گذر و نظری بر رویدادهای کارگری هفتە

جان باختن شماری از کارگران قطعە سازی بە دلیل رعایت نشدن قوانین بهداشتی و ایمنی
متاسفانە از آغاز شیوع کرونا تا کنون عدە زیادی از کارگران کارخانە های قطعە سازی بە ویروس کرونا آلودە و شماری از آنان نیز جان باختەاند. وزیر صنعت دولت روحانی کە در پی اخطار تعدادی از مدیران کارخانە ها و مسئولین چند نهاد دولتی با نوشتن نامەای نسبت بە از سرگیری تولید و بازگشت بکار کارگران بعد از ١٣ نوروز اظهار نگرانی و از روحانی کسب تکلیف کردە است اشارەای بە تعداد کارگران جان باختە و افراد مبتلا ننمودە است. او علت را ویروس کرونا ذکر نمودە و هیچ توضیحی در مورد نقش رعایت نشدن قوانین بهداشتی و ایمنی در واحدهای قطعە سازی ننمودە است. ولی مگر چە عامل دیگری بە غیر از فقدان شرایط ایمنی و بهداشتی در محیط های کار می تواند در این فجایع نقش داشتە باشد. تردید نباید داشت کە در سایر کارخانە ها هم عدە زیادی از کارگران بایستی آلودە و جان باختە باشند. بی دلیل نیست کە کارگران تعدادی از کارخانە ها نسبت بە عدم رعایت نکات ایمنی در برخورد با ویروس کرونا در نقاط مختلف بە اعتراض برخاستە اند!

اعتراض کارگران نفت و گاز در شرکت اروندان نسبت بە رعایت نشدن قوانین بهداشتی
کارگران نفت و گاز شرکت اروندان در این هفتە نسبت بە رعایت نشدن قوانین بهداشتی و ایمنی در این شرکت اعتراض و خواستار اتخاذ تدابیر لازم برای جلوگیری از آلودە شدن کارگران بە ویروس کرونا شدند. کارگران نگران انتقال ویروس بە میان خانوادە هایشان و مردم شهر هستند. دولت و کارفرمایان بە رغم این هشدارها و نگرانی ها نە کارگران را تعطیل می کنند و نە محیط های کار را ایمن و بهداشتی می کنند. حتی هشدار وزیر صنعت هم بە نظر می رسد برای تغییر رویکرد دولت در این خصوص نیز جدی گرفتە نمی شود. در این اوضاع تنها تشکل های کارگری واقعی هستند کە می توانند بە یاری کارگران بیایند و دولت و کارفرمایان را وادار بە رعایت اصول بهداشتی و ایمنی نمایند کە از فعالیت آنها نیز جلوگیری می کنند.

هیچ کارگری آنهم در ایران کە میلیونها نفر بیکارند و امنیت شغلی برای کارگر در شرایط عادی هم وجود ندارد، مایل نیست ریسک تعطیلی محل کارش را داوطلبانە بپذیرد، اما آن هنگام کە پای جان در میان است وضعیت فرق می کند. دولت و کارفرمایان مکلف اند در شرایط کنونی از میان ایمن کردن محل های کار و دادن مرخصی با دستمزد یا حقوق بیکاری بە کارگران یکی را برگزینند. در غیر این صورت مسئول مرگ هر کارگر در هنگام کار آنها هستند و دیر یا زود بایستی جوابگوی رفتار خود باشند!

ادامە اعتراضات بازنشستگان بە بلاتکلیف ماندن افزایش حقوقشان
بازنشستگان عضو صندوق تامین اجتماعی نسبت بە بلاتکلیف ماندن افزایش حقوق سال ٩٩ شان اعتراض دارند و نگران هستند کە میزان افزایش حقوق بازنشستگی شان کمتر از بازنشستگان کشوری و لشکری در نظر گرفتە شود. گفتنی است کە افزایش دستمزد کارگران برای سال ٩٩ نیز هنوز نامشخص گذاشتە شدە و هیچ یک از وعدەهای دادە شدە از طرف مسئولین دولتی و نمایندگان تشکل های وابستە در شورای عالی کار بە اجرا گذاشتە نشدەاند. همانطور کە در هفتە گذشتە در همین صفحە نوشتیم، بازنشستگان تامین اجتماعی بە نظر می رسد کە بازندگان اصلی افزایش دستمزد باشند.
علت اصلی هم غارت سرمایە های تامین اجتماعی توسط دولت و طفرە رفتن دولت از باز پرداخت بدهی های ٢٥٠ هزار میلیارد تومانی خود بە تامین اجتماعی است. یقین بدانیم کە اگر این وضع ادامە پیدا کند، سال بە سال حقوق های بازنشستگی و همچنین خدمات تامین اجتماعی کاهش خواهند یافت. راهکار در این است کە بازنشستگان و شاغلان دست بە هم بدهند و خودشان را در سندیکاهای واقعی متشکل نمودە و بە سیطرە دولت بر صندوق تامین اجتماعی پایان دهند و کنترل این سازمان را از دست دولت و تشکل های فاسد و مزدور خارج و خود آن را بە عهدە بگیرند!

محروم ماندن ٣ میلیون کارگر روزمزد و خارج از شمول قانون کار از بیمە بیکاری!
گزارشات متعدد منتشر شدە در رسانە ها حاکی از آن اند کە میلیونها کارگر روزمزد کە در اثر کرونا کارهای شان را از دست دادەاند، تا کنون از حقوق بیکاری و کمک های معیشتی وعدە دادە شدە محروم ماندەاند و نمی دانند نان روزانە خانوادە های شان را چگونە تامین کنند. حتی بسته های معیشتی ناچیز دولت کە بە زحمت کفاف بخور و نمیر یک هفتە خانوادە های محروم را می دهد هنوز بە دست آنها نرسیدە و تنها تعدادی بستە غذایی از طرف سازمان های خیریە بین عدە قلیلی از خیل عظیم تهی دستان توزیع شدەاند.
میلیونها نفر از این افراد رها شدە بە حال خود هرگاە بخاطر حرص و زیادە خواهی کارفرمایان و دولت های طرفدارشان از شمول قانون کار و تامین اجتماعی با زور و تهدید کنار گذاشتە نشدە بودند، حداقل این شانس را داشتند کە در ازای پرداخت حق بیمە الان از حقوق بیکاری برخوردار باشند.
مسئولین گرسنگی و رنج این جمعیت بزرگ و محروم همان هایی هستند کە با محروم کردن شان از شمول قانون کار این آیندە تیرە و تار را بە خاطر کسب سود مضاعف برایشان رقم زدند. همان سازمانهایی بە اصطلاح خیریە ای کە در تحمیل این سرنوشت بر آنها نقش داشتە و دارند و برای غارت و نابودی تامین اجتماعی سالها کوشش کردند، اینک ریاکارانە با دادن صدقە با منت کە مشتی از خروارها ثروتی است کە از خود این افراد دزدیدەاند، سعی می کنند خاک بە چشم آنها بپاشند تا متوجە عوامل بدبختی و درماندگی این تودە محروم و غارت شدە نشوند!

بە امید آنکە این تجربە دردناک اهمیت بهرمندی از حقوق کار و تامین اجتماعی را نزد قربانیان بی حق و حقوقی جلوە گر کند و بە آنها آموختە باشد کە دیگر تن بە این نوع ستمگری ندهند و مبارزە برای کسب حق و حقوق بە یغما بردە شان را از همین حالا شروع کنند کە فردا دیر است!

اخراج ١١ کارگر حق طلب بخاطر درخواست مزایاهایشان در پارس جم
١١ نفر از کارکنان حق طلب در مجتمع پارس جم بە دلیل درخواست مزایای شغلی شان توسط کارفرما از کار اخراج شدند. انگیزە دیگر کارفرما از اخراج این ١١ نفر مجازات کسانی است کە جرات مخالفت با ندادن حق و حقوق شان را می کنند. طلب حقوق و مزایا از کارفرما حق کارگر است و کارفرما از نظر قانونی نیز حق اخراج کارگر بە این خاطر را ندارد. معهذا از آنجا کە مملکت در اختیار مشتی سرمایە دار بی رحم و حریص است و قانون جنگل بر کشور حاکم است، سرمایە دار هر جور کە می خواهد با کارگر رفتار می کند و خیالش آسودە است کە کسی او را بخاطر رفتارش با کارگر مواخذە نمی کند. این نظم جهنمی صاحبان سرمایە را تنها در صورت متشکل شدن در اتحادیە ها و احزاب کارگری و مبارزات مستمر می توان بر هم زد و نظم عادلانەای را بر جای آن نشاند!

تجمع اعتراضی جمعی از بیکاران در شیراز
در ١٢ فروردین جمعی از بیکاران شهر شیراز با برپایی تجمعی در در دروازە کازرون این شهر نسبت بە بیکاری خود اعتراض نمودند. شایان ذکر است کە از میان ٦.٥ میلیون بیکار "کە آمار آن توسط زندە یاد فریبرز رئیس دانا استاد اقتصاد استخراج شدە است " دو برابر آمار رسمی است، کمتر از ٢٦٠ هزار نفر بنا بە دادە های مسئولین دولتی، تحت پوشش بیمە بیکاری قرار دارند. بخشی از بودجە صندوق بیمە بیکاری نیز گفتە می شود بە امورات دیگر اختصاص یافتە است.

تائید مدت اعتبار تشکل ها ربطی بە وزارت کار ندارد!
بخش عمدە ای از بودجە و فعالیت های وزارت تعاون، کار و رفاە در جمهوری اسلامی صرف مقابلە با سندیکاها و تشکل های کارگری مستقل می شوند. این در حالی است کە این وزارتخانە بایستی بر حسب یکی از وظایف اش بر حسن اجرای حقوق سندیکایی مطابق مقاولە نامە های سازمان بین المللی کار صرفا نظارت کند و نە بر عکس آن. اما این وزارت خانە خلاف مقاولە نامە ها کە هر نوع دخالت و یا جلوگیری از تشکیل اتحادیە های کارگری را منع نمودە عمل می کند و تا آنجا در این کار پیش رفتە کە حتی ظاهر کار را هم رعایت نمی کند و رسما در رسانە ها آنرا هم اعلام می کند. بعنوان نمونە می توان بە اعلام "تمدید اعتبار فعالیت تشکل‌های کارگری و کارفرمایی کە مدت اعتبار آنها در فروردین و اردیبهشت ٩٩ بە پایان می رسد" توسط "فرزاد یوسفی" اشارە کرد. منظور از تشکل های کارگری تشکل های زرد دولتی است وگرنە این وزارتخانە از اساس با تشکل های غیر دولتی هموارە در ستیز بودە است و در سرکوب آنها البتە با کمک همین تشکل های دولتی شرکت فعال داشتە و دارد. همە امورات سندیکاهای کارگری از جملە مدت اعتبار آنها توسط مجامع عمومی آنها تعیین و تصویب می شوند و هیچ ربطی بە هیچ نهاد دولتی و کارفرمایی ندارد. مدیرکل سازمان های کارگری و کارفرمایی بایستی از دخالت در امورات سندیکاها دست بردارد و این همە مانع بر سر راە تشکیل و فعالت های آنها ایجاد نکند.