بیانیه حزب کمونیست عراق
اوجگیری مطالبات مردمی برای تغییر و رویارویی دولت جدید با بحران های گسترده
دولت جدید عراق به سرپرستی مصطفی ال کاظیمی سرانجام در تاریخ 7 مه پس از چند هفته مانور توسط جناح های حاکم و اجماع اعلام نشده آمریکا و ایران توسط مجلس تصویب شد. از آن زمان، این کشور با چالش های سیاسی بزرگی روبرو بوده است، که با بحران عمیق اقتصادی و همچنین وخیم تر شدن بحران سلامتی ناشی از بیماری همه گیر کرونا همراه بوده است. علاوه بر این، اخیراً مداخلات، از جمله حمله نظامی نیروهای ترکیه به اقلیم کردستان در شمال عراق، افزایش یافته است.
تشکیل دولت جدید حدود 5 ماه پس از آن صورت گرفت كه نخست وزیر پیشین عادل عبدالمهدی پس از قتل عام ده‌ها معترض جوان توسط نیروهای امنیتی در شهر ناصریه در جنوب عراق، مجبور شد استعفای خود را اعلام كند.
از جمله خواسته های اصلی قیام مردمی، که در اول اکتبر 2019 فوران کرد، تشکیل دولت انتقالی بود که برای انتخابات زودهنگام آماده شود و همچنین کسانی را که مسئول کشتن بیش از 700 معترض مسالمت آمیز بودند را به پای میز محاکمه بکشاند.
امتناع سرسختانه جناحهای حاکم از رعایت خواسته های اعتراضات مردمی، بن بست سیاسی را پیچیده تر کرد. بحران عمیق سیاسی موجود بیش از پیش توسط بیماری همه گیر و ویرانگر کرونا و بحران بی سابقه اقتصادی ناشی از افت شدید قیمت نفت تشدید شد. اقشار فقیر و کم درآمد بدترین آسیب های ناشی از این دو بحران اخیر را متحمل شدند. بنابراین، نارضایتی مردم شدت گرفت و دورنمای شعله ور شدن موج جدیدی از اعتراضات با عواقب گسترده برای الیگارشی فاسد پدیدار شد. علاوه بر این، اخیراً موج جدیدی از حملات تروریستی توسط بقایای داعش در برخی مناطق در سه استان در شمال بغداد صورت گرفته است.
از اینرو، تشکیل دولت الکاظمی ماحصل تعادل نیروهای موجود، دست به دامن شدن جناحهای حاکم به سیستم سهمیه ای فرقه ای-قومی و دخالت های خارجی در امور داخلی عراق بود. اما این امر همچنین بازتاب واقعیت های جدیدی بود که توسط قیام شجاعانه مردمی اکتبر در صحنه سیاسی پدیدار شدند.
نخست وزیر جدید در برنامه ای که به مجلس ارائه داد اعلام کرد که دولت وی دولت گذار است. وی به تعدادی از موضوعات مهم اشاره کرد که از جمله اصلی ترین خواسته های مردم و قیام هستند.
حزب کمونیست عراق بلافاصله پس از فوران قیام مردمی در اکتبر گذشته، این خواسته های فوری را مطرح کرده بود. این خواسته ها پس از همه گیر شدن ویروس کرونا و بحران اقتصادی جدید بیشتر جنبه واقعی به خود گرفتند.
موارد زیر از جمله این خواسته های فوری است:
- مبارزه با بیماری همه گیر کرونا و مقابله با پیامدهای آن.
- کاهش درد و رنج مردم به ویژه اقشار فقیر و کم درآمد.
- مقابله با داعش و گروه های تروریستی.
- برگزاری انتخابات زودهنگام تحت نظارت مؤثر سازمان ملل و بر اساس یک سیستم عادلانه انتخاباتی.
- پاسخگو کردن کسانی که مسئول کشتن معترضین مسالمت آمیز هستند.
- اقدام قاطع در مقابل فساد.
- حل مسائل مربوط به آوارگان داخلی، روشن شدن سرنوشت ناپدیدشدگان اجباری و بازسازی مناطقی که از کنترل داعش آزاد شده اند.
- از بین بردن دولت پنهان و پایان دادن به نقش شبه نظامیان و عناصر مسلح غیرقانونی.
- اتخاذ یک سیاست اقتصادی جایگزین در راستای توسعه پایدار، مقابله با فساد اقتصادی، متنوع سازی آن و احیای بخش های تولیدی.
- محافظت از حق حاکمیت عراق و جلوگیری از مداخلات بیرونی در امور داخلی آن.
همچنین کاملاً واضح است که هیچکدام از وعده های نخست وزیر جدید، الکاظمی، بدون فشار مردمی حاصل نمی شود. بنابراین، در مورد این اولویت ها و اقدامات مشخص، دولت وی بر اساس آنچه که در عالم واقعیت بدست می آید، در عمل و نه در حرف، قضاوت خواهد شد.
کمونیستهای عراق به خواسته های مردم و جنبش اعتراضی مسالمت آمیز و ادامه فشار مردمی تا دست یافتن به هدف آنها در از بین بردن سیستم سهمیه ای فرقه ای - قومی و ایجاد جایگزین مطلوب: یک دولت مدنی دموکراتیک و عدالت اجتماعی متعهد میماند.
تجاوز ترکیه
ارتش ترکیه در 14 ژوئن 2020 با تجاوز به حق حاکمیت عراق، تجاوز جدیدی را آغاز کرد. نیروی هوایی این کشور به بهانه جنگ علیه پ.ک.ک به اهداف 193 کیلومتری عمق داخل خاک عراق، از جمله اردوگاه های پناهندگی در نزدیکی مخمور در استان اربیل و سنجار حمله کرد.
حزب کمونیست عراق با صدور بیانیه ای این تجاوز آشکار جدید ترکیه و نقض قوانین بین المللی را به شدت محکوم کرد و از دولت فدرال و همچنین دولت اقلیم کردستان خواسته است که در برابر این نقض جدی حاکمیت ملی عراق موضع قاطعانه اتخاذ کنند. حزب کمونیست عراق، همچنین خواستار پایان فوری این تجاوز و خروج نیروهای ترکیه شد. این عملیات نظامی همزمان با حملات نظامی نیروهای ایرانی در سراسر مرزها و هدف قرار دادن مناطقی در داخل منطقه کردستان عراق انجام شد.
حزب کمونیست عراق مجدداً مخالفت قاطع خود را از حضور نظامیان خارجی، اعم از ایالات متحده، ترکیه یا هر کشور دیگر تأکید کرده است. پایان دادن به مداخلات خارجی در امور داخلی کشور مستلزم ایجاد یک اجماع سیاسی ملی و تقویت وحدت ملی است.
در همین راستا، تلاشها برای تقویت نیروهای مسلح عراق، از بین بردن عناصر فاسد در این نیروها و اطمینان از وفاداری آنها به میهن و مردم، مطابق با قانون اساسی نیز ضروری است. این امر همچنین مستلزم پایان دادن به هرگونه تشکیلات مسلح مانند شبه نظامیان است که به طور غیرقانونی و خارج از نهادهای دولتی مربوطه فعالیت می کنند.
مبارزه با تروریسم
با وجود پیروزی نظامی بر داعش و رهایی چند استان از چنگال این سازمان تروریستی، مبارزه با تروریسم به پایان نرسیده است. طی ماه های اخیر، حملات بقایای داعش در برخی مناطق شدت یافته است. همانطور که توسط حزب کمونیست عراق اشاره شده است، برای دستیابی به شکست نهایی تروریسم، یک رویکرد یکپارچه و مجموعه اقدامات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، نه تنها در سطح نظامی و امنیتی، لازم است.
تشدید بحران بهداشتی در نتیجه ویروس همه گیر کرونا
ویروس همه گیر کرونا در عراق مردم و به ویژه فقرا را به طور جدی مورد هدف قرار داده است. در روزهای اخیر شاهد افزایش شدید تعداد موارد جدید و مرگ و میر هستیم. براساس آخرین آمار رسمی در تاریخ 27 ژوئن سال 2020، تعداد کل موارد تایید شده 43 هزار و 262 مورد بوده است که 1660 کشته و 19938 بهبود یافته اند.
این نگرانی عمیق وجود دارد که ارقام رسمی نشانگر شدت آن نیستند. این ارقام براساس تعداد آزمایشات نسبتاً محدودی تهیه شده اند و در کل از جمعیت 40 میلیون نفری، بر روی حدود 500،723 نفر (از تاریخ 27 ژوئن) آزمایش انجام شده است.
دولت در ابتدا مشاوره و هشدارهای بهداشتی را برای عموم مردم صادر كرد. با این حال، هنگامی که توسط سازمان بهداشت جهانی، شیوع ویروس کرونا به عنوان یک امر اضطراری بهداشت جهانی اعلام شد و کشور همسایه، ایران به یکی از نقاط حاد این بیماری همه گیر تبدیل شد، اقدامات سختگیرانه ای اعمال و حالت فوق العاده اعلام شد. با وجود هشدار سازمان بهداشت جهانی مبنی بر اینكه این بیماری همه گیر هنوز به اوج خود نرسیده، تمهیدات اعمال شده در ماه آوریل تا حدودی برداشته شد.
این بیماری همه گیر، وضعیت وخیم بخش بهداشت را در عراق به نمایش گذاشت و پیامدهای فاجعه آمیز بودجه ناچیز و تلاش برای خصوصی سازی بخش بهداشت را برجسته کرده است. عدم وجود تجهیزات شخصی محافظ ضروری (PPE) ، دستگاههای تنفس مصنوعی و مجموعه لوازم برای انجام آزمایش بطور جدی به چشم میخورد. از سوی دیگر، مردم عراق ستایشگر تلاش های شجاعانه کادر پزشکی و پرستاری و کارمندان بخش بهداشت هستند.
براساس آمارهای رسمی، این بیماری همه گیر سختی و مشقات زندگی فقرا در عراق که بیش از 10 میلیون نفر از جمعیت را تشکیل میدهند دو چندان کرده است. در نتیجه اعلام شرایط فوق العاده، اقشار ضعیف و کم درآمد از درآمد ناچیز روزانه خود محروم شدند. تلاش های دولت برای کاهش رنج های آنها بسیار ناچیز و تاسف برانگیز بوده است.
با این حال، وجه همه گیری این پدیده، باعث شده است تا یک واکنش اجتماعی بی سابقه و روحیه همبستگی جمعی در بین مردم ایجاد شود.
حزب کمونیست عراق در راستای همبستگی اجتماعی، کارزار گسترده ای به هدف تهیه بسته های غذایی برای خانواده های فقیر و کم درآمد را آغاز کرد. این کارزار با تلاش هایی در جهت افزایش آگاهی در مورد بهداشت عمومی و اقدامات برای مبارزه با شیوع بیماری همه گیر همراه است. زنان و مردان جوان، که اکثرا از اول اکتبر 2019 در اعتراضات مردمی شرکت داشتند، پیش قراولان این تلاش ها هستند.
کمیته مرکزی حزب کمونیست عراق با ارسال پیام تبریک به پرسنل بخش بهداشت، از تلاش های بی شایبه آنها در مقابله با ویروس کرونا در شرایط بسیار سخت تشکر و قدردانی کرد. حزب در این پیام از مردم عراق خواست تا از این تلاشها حمایت کنند تا کادر پزشکی و پرستاری و سایر کارکنان بهداشت بتوانند وظیفه میهنی و بشردوستانه خود را انجام دهند. این امر مستلزم اجرای مؤثر اقدامات پیشگیرانه اتخاذ شده توسط مقامات بهداشتی است. حزب همچنین از دولت خواست تا کلیه تجهیزات لازم و تمهیدات مراقبتی و محافظتی مناسب را در اختیار کارکنان بهداشت قرار دهد.
-------------------------
Iraq: Popular demands for change mount
as new government faces deepening crises
The new Iraqi government headed by Mustafa al-Kadhimi was finally endorsed by the Parliament on 7th May after several weeks of manoeuvres by the ruling blocs and an undeclared US-Iranian consensus. Since then, it has been facing enormous political challenges, compounded by a deep economic crisis as well as a worsening health crisis caused by the coronavirus pandemic. Furthermore, external interference has recently increased, including military aggression by Turkish forces on the Kurdistan region in northern Iraq.
The formation of the new government came about more than 5 months after the previous Prime Minister Adel Abdul-Mahdi was forced to announce his resignation after a massacre of tens of young protesters committed by security forces in the city of Naseriyah in southern Iraq.
Among the principal demands of the Popular Uprising, that erupted on 1 October 2019, was the setting up of a transitional government that would prepare for early elections and also bring to justice those responsible for killing more than 700 peaceful protesters.
The obstinate refusal of the ruling blocs to comply with the demands of popular protests deepened the political impasse. An already deep political crisis was further aggravated by the coronavirus pandemic and an unprecedented economic crisis caused by the sharp fall in the prices of oil. Worst hit by these two recent crises were the poor and low-income strata. Popular resentment therefore intensified, threatening to ignite a new wave of protests with far-reaching consequences for the corrupt oligarchy. Furthermore, there has been a recent upsurge in terrorist attacks by remnants of Daesh targeting security forces in some areas in three provinces north of Baghdad.
The formation of Al-Kadhimi's government thus came about as a result of the exisitng balance of forces, the clinging of ruling blocs to the sectarian-ethnic quota system and external interference in Iraq's internal affairs. But it also reflected the new facts that were created in the political scene by the courageous October Popular Uprising.
The new PM declared in the programme which he presented to the Parliament that his government is transitional. He mentioned a number of important issues that are among the main demands of the people and the Uprising.
The Iraqi Communist Party had elucidated these urgent demands soon after the eruption of the popular uprising last October. They were further developed after the coronavirus pandemic and the new economic crisis.
Among these urgent demands are the following:
1- Combating the coronavirus pandemic, tackling its consequences.
2- Alleviating the suffering of the people, especially the poor and low-income strata.
3- Confronting Daesh and terrorist groups.
4- Conducting early elections under effective UN supervision and on the basis of a just electoral system.
5- Bringing to account those responsible for killing the peaceful protesters.
6- Taking firm measures against corruption.
7- Resolving the issues of internally-displaced people, revealing the fate of the forcibly disappeared and rebuilding the areas that were liberated from Daesh.
8- Dismantling the Deep State and putting an end to the role of militias and outlawed armed elements.
9- Adopting an alternative economic policy that leads to sustainable development, tackling the rentier state of the economy, diversifying it and reviving the productive sectors.
10- Protecting Iraq’s sovereignty and preventing external interference in its internal affairs.
It is also quite clear that none of the promises made by the new PM, Al-Kadhimi, cannot be achieved without popular pressure. His government will therefore be judged on the basis of what it actually achieves, in deeds not words, regarding these priorities and concrete measures.
Iraqi Communists, meanwhile, remain fully committed to the demands of the people and the peaceful protest movement, and to continuing the popular pressure, until their goal in abolishing the sectarian-ethnic quota system, and establishing the desired alternative: a democratic civil state and social justice, is achieved.
Turkish Aggression
The Turkish army launched a new aggression on 14 June 2020, violating Iraq’s sovereignty. Its air force attacked targets 193 km deep inside Iraq, including refugee camps near Makhmour in Erbil province and Sinjar, under the pretext of fighting against the PKK.
The Iraqi Communist Party issued a statement strongly condemning this new blatant Turkish aggression and violation of international law. It called on the federal government as well as the Kurdistan regional government to take a firm stand against this grave violation of Iraq’s national sovereignty. It also called for an immediate end to this aggression and the withdrawal of Turkish troops. This military operation also coincided with military attacks by Iranian forces across the borders, targeting areas inside the Kurdistan region.
Iraqi CP has reiterated its firm rejection of foreign military presence, whether by the US, Turkey or any other state. Ending external interference in the country’s internal affairs requires building a national political consensus and strengthening national unity.
In this respect, efforts are also needed to strengthen the Iraqi armed forces, eliminate corrupt elements within these forces and ensure their allegiance to the homeland and people, in accordance with the Constitution. This also requires putting an end to any armed formations, such as militias, that operate illegally and outside the relevant state institutions.
Combating Terrorism
Despite the military victory over Daesh, liberating several provinces from the clutches of this terrorist organization, the battle against terrorism is not over. During recent months, there has been an escalation of attacks by remnants of Deash in some areas. As pointed out by the Iraqi CP, an integrated approach and a host of political, economic, social and cultural measures, not only on military and security levels, are needed to achieve the final defeat of terrorism.
Health crisis aggravated by Coronavirus pandemic
The Coronavirus pandemic in Iraq has seriously impacted the people, especially the poor. Recent days have witnessed a sharp increase in the number of new cases and deaths. According to the latest official figures, on 27 June 2020, the total number of confirmed cases was 43,262, with 1,660 deaths and 19,938 recovered.
There is deep concern that the official figures do not reflect the gravity of the situation. They are based on a relatively small number of tests, totalling no more than 500,723 (as of 27 June) for a population of 40 million.
The government initially issued health advice and warnings to the public. However, when the Coronavirus was declared a global health emergency by the WHO, and neighbouring Iran became one of the major hotspots of the pandemic, strict measures were imposed, culminating in a curfew. It was partially lifted in April despite a warning from the WHO that the epidemic has not yet reached its peak.
The pandemic has exposed the dilapidated state of the health sector in Iraq and highlighted the catastrophic consequences of poor funding and attempts of privatization. There has been a lack of essential protective personal equipment (PPEs), ventilators and test kits. On the other hand, Iraqis are full of praise for the valiant efforts of the medical and nursing cadres and health workers.
The pandemic has compounded the hardship suffered by the poor in Iraq, numbering more than 10 million (25% of the population), according to official figures. As a result of the curfew imposed by the government, the poor and low-income strata were deprived of their meagre daily earnings. The government’s efforts to alleviate their suffering have been pathetic.
The pandemic has, however, instigated an unprecedented societal response and a spirit of communal solidarity.
The Iraqi Communist Party launched a mass campaign for Social Solidarity were to provide food parcels to poor and low-income families. This campaign is coupled with efforts to raise public health awareness and measures to combat the spread of the pandemic. Young men and women, most of whom were involved in the popular protests since 1 October 2019, have been at the forefront of these efforts.
Iraqi CP’s Central Committee issued a greeting message to the workers in the health sector, expressing gratitude for their selfless efforts in confronting the coronavirus under very difficult conditions. It called on the Iraqi people to support these efforts to enable the medical and nursing staff and other health workers to carry out their patriotic and humanitarian duty. This requires effective implementation of preventive measures adopted by the health authorities. The party also called on the government to provide the health workers with all the essential equipment and proper care and protection.
افزودن دیدگاه جدید