همانند همه بلایا و فجایع بزرگ، ابتدا اعدادی وجود دارد که نفس شما را بند می آورد و باعث حیرت شما می‌شود. وسعت این جنایات به حدی است که تا به امروز برای ۲۱۶۰۰ قربانی خردسال خشونت جنسی شناسائی شده اند، که توسط کشیشان و مذهبیان از دهه ۱۹٥۰ ارتکاب یافته اند، و از جانب توسط کلیسای کاتولیک در فرانسه غیر قابل انکار است. برآوردی بر اساس نظرسنجی عمومی جمعیت انجام شده توسط Inserm (1)، و به سفارش کمیسیون مستقل سوء استفاده جنسی در کلیسا (Ciase). از این ۲۱۶۰۰۰نفر، ۳۲٪ مورد تجاوز قرار گرفته اند. به این آمار وحشتناک، سرگیجه آور و بی سابقه قربانیانی که هنوز زنده هستند، باید تعداد دیگری را نیز اضافه کنیم. اگر سوء استفاده های جنسی انجام گرفته توسط افراد مامور در کلیسا (غیر کشیش) مانند رهبران گروه کُر یا رهبران پیشاهنگ جوانان را نیز در نظر گرفته و به این ارقام اضافه کنیم، تعداد قربانیان این بار به ۳۳۰۰۰۰ نفر می رسد. در پایان با چند عمل ریاضی به این نتیجه وحشتناک می‌رسیم که بیش از دوازده کودک به مدت هفتاد سال، روزانه توسط کشیش های کاتولیک و مذهبی و در حوزه های زندگی کلیسا مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفته اند.
آیا هنوز حلقه های مفقود شده ای وجود دارند؟
بله، متأسفانه؛ سوء استفاده شدگان، که تعداد دقیق آنها مشخص نیست، زیرا بخشی از آنها دیگر در قید حیات نیستند. ورونیک مارگرون، دین شناس،رئیس Corref (کنفرانس زنان و مردان مذهبی در فرانسه)، نماینده کنفرانس اسقفان فرانسه (CEF) در این کمیسیون به ریاست «ژان مارک ساو وه »، در این مورد می‌نویسد: "ما هرگز از میزان دقیق این فاجعه مطلق مطلع نخواهیم شد". ژان مارک ساو وه کسی است که روز سه شنبه، شجاعانه تأسیس یک نهاد مستقل توسط کلیسا را برای به رسمیت شناختن تمامی قربانیانی که از اقدامات تجاوز و آزار جنسی رنج برده ا ند را پیشنهاد کرد.
- پرتو افکنی بی امان
با حضور برخی از این شاهدان، کارشناسان، رهبران مذهبی، این مقام ارشد سابق، رسماً گزارش کار کمیسیون تحت مسئولیت خود را به مقامات کاتولیک تحویل داد. این گزارش که همچون بمبی منفجر شد، در برگیرنده بیش از ۲۵۰۰ صفحه است، که نشان دهنده کار بزرگی است که در عرض دو سال و نیم توسط Ciace انجام شده است. روز سه شنبه در محوطه آمفی تئاتر یکی از مناطق زیبا پاریس از این گزارش رو نمائی صورت گرفت. با مرور تمام ارقام شناخته شده تا به امروز در سطح جهانی، یک تصویربرداری بی امان از این پدیده، حاصل در خواست اعلام عمومی برای شهادت قربانیان، مصاحبه ها، تحقیقات بایگانی و نظرسنجی از عموم مردم ارائه می دهد.
ژان مارک ساووه معتقد است که کلیسای کاتولیک تا اوائل دهه ۲۰۰۰ بی تفاوتی عمیق و حتی ظالمانه نسبت به قربانیان از خود نشان داده است؛ او «به رسمیت شناختن» مسئولیت کلیسا را و همچنین پرداخت خسارت مالی را برای قربانیان جنایت جنسی کودک پیشنهاد می‌کند .
- روز قیامت (آخر زمان) برای کلیسا
این گزارش یک فاجعه برای کلیسای کاتولیک، در فرانسه و همچنین در سطح جهان است. به غیر از خشونت جنسی که در خانواده انجام می شود (۱,۹ میلیون قربانی)، این کلیسا است که خطرناک ترین نهاد برای کودکان بوده است؛ بسیار خطرناک تر و جلوتر از آموزشی پرورش ملی. بر اساس نظرسنجی انجام شده توسط Inserm، ۱۴۱۰۰۰ قربانی در آموزش و پرورش ملی در مدت مشابه وجود داشته است، ۱۰۳۰۰۰ در اردوهای تابستانی و اردوهای روزانه، ۱۰۳۰۰۰در باشگاه های ورزشی. از نقطه نظر فراگیر بودن، در میان هر صد نفر بالای ۱۸ سال که در فرانسه زندگی می کنند، و جزو مراجعه کنندگان به اماکن کلیسای کاتولیک هستند، ۱,۱۶نفر قربانی خشونت جنسی بوده اند. برای مدارس دولتی، میزان فراگیر بودن آن ۰,۳۴ ٪و باشگاه های ورزشی ۰,۲٨ ٪ است.
نتیجه تحقیقات کمیسیون قطعی و غیر قابل انکار است. برای مدت طولانی، مقامات کلیسای کاتولیک برای به حداقل رساندن مسئولیت خود، سکوت اختیار کرده و سعی می‌کردند که نشان دهند (ثابت کنند) که سایر نهادها و موسسات نیز مانند آنها در گیر همین مشکلات هستند. آنها دیگر قادر نخواهند بود مسائل را کتمان نموده و کوچک جلوه دهند . "این اولین بار است که نشان داده می شود که در کلیسا به عنوان مکانی اجتماعی است که بیشترین خشونت جنسی در آن انجام شده است"، این اظهارات، مشاهدات چندین پژوهشگر است که در کار کمیسیون Ciase شرکت کردند.
برای دستیابی به این نتایج، بین تحقیقات انجام شده در بایگانی ها و نتایج حاصل از کار تیم Inserm بر اساس ۱۶۰۰ پرسشنامه توسط قربانیانی که با Ciase تماس گرفته اند نظرسنجی عمومی جمعیت از ۲٨۰۰۰ نفر و یک نظرسنجی ثابت وجود داشت. ۴٥ مصاحبه فردی هم با اشخاص در گیر این امور انجام شده است .
موضوعی که هنوز پایان نیافته و باید به آن پرداخته شود
بیش از نیمی از این سوء استفاده ها (٥۶٪) از دهه ۱۹٥۰ تا ۱۹۷۰ انجام شده است و پس از آن به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. با این حال، این پدیده را می توان با تغییرات اجتماعی، به ویژه کاهش نفوذ کلیسا در جامعه فرانسه توضیح داد. به گفته فیلیپ پورتیه، مورخ، در دهه ٥۰ میلادی، ۹۳ ٪ از مردم فرانسه، خود را کاتولیک اعلام می کردند. آنها در دهه ٨۰ میلادی ۷٥ ٪ بودند و در حال حاضر ٥۰ ٪ هستند (از این تعداد ۴ ٪ شهروندان هستند). ژان مارک سو وه، رئیس Ciase می گوید: "در تفکر ضمنی اسقف ها این ایده وجود دارد که مشکل مربوط به گذشته است." اما این از دیدگاه ما موضوعی است که از بین نرفته و هنوز باید به آن پرداخته شود .
Ciase در طول کار خود اختلالات عملکردی را که منجر به این فاجعه شد تجزیه و تحلیل کرد. یافته های این گزارش منجر به انتقاد شدید از سیستم قدرت در کلیسای کاتولیک می شود که ارتکاب و پوشش سوء استفاده ها را تقویت کرده است. هیچ افشاگری تکان دهنده ای در مورد این یا آن ماجرای رسوائی بر انگیز وجود ندارد که تاریخ کاتولیسیسم فرانسه را در سه دهه گذشته تکان داده باشد. واقعیت اکثر رسوائی ها و حقایق و افراد نیز به درخواست اسقف‌های کاتولیک ناشناس مانده اند و جلوی افشا گرای ها گرفته شده است . آنچه مورد سؤال است، اساساً شخصیت کشیش است که مدت‌ها به عنوان نماینده خدا بر روی زمین، تمرکز قوا، ترس از رسوایی و فرهنگ پنهان کاری معرفی شده است، و بی علاقگی به قربانیان تا همین اواخر. ژان مارک سووه اظهار می دارد: "بی تفاوتی مطلق نسبت به آنها وجود داشت." ما در آرشیو ها می بینیم که قربانی هرگز از نظر کلیسای کاتولیک بی گناه نیست. "
رفع محرمانه بودن اقرار جنسی کشیشان
برای مقابله با آفت سوء استفاده جنسی، نهاد کلیسایی به یک اصلاحات عمیق فرا خوانده شده است. بدین منظور، گزارش Ciase ، ۴٥ توصیه را پیشنهاد می کند. دیدنی ترین (و مطمئناً یکی از بحث برانگیزترین آنها ) مربوط به رفع محرمانه بودن اعتراف کشیشان در مورد سوء استفاده جنسی است. بر این اساس، کمیسیون Sauvé به طور مستقیم با فرهنگ کاتولیک برخورد می کند. همچنین خواستار تجزیه و تحلیل توزیع قدرت یا اصلاح اساسی قوانین الهی (داخلی کلیسا) برای تامین حقوق شاکیان. آیا این مسئله امکان پذیر است؟ پاسخ به این مسئله به این راحتی ها نخواهد بود، زیرا اصلاح این نهاد و قوانین آن که در حیطه مسئولیت و تصمیمات پاپ است و ضمناً باید به توافق جهانی همه اسقف ها نیز برسد.
و سرانجام این کمیسیون Ciace، از مقامات کلیسای کاتولیک فرانسه می‌خواهد که برای جبران جنایات نسبت به قربانیان دست به اقداماتی بزند. این اقدامات مستلزم یک سیستم شناسائی ملی است که این تشکیلات (کلیسا )در عمل مسئولیت جمعی خود را در این امر می پذیرد و همچنین باید واحدهای شنیداری آموزش دیده در سطوح محلی تشکیل شوند که بهتر از واحدهای موجود کار آمدی داشته باشند . این کمیسیون همچنین با پرداخت خسارت مقطعی (توافقی) پیشنهاد شده از طرف اسقف‌ها مخالف است. به عنوان یک وکیل با تجربه، ژان مارک ساو وه، نایب رئیس افتخاری سابق شورای دولت، در گزارش خود یک بمب واقعی را قرار داد. از نظر کمیسیون، که از بهترین متخصصان تیز مشاوره گرفته است، کلیسای کاتولیک نیز مسئولیت قانونی در قبال قربانیان دارد (و بنابراین این مسئولیت صرفاً محدود به مسئولیت متجاوز نیست). در این مورد، ژان مارک “ساو وه “به نقل از ماده قانون مدنی ۱۲۴۲می نویسد: "ما نه تنها در برابر خسارتی که در اثر عمل خود ایجاد می کنیم، مسئولیت داشته و باید پاسخ گو باشیم، بلکه این مسئولیت متوجه مسائلی که در تحت مسئولیت ما هستند را نیز می‌شود." آیا کلیسای کاتولیک در دادگاه مجبور به جبران خسارت ۳۳۰ هزار قربانی می شود؟ به فاجعه اخلاقی ممکن است یک فاجعه مالی نیز اضافه شود.
------------------------
۱- حاشیه خطای تحقیق بین ۱۶٥۰۰۰ تا ۲۷۰۰۰۰ قربانی تخمین زده می شود. بنابراین میانگین این دو رقم، یعنی عدد ۲۱۶۰۰۰ قربانی، حفظ شده است.
افزودن دیدگاه جدید