۶ -تعاونی تأمین و خرید
این نوع تعاونی خاصه در بخش کشاورزی دارای اهمیت بسیار است. در این نوع تعاونی کشاورزان تعاونی را برپا می کنند تا وسائل، خدمات و کالاهای مورد نیازشان را، خواه برای کار باشد خواه برای مصرف شخصی، به قیمت ارزانتری در قیاس با خرید انفرادی، تأمین کنند.به این ترتیب آنها قادر می شوند از مزایای معاملاتی که مشخصاً در صورت حجم بیشتر و تداوم شان باصرفه تر اند، بهره گیرند. مدیریت در این نوع تعاونیها روگرفتی از مدیریت در شرکتهای سنتی است.
۷ -تعاونی بازاریابی
این نوع تعاونی منافع تولیدکنندگان در امور بازاریابی در میان خرده فروشان و عمده فروشان همسو می کند. یک تعاونی بازاریابی همچنین اقداماتی چون انبار کالاها، پردازش و بسته بندیها آنها را نیز به عهده گیرد. این تعاونیها، برای مثال، به کشاورزان امکان می دهند که از مزایای انبارداری بزرگ ابعاد و متداوم بهره گیرند و به این ترتیب درآمد خالص سان را افزایش دهند، اما همچنین قدرت چانه زنی و بازاریابی اعضایشان را تقویت می کنند. به علاوه، یک تعاونی بازاریابی می تواند به ثبات درآمد اعضایش از طریق ظرفیت موجودیهای خود کمک کند و در صورت نوسان قیمتها در بازار، درآمد نسبتاً ثابتی را برای آنان تضمین کند. تعاونیهای بازاریابی نیز، مثل باقی تعاونیها، باید در جریان تغییر ساختار بازارها، توجه لازم را به کارآئی و همچنین حفظ قابلیت انعطاف لازم در تعیین قیمتها و سود و زیانی که اعضای آنها نصیب خواهند برد، مبذول دارند. در غیر این صورت با خطر ورشکستگی مواجه خواهند شد.
٨ -تعاونی های نسل جدید
این نوع تعاونیها گاه تعاونی موج نو یا تعاونی ارزش افزا نیز نامیده می شوند، اگرچه که تعاونیهای از انواع کلاسیک هم ارزش افزا هستند. اطلاق این نام به نوع معینی از تعاونیها از آن روست که آنها مواد خام ورودی شان را کم یا زیاد پردازش می کنند، مثلاً توت فرنگی را مربا می کنند یا گندم را آرد. تعاونی نسل جدید نوعاً در بخش کشاورزی تشکیل می شود. کشاورزان که عضو-مالک آن اند، مواد خام لازم برای پردازش را به انگیزه و امید کسب درآمد بیشتر از طریق فعالیتهای ارزش افزای بیشتر، تأمین می کنند. این تعاونیها نیز عیناً مانند بیشترین تعاونیهای سنتی، زیر کنترل مالک-اعضایشان اند. اما برخلاف بسیاری از تعاونیهای سنتی عضویت در تعاونیهای نسل جدید محدود به کسانی است که از ابزارها، امکانات و آمادگی برای تأمین یک سهم سرمایه قابل توجه برخوردار باشند. این کیفیت بنیۀ مالی لازم برای فعالیت تعاونی و ایجاد کسب و کار ارزش افزا و رقابتی را فراهم می آورد و غالیاً ارزش افزوده را به تناسب سهم سهامداران در بین آنان تقسیم می کند. عضو تعاونی (کشاورز) موظف است و همچنین حق دارد در تعاونی سهم داشته باشد. هرپاه عضوی بخواهد از عضویت در تعاونی کناره بگیرد، می تواند سهامش را به قیمتی برابر یا کمتر یا بیشتر از "قیمت سهم" در بازار سهام بفروشد.
۹ - تعاونیهای چندگروهی
این نوع تعاونیها دو یا چند گروه عضو دارند که ممکن است کارگر باشند، مصرف کننده باشند یا تولیدکننده، سرمایه گذار، جماعات یا دولت. این نوع تعاونی از قابلیت تجمیع علائق افراد گوناگون و گروه هائی از افراد در درون یک تعاونی، و از این طریق سهیم کردن همۀ آنان در یک تعاونی خاص برخوردار است. برای مثال، یک تعاونی مصرف، با دادن امکان عضویت به کارگران، یک تعاونی سنتی مصرف را به تعاونی ای فرا می برد که در آن منافع کارگران نیز به کفابت نمایندگی می شود. به عبارت دیگر یک تعاونی مصرف وجوهی از یک تعاونی کارگری را کسب می کند. این نوع تعاونی می تواند مزایای کافی، خاصه اط نظر کارآئی، برای تعاونی داشته باشد. هر تعاونی که بتواند به نحوی از انحاء دولت، جماعات، یا بخش خصوصی را در درون خود نمایندگی کند، دامنۀ سهامداران و پایۀ دانش تعاونی را تقویت می کند و به علاوه ریسکهای احتمالی متوجه تعاونی را می پراکند، بدون آن که اعضای هستۀ اصلی تعاونی کنترل آن را از دست دهند.
۱۰ - تعاونی احتماعی
این، نوع خاصی از تعاونی چندگروهی است که تأمین کنندگان و کاربران خدمات اجتماعی – همچون مراقبت روزانه، خدمات بهداشتی، نظافت خانه و آموزش شغلی را گرد هم می آورد. این تعاونی خدماتی را عرضه می کند که شرکتهای بخش خصوصی نمی خواهند یا نمی توانند عرضه کنند. چنین تعاونیهایی غالباً با اتکا به یارانه ها، کمک های خیریه و کار داوطلبانه می توانند سر پا بمانند. البته تأمین کنندگان غیرتعاونی این دست خدمات نیز غالباً فقط با کمک دولت است که می توانند به کار خود ادامه دهند.
افزودن دیدگاه جدید