خواهند گفت

زمانی خواهند گفت:
جنگیدند کودکان در جایی،
تا پدران از سفره،
مادران از فردا،
و دختران از خیابان نترسند.
جنگیدند تا خود، از آینده نترسند.
خواهند گفت، زمانی:
از رزم سربازان کوچک،
برای آرزوهای بزرگ.
از انفجارخشم چند نسل،
درحنجره کم سالگان جسور.
خواهند گفت:
از هیجان معصوم و گامهای ذوق زده،
در مسیرهای پر از شور
خواهند گفت،
از سلام مدرسه به قتلگاه.
از ربوده شدن، له شدن، آزار.
از تلخی ناباور وداع،
با ترانه وشادی، کوله و کتاب.
خواهند گفت:
از پایان نبرد،
و تصویر کودکانی زیبا،
قاپ شده، بر خیابانهای شهر،
که می نگرند ،
به رهگذران ازاد،
و به پدران، مادران، دختران و پسرانی
که نمی ترسند.