بسیاری از رخدادهای این هفتە کشور در سایە گسترش شیوع ویروس کرنا و نحوە برخورد نهادهای دولتی و حکومتی با آن قرار گرفتند و بە حاشیە راندە شدند. شیوع و گسترش ویروس "کرونا" کە متاسفانە تا کنون بە قیمت از دست رفتن جان های شماری از مردم تمام شدە است، بە علت پنهانکاری و کمبود امکانات بیمارستانی و لوازم بهداشتی و سهل انگاری و بی مسئولیتی مسئولین ذیربط همچنان در حال قربانی گرفتن از مردم بی گناە و بی پناە بخصوص گروەهای فقیر و تحت ستم است.
در این میان خطر بیش از همە پرستاران، کادر درمانی، کودکان خیابانی و زنان و مردان دستفروش و همچنین کارگران و کارکنان واحدهای تولیدی و تجاری، دانش آموزان و دانشجویان و کارکنان بخش حمل و نقل و زندانیان را تهدید می کند و نشانەای از اینکە دولت اقدام موثری برای کاهش شیوع ویروس در میان بخش هایی از این گروەها کە بیشتر از دیگران در معرض ابتلا قرار دارند و جز فقیرترین گروە های اجتماعی هستند، در دست نیست. بدتر از همە آن است کە خامنەای و روحانی با "توطئە دشمنان"خواندن آن سعی می کنند حساسیت ها نسبت بە آن را کاهش دهند تا ناکارآیی رژیم شان و کمبودهایی را کە برای مقابلە با آن وجود دارد لاپوشانی کنند. دستگاە قضایی رژیم نیز با سواستفادە از مشغولیت جامعە بە این مسئلە هر روزە مشغول صدور احکام اعدام و زندان برای زندانیان سیاسی است.
سهل انگاری ها و بی مسئولیتی مقامات ارشد رژیم تا کنون حداقل بە قیمت کشتە شدن دە ها تن از مردم از آن جملە ٢ پرستار (نرجس خانعلی‌زاده، پرستار ۲۴ ساله بیمارستان میلاد لاهیجان و رامین عزیزی فر پرستار جوان بیمارستان بهارلو تهران) و آلودە شدن شمار دیگری از پرستاران و کادر پزشکی در بیمارستان های مختلف شدەاند.
عدەای از پرستاران و پزشکان نسبت بە اینکە وسایل حفاظتی لازم و دارای کیفیت در اختیارشان گذاشتە نمی شود و نسبت بە سلامتی و ایمنی آنها در محل های کارشان توجە نمی شود بە صورت مختلف اعترض نمودە و اعتراضات شان همچنان ادامە دارد. عدە ی دیگری از کادر درمانی کە نگران آلودە شدن بە ویروس هستند حتا معاینە شان نمی کنند تا مطمئن شوند کە آلودە شدەاند یا نە. معترضین بە خبرگزاری (ایلنا) گفتەاند حاضرند هزینە معاینە خودشان را بپردازند. وقتی کە با پرستار و کادر درمانی کە در صف مقدم مبارزە با ویروس قرار دارند و از جان و سلامتی شان مایە می گذارند چنین رفتار می کنند، وای بە حال دیگران! این رفتارها حاکی از آن هستند کە مسئولین ارزشی برای جان انسان ها قائل نیستند.
با وجود خطراتی کە شغل پرستاری دارد دستمزد و مزایای شغلی آنها اندک است و سالهاست کە بە اعتراضات پرستاران برای افزایش دستمزد و بهبود شرایط کاری شان توجە نمی شود و حتا کارانە آنها معمولا با تاخیر زیادی و در پی چند تجمع و تظاهرات پرداخت می شود و بە آنها نیز اجازە تشکیل اتحادیە مستقل دادە نمی شود. با این همە پرستاران در شرایط بحرانی فداکارانە مشغول خدمت کردن بە بیماران و کمک بە نجات جان آنها هستند.
نگرانی نهادهای حامی حقوق کودکان کار و خانوادەهای زندانیان سیاسی
بعد از پرستاران و کادر درمانی، بیشترین گروە های کە در معرض خطر ابتلا بە ویروس کرونا قرار دارند، کودکان کار و خیابانی و زنان و مردان دست فروش هستند. آنها با وجود اینکە خود متوجە خطر هستند ولی بە دلیل نیاز مالی مجبور هستند ریسک ابتلا را بپذیرند.
نهادهای حامی حقوق کودکان خیابانی نسبت بە بی پناهی کودکان کار و خیابانی و آلودە شدن آنها بواسطە وضعیت بسیار دشوار و بدی کە دارند بە مسئولین و جامعە هشدار دادەاند. سازمان های دانشجویی در پی سخنان خامنەای و روحانی کە "کرونا" را توطئە دشمنان نام نهادند، خواستار تعطیلی دانشگاە ها تا رفع خطر شدند. اولیای دانش آموزان گفتەاند حاضر نیستند ریسک کنند و فرزاندان شان را بە مدرسە بفرستند. تعدادی از روزنامە نگاران نسبت بە شیوع ویروس در میان زنان دست فروش و بی پناە بودن آنها ابراز نگرانی کردە و نسبت بە خطری کە این گروە را تهدید می کند هشدار دادەاند. اینها تنها بخشی از واکنش ها نسبت بە سخنان خامنەای و روحانی مبنی بر توطئە بودن کرونا توسط (دشمنان) ایران است!
کارکنان راە آهن و کارگران پتروشیمی ها در عسلویە، از اینکە اقدامات پیشگیرانەای برای حفظ ایمنی و سلامت شان توسط مسئولین و کارفرمایان انجام نگرفتە اعتراض دارند و خواهان تدابیری برای حفظ سلامتی شان در محل کارهایشان هستند، خانوادە های زندانیان سیاسی، سازمان های مدافع حقوق بشر و احزاب و گروە های سیاسی ضمن ابراز نگرانی از شیوع ویروس در زندان ها خواستار آزاد کردن زندانیان و اخذ تدابیر پیشگیرانە برای همە زندانیان شدند. در واقع بی توجهی عمدی و سهوی بە این هشدارها برای کنترول ویروس موجب گسترش تلفات جانی و مالی و روانی آن خواهد شد، با این همە هنوز خبری از اقدامات مسئولین ذیربط نیست. ویروس کرونا و تلفات زیاد آن بە نوبە خود نشان داد کە مردم کشور ما تا چە حد در مقابل بحران ها و حوادث بی پناە هستند و ابعاد ناکارآیی رژیم حد و مرزی ندارد.
ادامە اعتراضات کارگران نی بر
اعتراض عدەای از کارگران نی بر در این هفتە نیز بە دلیل پاسخ ندادن کارفرما و مسئولین دولتی بە خواستە های کارگران ادامە یافت و کارگران در واقع راە دیگری بە غیر از اعتراض جهت رسیدن بە خواستە های برحق شان پیش روی خود نمی بینند. بە نظر می رسد حمایت گستردە و عملی سایر کارگران هفت تپە در این خصوص می تواند راهگشا باشد و کارگران نی بر را کە بخشی از کارگران هفت تپە هستند از این بلاتکلیفی و سردواندە شان توسط مسئولین رها کند. حمایت سایر کارگران مجتمع از همکاران شان در سرنوشت و آیندە همە آنها اهمیت اساسی دارد. شکست یک گروە در گرفتن حق و حقوق اش، می تواند مقدمەای برای شکست سایر گروهای شغلی در یک مجموعە بزرگ باشد.
ادامە اعتراضات در چادر ملو
اعتراضاتی کە از چند هفتە پیش با اعتصاب کارگران برای اجرای طبقە بندی مشاغل در شرکت چادر ملو شروع شد بە دلیل طرح تبعیض آمیز ارائە شدە توسط کارفرما همچنان ادامە دارد. کارگران با رد طرح طبقە بندی کارفرما، خواهان اجرای دقیق طرح مورد توافق در کمیسیون کارگری شهرستان کە پس از اعتراضات بدست آمد و برابری دستمزد میان همە کارگران هستند.
نە بزرگ کارگران و زحمتکشان بە انتخابات فرمایشی و دارودستە ضد کارگری محجوب
در اوایل هفتە جاری بالاخرە پس از تعلل های بسیار کە در خصوص اعلام نتایج انتخابات فرمایشی مجلس صورت گرفت، نتایج آن بعد از دستکاری و تقلب در آراء ها بە صورت سانسور شدە در تهران منتشر شد. برندگان واقعی انتخابات مجلس در واقع مردم و نیروهایی بودند کە آن را تحریم کردە بودند و بازندگان آن هر دو جناح اصلی حکومت از آن جملە کسانی هستند کە مدعی پیروزی بر جریان رقیب شان هستند. کاندیداهای دارودستە تشکل های کارگری حکومتی امثال محجوب، جلودار زادە، بادامچی... کە در لیست های کارگزاران و جریانات "اصلاح طلب"هم قرار گرفتە بودند همانطور کە از قبل پیشینی شدە بود شکست سختی خوردند و هیچ کدام شان این بار بە دلیل تحریم و عدم شرکت کارگران در انتخابات نتوانستند وارد مجلس شوند. گرچە آمار آرای تهران بە دلیل نتایج مفتضحانە آن منتشر نشد، ولی بە نوشتە "سایت بهار" سهیلا جلودار زادە کە نفرە سی و ششم را بدست آورد تنها موفق بە کسب ٦٠ هزار رای شد. علیرضا محجوب نفر سی و چهارم را کسب کرد، یکی دیگر از کاندیداهای آنها ٣٥ هزار رای بیشتر کسب نکرد کە آن هم بیشترش از طرف افراد و گروە های غیر کارگری بود. بدین ترتیب کارگران و مزدبگیران با رای ندادن بە این دارودستە فریبکار و منفعت طلب بیزاری شان را بار دیگر از عملکرد آنان و کل جریانات حکومتی نشان دادند و همە تبلیغات پیشا انتخاباتی آنها را نقش برآب کردند. محجوب کە قبل از انتخابات شب و روز وعدەهایی طلایی در صورت راە یافتن بە مجلس بە کارگران می داد، پس از شکست سختی کە نصیب اش شد، ادعا کرد کە فراکسیون امید گویا چون در مجلس اکثریت نداشتە نتوانستە است کارنامە خوبی داشتە باشد. اما بە سود خود و رفقای اش در فراکسیون امید ندید کە بگوید فراکسیون های اقلیت و اکثریت در مجلس هیچ کارەاند و اختیار مجلس در دست ولی امر آنها خامنەای است و فراکسیون امید بە کرات طی دورە دهم مجلس در مقابل فرمان خامنەای برای تغییر مصوبات مجلس بدون چک و چانە تسلیم شد. با این اوصاف اگر فراکسیون ١٣٠ نفرە محجوب و دوستان اش در مجلس نتوانستند و نخواستند مانع تصویب لوایح ضد کارگری دولت شوند، چگونە محجوب و انگشت شمار هم دستان اش اگر بە مجلس راە مییافتند می توانستند آن وعدەهای دهان پر کن شان را بە تصویب برسانند؟ کارگران و زحمتکشان با عدم شرکت گستردە در انتخابات مجلس آگاهی و بلوغ سیاسی شان را بار دیگر نشان دادند و ثابت کردند کە روی مطالبات و حق و حقوق شان استوار ایستادەاند و دوران فریب خوردن را پشت سر نهادەاند.
افزودن دیدگاه جدید