خورشیدهای خاوران
دوخته ام چشمانم را به خاور
تا ببینم معجزه طلوع،
پاشش آرام نور
بالا می آید خورشید
چنان تابان که
نیست مرا یارای چشم در چشم
می چرخد نا گریرنگاهم
سوی گستره هایی که می لغزندسوی نور
می بینم در میان تپه ها ودشت ها
مزرعه ی گلهای آفتاب گردان
که می خیزند نور از گلهای ان
هست نامشان
خورشید گلهای مزرعه خاوران
که می زنند تنه بر خورشید خاور
بی محابا دارند چشم در چشم ان
خاوران را هرگز غروبی نیست
می تابند,میگردند مدام
گلهای گردان آفتاب فشان
ماندگار است این گردش و تابش
در فضا، درزمان
می نوشند آب از چشمه های عشق
هست ریشه هاشان
در دل خاک ارمان وایمان
می تابند برتاریخ
بر هر قلبی که گرمایی هست در ان
تا هر زمان که بر آید خورشیدی از خاور
تا بنده اند خورشید های خاوران
س خرم
افزودن دیدگاه جدید