در هفتە های اخیر و در پی گسترش اعتراضات اجتماعی دستگاە سرکوب رژیم نیز بر شدت سرکوبها افزودە است. دلیل اصلی تشدید فزایندە سرکوب اعتراضات اجتماعی روشنتر از آن است کە سرگردگان نهادهای حکومتی بتوانند آن را با الصاق اتهامات جعلی از اذهان پنهان کنند.
صدور احکام اعدام برای سە تن از جوانان عدالتخواە و مبارز بە خاطر شرکت درخیزش مردمی آبان ٩٨ و احکام زندان، شلاق و بیگاری برای ٤٢ کارگر آذرآب بە دلیل اعتراض بە گرسنگی و پرداخت نشدن دستمزدها یشان و مخالفت با خصوصی سازی رانتی و پر فساد آذرآب، دستگیری شماری از فعالین مدنی مختلف از وکیل و نویسندە و روزنامە نگار گرفتە تا فعالین حقوق زنان و کودکان، همگی حاکی از تشدید سرکوب نهادهای اجتماعی است کە همراە با پروژە یک دست کردن حکومت در جریان است و بخشی از این پروژە می باشد.
بر این سیاهە سیاە اعدام یک زندانی سیاسی کرد و تلاش برای ترور یک عضو تبعیدی حزب دمکرات کردستان ایران و حملە توپخانە ای بە نیروهای کرد اپزوسیون در کردستان عراق را نیز باید افزود. زمزمە فیلترینگ واتس آپ و رسانەهای مجازی توسط رئیس فاسد مجلس فرمایشی و همفکران وی نیز در واقع موید آمادە کردن شرایط برای تشدید سرکوبها توسط حکومت "یک دست" و بە حداقل رساندن امکانات اطلاع رسانی در مورد سرکوبها بە جهت بی خبر نگاە داشتن جامعە و کنترل واکنشهای اجتماعی است.
همە این اعمال جنایتکارانە، مستبدانە و ارتجاعی ریشە در ترس و وحشت رژیم از گسترش غیر قابل مهار اعتراضات تودەای و فرارویدن اعتراضات بە جنبش سراسری تهدید آمیز علیە رژیم دارند.
وحشت از مردم و از فعالیت و تشکلهای مدنی بە حدی رسیدە کە رژیم خودکامە و فاسد حتی از فعالیت سازمان خیریە مستقل مذهبی مثل"امام علی" کە توسط دانشجویان مذهبی و برای کمک کردن بە وضعیت فاجعە بار کودکان کار و خیابانی و دیگر قربانیان سیاستهای اقتصادی – اجتماعی رژیم بوجود آمدە نگران می شود و با پروندە سازی و بازداشت مدیران آن این نهاد غیر حکومتی را نیز تعطیل و کودکانی را کە مورد حمایت آن بود از این حمایت های حداقلی نیز محروم می کند تا راحت تر توسط مافیا مورد انواع سئواستفادە ها ی غیر انسانی قرار بگیرند. در واقع کودکان کار و خیابانی کە از نمادهای بی عدالتی سیستم حاکم بر کشور هستند، برای گروهی از باندهای مافیایی حکم تجارتی را دارد کە سالانە هزاران میلیارد پول بە جیب آنها وارد می کند. بهمین جهت است کە سال بە سال بر تعداد آنها افزودە می شود و رژیم مدعی عدالت خواهی تا کنون هیچ اقدامی حتی برای با سواد کردن آنها نکردە است. و عجیب اینکە بسیاری از نهادهایی را کە توسط حامیان حقوق کودک بوجود آمدەاند بجای تشویق تعطیلی و فعالین و موسسان آنها را محکوم بە زندان نمودە است.
جریان انحصارگ، فاسد و مستبدی کە تحت رهبری خامنەای و جریانات مرتبط با وی در ماە های گذشتە با توسل بە زور و فریبکاری و اعمال توطتە گرایانە زیر شعار دروغین عدالتخواهی مشغول یک دست کردن حکومت است، در همان حال کە شعار عدالت می دهند و تلاش میورزند بی عدالتی های گستردە را بە رقبای حکومتی شان نسبت دهند، بە شدت مشغول قلع و قم عدالتخواهان واقعی و زهر چشم گرفتن از آنها هستند. سرداران پاسدار در قرارگاە ثارالە و تشکیلات اطلاعاتی آنها عدالتخواهان را می گیرند و برایشان پروندە امنیتی مجهول می سازند و در صورت لزوم آنها را با زور شکنجە وادار بە اعتراف بە اعمال ناکردە می کنند. بیدادگاە های قوە قضائیە تحت ریاست ابراهیم رئیسی برای آنها احکام اعدام، شلاق، زندان و بیگاری صادر می کنند، حسین شریعتمداری نمایندە خامنەای در کیهان سرکوب آنها را توجیە می کند و دست آخر، همان کە سرنخ همە عوامل این سرکوب ها را در دست دارد، یعنی جناب رهبر اعمال همە آنها را تائید می کند.
مگر عدالت خواە تر، از این همە کارگر، معلم، دانشجو، فعال زنان نویسندە، روزنامە نگار، وکیل، حامی حقوق کودک و حامی محیط زیست، کە زندانی و تحت پیگرد هستند وجود دارد، کە مدعیان دروغین عدالت خواهی آنها را بە بند و زنجیر کشیدە و می کشند و برای شان احکام ظالمانە صادر می کنند؟ وارونە نشان دادن حقایق همیشە جز شگردهای سرکوب عدالت خواهان جهت حفظ سلطە دشمنان عدالت اجتماعی بودە است. روحانیون حاکم استعداد حیرت انگیزی درفریبکاری و فریفتن مردم و تحمیل بی عدالتی بە آنها را دارند، با این وصف اما آنها هرآنچە را کە در چنتە داشتە اند در ٤١ سال گذشتە رو کردەاند و مردم دستشان را خواندەاند و دیگر فریب آنها و هم پالکی های غیر روحانی شان در حکومت را نمی خورند. وسعت بحران ها، نارضایتی گستردە مردم، بدنامی سردمداران رژیم و فسادی کە از صدر تا ذیل مقامات حکومتی بە آن آلودە شدەاند نیز میدان مانورهای آنها را تنگتر از گذشتە کردە است.
سران رژیم کە نە برنامە ای برای معضلات و بحران های جامعە و نە اساسا راە حل دیگری بە غیر از سرکوب دارند، بە عبث تصور می کنند کە با تشدید سرکوب و کشتار مردم بە ستوە آمدە از استبدا و فقر و بی عدالتی و تشکلهای مدنی و سندیکایی می توانند اعتراضات بە حق مردم بە رژیم شان را خاتمە دهند. آنها هنوز نمی خواهند بپذیرند کە اگر با سرکوب می شد مردم را از پیکار حق طلبانە شان برای نان و آزادی از میدان بە در برد کە اعتراضات و نارضایتی از رژیم و اعمالش این همە گستردە نمی شد و جنبش پشت جنبش در این کشور بوجود نمی آمد!
آنها چون شکم شان سیر است و فهم و شعور درک درد و رنج گرسنگان و بی چیز شدگان و درماندگان را ندارند، نمی توانند بفهمند، کە مردم فقرزدە و گرسنە برای شان تفاوت چندانی ندارد کە با گلولە پاسداران ارتجاع و بی عدالتی کشتە شوند، یا در اثر مرگ تدریجی ناشی ازفقر و گرسنگی. بە نادانی فکر می کنند کە با یک دست کردن زورمدارانە رژیم و تشدید سرکوب و ایجاد رعب و ترس و فرافکنی بقای خودشان را حفظ می کنند. در حالی کە قضیە بر عکس است و با این گونە اقدامات ماهیت واقعی خودشان را افشا و مخالفین رژیم شان را بیشتر و بر خشم و بیزاری مردم از رژیم دامن می زنند.
آنها البتە روی تفرقە نیروهای مخالف رژیم هم حساب باز کردەاند و بە طرق مختلف و با استفادە از امکانات سخت افزاری و نرم افزاری و عواملی کە دارند بە تفرقە موجود دامن می زنند و تلاش دارند با عملیات تخریبی هر اتحادی را کە بین مخالفان می خواهد بوجود بیاید در نطفە خفە کنند. بقای آنها در تفرقە و پراکندگی نیروهای عدالتخواە و مخالفین استبدا است! از همین روی اتحاد نیروهای مدافع آزادی و عدالت اجتماعی برای پایان دادن بە سرکوب و بی عدالتی عاجل ترین و مردمی ترین وظیفەای است کە مقابل این نیروها قرار دارد. زمینە های همکاری و اتحادهای موردی نیروهای دمکراتیک بسیارند و چنین اتحاد های در واقع پیش زمینەهای آن اتحاد بزرگی می توانند باشند کە مبارزە موثر و ثمربخش برای بر کناری رژیم و استقرار جمهوری سکولار و فدرال دمکراتیک بجای جمهوری اسلامی بدون آن ممکن نیست. با اتحاد و مبارزە مشترک پروژە تشدید سرکوب حکومت را ناکام بگذاریم!
افزودن دیدگاه جدید