افزایش استقبال از جنبش من - هم ( جنبش Me_Too) و انتشار گزارشات و مطالب بسیار در مورد آزار جنسی که به روش های گوناگون بر زنان اعمال شده اند، موجب آن شده است که ریشه یابی علل این ناهنجاری در جامعه، به شکلی گسترده مورد بحث و بررسی قرار گیرد.
بر اساس این گزارشات، قربانیان اینگونه تعرضات جنسی اغلب شامل زنان و دختران جوان می شود، و وقوع آن در شرایطی غیر منتظره و دور از انتظار و از جانب کسانی صورت گرفته است که اغلب بر اساس موقعیت خانوادگی، شغلی و یا جایگاه اجتماعی، از «سکوت» زنان و «مصون بودن از مجازات»، اطمینان داشته اند.
اینگونه "احساس مصونیت" نسبت به واکنش جامعه و قوانین جاری، ناشی از چند عامل است که مهمترین آنها عاملی است که ریشه در سنن و نگرش جامعه به زنان دارد، که متعاقب آن "هنجار سازی" ها و تصویب قوانین ارتجاعی مردسالار، صورت می گیرند و موجب ایجاد هراس و تزلزل در اراده زنان مورد تجاوز قرارگرفته، در پیگیری و به مجازات رساندن شخص متجاوز می شوند.
"هنجار" های ساخته و پرداخته در جامعه مرد سالار که در واژه هایی مانند: "ناموس"، "حُجب و حیا"، "حفظ پوشش"، "به خطر نیافتادن آبرو" شکل می گیرند؛ متعاقب آن، مجازاتهای شلاق و اعدام برای مرتکبان جرائم جنسی، از یکسو و نیز تبلیغ و ترویج این "هنجار" ها از طریق کتابهای آموزشی و نیز پخش گفتگو و تولید برنامه ها و سریالهایی از نوع "آقازاده" در رسانه های عمومی کشور، این معضل را در جامعه تا مرحله ای رسانده بودند که در برابر قربانیان تجاوز تنها ۲ راه: سکوت و یا خودکشی را قرار داده اند.
در اینجا لازم است به یک مورد که در تصمیم زنان قربانی مبنی بر عدم شکایت از شخص متجاوز، اشاره شود، و آن نگاه عمیقاً انسانی و عذاب وجدانی است که زنان در قبال حکم بغایت ضد انسانی اعدام، به هنگام اخذ تصمیم به شکایت، از خود بروز می دهند؛ آنچه در این واکنش و اخذ تصمیم می تواند تأثیر گذار باشد، لغو مجازات اعدام و تعیین مجازات های سنگین حبس به مرتکبان چنین جنایاتی است.
هرچند در سال های اخیر شاهد موارد متعددی از شکستن سکوت و تقویت این نظر که «قربانی مقصر نیست» در سطح جامعه بوده ایم، اما هنوز کشور و جامعه، بویژه در مناطق محروم و نیز شهرها و روستاهای پایبند به سنن و قوانین نا نوشته، راهی بس طولانی در مبارزه با این آفت بزرگ جامعه که نه تنها زنان، بلکه کودکان خردسال و ناتوان از دفاع و ایستادگی در برابر تجاوز و آزارهای جنسی را نیز شامل می شود، پیش روی دارد.
گروه کار زنان حزب چپ ایران (فدائیان خلق) حمایت خود را از جنبش من - هم (جنبش Me_Too) اعلام می کند و بر این باور است که با استقبال زنان قربانی تجاوز و آزارهای جنسی از این جنبش، می توان و باید در سمت تغییر هنجارهای غلط مردسالار و قوانین ارتجاعی نوشته و نانوشته، به سود زنان حرکت نمود.
گروه کار زنان حزب چپ ایران (فدائیان خلق)
٨ شهریور ۱۳۹۹ برابر با ۲۹ اوت ۲۰۲۰
دیدگاهها
دوست ارجمند امین دری؛ با…
دوست ارجمند امین دری؛ با سپاس از توجه شما و تأکید درست بر خطاهای نگارشی که به سهو رخ داده اند. تلاش خواهد شد که در آینده مطالب با کمتر خطاهای نگارشی انتشار یابند. با احترام.
نمیدانم که آیا واقعا همه…
نمیدانم که آیا واقعا همه اظهار نظرها منتشر می شوند یا نه. ولی این بیانیه با سطح پایین سواد فارسی نوشته شده و شایسته یک حزب نیست. مثلا در این جمله مفعول و فاعل معلوم نیست. فعل در رابطه با مجرم است یا قربانی " بر اساس این گزارشات، قربانیان اینگونه تعرضات جنسی اغلب شامل زنان و دختران جوان می شود، و وقوع آن در شرایطی غیر منتظره و دور از انتظار و از جانب کسانی صورت گرفته است که اغلب بر اساس موقعیت خانوادگی، شغلی و یا جایگاه اجتماعی، از «سکوت» زنان و «مصون بودن از مجازات»، اطمینان داشته اند." و وقوع آن این وسط یعنی چه؟ بسیار بد و در حد سواد دانش آموز دبستانی.
افزودن دیدگاه جدید